50 umsjónina sjálfur. Maíiurinn heflr a?) ábyrgjast sig frrir hegm'ngunnm, en gu'b ábyrgist, aí) maíiurinn nái sinni ákröríiun, (364., 365. er.). 38. Otti drottins er upphaf vizkunnar, (365. er.). Aoka! 1 i)) e%a eptir- reksturinn innihindur lögmálií), samvizkuna, skynsemina, reikníngskapinn, réttlæt- íb, endurgjaldií) og eptirdæmií) meh þess uppörvun og aevörun, o. s. frv. jtessi atri%i eru talin áeur, en innihindast hér í einu ore)i. Jregar menn ekki gleyma þessu út úr alheimsáforminu, þá sýnist öldúngis hættulaust aí) trúa því, aþ alt sé af gui)s forsjún fyrir fram ákvarí)aft, og þá hlaupa forlögin, forsjónin og frjálsræ'6- iþ saman í eitt, (366., 368. er.). 39. Guíis elskan gjörir alt blítt og gleþilegt, og alt veÆur þeim til góíis, sem gu?> eiska, (367. er.). Sj álfselskan, hegníngar-e 1 durinn og frjáls- ræh ileiþa mann kröptugiega til ákvörímnarinnar, (369. —372. er.). 40. Vandfærni lífsins æflr í vizku og dygí), (373. er.). 41. Umsátur hegníngarinnar vekur andvara, (374., 379. cr.). 42. Arvekni, bæn og guíis umgeingni frelsar mann frá hegníngarinnar liættu, (380., 381. er.). 43. Vonin vekur djörfúng, (382. er.). 44. Forl agabii n dnin hvetur til árvekni; því ef ma?:ur, til dæmis, vissi, aís fyrir sér lægi aí> fordæmast, þá legíii maíiur öldúngis árar í bát, þar ma?)ur sæi, aþ ekki væri til góíis aþ gjöra; því þaþ, sem fyrirliggnr, er öldúngis óumbreytanlegt. Eins ef maþur vissi, aí) fyrir sér lægi aí) verua sáluhólpiun, þá legi'.i maþur líka árar í bát; þar maþur vissi, a% hií> fyrirliggjandi getur ekki haggast. Svo alb ekkert nema forlagablindnin, ellegar a% öíirum kosti alvizka, getur hvatt mann til atorku. Líka æflr forlagablindnin menn í skynseminni, meþ því a% láta þá ígrunda, hvaís forsjállegt sé og óforsjállegt. A?) hiþ fyrirliggjandi er öldúngis óumbreytanlegt, er grundvallaþ á því, aþ sannleikurinn er aldrei nema einn um öldúngis sama efni, í sama tiiliti, eþa aþ ómögulegt sé, aþ eitthvaí) undir eins sé og ekki sé; hvaþ eí) kallast grundvallarregla mótsagnarinnar, (382. er.). 45. Guþs óbiluga forsjón vakir yflr öllu. Fyrir-fram-vizkan sér alt fyrir frara og spekin, hvaí) af hverju einu flýtur, hvar úr iiún velur þa%, sem hún vill. Og þar eíi allar þrjár tffsirnar, sú umliíma, yflrstandandi og ókomna, eru allar eitt fyrir guþi, þá stjórnar hann þeim ölium þremur í einu, svo a'b ait geingur þráþ-

(1) Band
(2) Band
(3) Saurblað
(4) Saurblað
(5) Blaðsíða [1]
(6) Blaðsíða [2]
(7) Blaðsíða [3]
(8) Blaðsíða [4]
(9) Blaðsíða 1
(10) Blaðsíða 2
(11) Blaðsíða 3
(12) Blaðsíða 4
(13) Blaðsíða 5
(14) Blaðsíða 6
(15) Blaðsíða 7
(16) Blaðsíða 8
(17) Blaðsíða 9
(18) Blaðsíða 10
(19) Blaðsíða 11
(20) Blaðsíða 12
(21) Blaðsíða 13
(22) Blaðsíða 14
(23) Blaðsíða 15
(24) Blaðsíða 16
(25) Blaðsíða 17
(26) Blaðsíða 18
(27) Blaðsíða 19
(28) Blaðsíða 20
(29) Blaðsíða 21
(30) Blaðsíða 22
(31) Blaðsíða 23
(32) Blaðsíða 24
(33) Blaðsíða 25
(34) Blaðsíða 26
(35) Blaðsíða 27
(36) Blaðsíða 28
(37) Blaðsíða 29
(38) Blaðsíða 30
(39) Blaðsíða 31
(40) Blaðsíða 32
(41) Blaðsíða 33
(42) Blaðsíða 34
(43) Blaðsíða 35
(44) Blaðsíða 36
(45) Blaðsíða 37
(46) Blaðsíða 38
(47) Blaðsíða 39
(48) Blaðsíða 40
(49) Blaðsíða 41
(50) Blaðsíða 42
(51) Blaðsíða 43
(52) Blaðsíða 44
(53) Blaðsíða 45
(54) Blaðsíða 46
(55) Blaðsíða 47
(56) Blaðsíða 48
(57) Blaðsíða 49
(58) Blaðsíða 50
(59) Blaðsíða 51
(60) Blaðsíða 52
(61) Blaðsíða 53
(62) Blaðsíða 54
(63) Blaðsíða 55
(64) Blaðsíða 56
(65) Blaðsíða 57
(66) Blaðsíða 58
(67) Blaðsíða 59
(68) Blaðsíða 60
(69) Blaðsíða 61
(70) Blaðsíða 62
(71) Blaðsíða 63
(72) Blaðsíða 64
(73) Blaðsíða 65
(74) Blaðsíða 66
(75) Blaðsíða 67
(76) Blaðsíða 68
(77) Saurblað
(78) Saurblað
(79) Band
(80) Band
(81) Kjölur
(82) Framsnið
(83) Kvarði
(84) Litaspjald