(17) Blaðsíða 17
ríkisstjórnum sínum né neinum öðrum. „Sérhvert að-
ildarríki fellst á að virða þetta ákvæði og reyna eklci að
hafa áhrif á nefndarmenn í störfum þeirra,“ segir þar
sömuleiðis. Þeir eiga að skoða sig sem starfsmenn Banda-
lagsins í heild — eða öllu lieldur: Bandalagsins sem ó-
háðrar og sjálfstæðrar heildar, abstrakts veruleika. Sem
sé: við undirritun Rómarsamningsins féllist íslenzkur ut-
anríkisráðherra á það að reyna alls ekki að hafa áhrif
á viðskiptamálaráðherra íslands, þegar hann væri tek-
inn við störfum í framkvæmdanefnd Bandalagsins — í
því skyni, að hann sæi hagsmunum Islands sem hezt horg-
ið. Og viðskiptamálaráðherrann féllist á það fyrir sitt
leyti að leita ekki ráða hjá Alþingi Islendinga eða ríkis-
stjórn vorri, þegar hann færi að greiða atkvæði um ís-
lenzk örlagamál í framkvæmdanefndinni. Hins vegar tök-
um vér þátt i vestrænni samvinnu og fáum 188 milljónir
króna á ári.
Framkvæmdanefndin hefur vald til þess að gefa lil
upp á eigið eindæmi fyrirmæli og tilskipanir, sem eru
„bindandi i öllu tillili“ fyrir málsaðila ■— svo og reglu-
gerðir, sem sömuleiðis eru „bindandi í öllu tilliti“ og
gilda í hverju aðildarríki án sérstakrar aðhæfingar fyr-
ir hvert þeirra um sig.
Rómarsamningurinn yrði æðstu lög á Islandi, og dóm-
stóll þessi yrði nýr Hæstiréttur. Og þessi ákvæði, sem nú
voru talin, fela það sérstaklega í sér, að íslenzkt lög-
gjafarvald flyttist að verulegu leyti úr höndum Alþingis
í hendur þessarar framkvæmdanefndar, þar sem Island
kynni að hafa einn fulltrúa, er samkvæmt erindishréfi
sínu mætti ekki hafa hliðsjón af hagsmunum landsins við
störf sin. Enda kæmi það raunar fyrir lilið, þvi að í fram-
kvæmdanefndinni nægir einfaldur meirihluti atkvæða til
])ess að mál nái fram að ganga. Prófessorinn í stjórnlaga-
fræði við lláskóla Islands hefur líka nýlega lýst því yfir i
fræðilegum fyrirlestri, að vér getum ekki gerzt aðilar að
Bandalaginu nema breyta fyrst stjórnarskrá vorri —
einkum þeirri grein, sem kveður svo á, að stjórnvöld vor
megi ekki gera utanríkissamninga, sem skerði fullveldi
vorl og sjálfstæði. Morgunhlaðið svaraði prófessornum
um liæl og sagði: „Afstaða manna til aðildar íslands
að EBE mun sjálfsagt lieldur ekki markast af þessu
atriði, enda ekkert óeðlilegl við það, þótt nýir og hreytt-
ir tímar krefjist nýrra eða hreyttra stjórnarskrárákvæða.“
Vér föllumst
á að hugsa
ekki um
fsland
Tilbreyting
í stjórnar-
skránni
17
(1) Blaðsíða 1
(2) Blaðsíða 2
(3) Blaðsíða 3
(4) Blaðsíða 4
(5) Blaðsíða 5
(6) Blaðsíða 6
(7) Blaðsíða 7
(8) Blaðsíða 8
(9) Blaðsíða 9
(10) Blaðsíða 10
(11) Blaðsíða 11
(12) Blaðsíða 12
(13) Blaðsíða 13
(14) Blaðsíða 14
(15) Blaðsíða 15
(16) Blaðsíða 16
(17) Blaðsíða 17
(18) Blaðsíða 18
(19) Blaðsíða 19
(20) Blaðsíða 20
(21) Blaðsíða 21
(22) Blaðsíða 22
(23) Blaðsíða 23
(24) Blaðsíða 24
(25) Blaðsíða 25
(26) Blaðsíða 26
(27) Blaðsíða 27
(28) Blaðsíða 28
(2) Blaðsíða 2
(3) Blaðsíða 3
(4) Blaðsíða 4
(5) Blaðsíða 5
(6) Blaðsíða 6
(7) Blaðsíða 7
(8) Blaðsíða 8
(9) Blaðsíða 9
(10) Blaðsíða 10
(11) Blaðsíða 11
(12) Blaðsíða 12
(13) Blaðsíða 13
(14) Blaðsíða 14
(15) Blaðsíða 15
(16) Blaðsíða 16
(17) Blaðsíða 17
(18) Blaðsíða 18
(19) Blaðsíða 19
(20) Blaðsíða 20
(21) Blaðsíða 21
(22) Blaðsíða 22
(23) Blaðsíða 23
(24) Blaðsíða 24
(25) Blaðsíða 25
(26) Blaðsíða 26
(27) Blaðsíða 27
(28) Blaðsíða 28