staklinga séu gerð jöfn. Hvað skaplyndi íslendinga snertir, er talið, að mikill meiri hluti þeirra séu alvöru- gefnir og nokkuð seinteknir. Á íslandi er það siður, að allir menn séu nefndir með fornafni í daglegri umgengni og það er yfirleitt venja á bóndabæjunum, að allt fólkið þúist. Erlent fólk, sem kemur til íslands til langrar dvalar, þarf að reyna að læra nokkuð í íslenzku sem fyrst, sjálfs sín vegna og annarra. Því fyrr sem það lærir málið, því betri getur skilningur orðið milli innlendra húsbænda og erlendra vinnuhjúa. En íslenzkir bændur, sem ráða til sín erlent verkafólk, skilja vel, að þetta getur valdið nokkrum byrjunarörðugleikum fyrir báða aðila, einkum fyrstu dagana. Til að stýra hjá þeim erfiðleikum, hefur eftirfarandi orðalisti verið talinn saman: 12

(1) Kápa
(2) Kápa
(3) Blaðsíða 1
(4) Blaðsíða 2
(5) Blaðsíða 3
(6) Blaðsíða 4
(7) Blaðsíða 5
(8) Blaðsíða 6
(9) Blaðsíða 7
(10) Blaðsíða 8
(11) Blaðsíða 9
(12) Blaðsíða 10
(13) Blaðsíða 11
(14) Blaðsíða 12
(15) Blaðsíða 13
(16) Blaðsíða 14
(17) Blaðsíða 15
(18) Blaðsíða 16
(19) Blaðsíða 17
(20) Blaðsíða 18
(21) Blaðsíða 19
(22) Blaðsíða 20
(23) Blaðsíða 21
(24) Blaðsíða 22
(25) Blaðsíða 23
(26) Blaðsíða 24
(27) Kápa
(28) Kápa
(29) Kvarði
(30) Litaspjald