7 Cap. VI. Haraldr konúngr gégndi máli hans °h niælci; Helzttil ertu lángordr um æíi- fögu þína, muntu vera hit mefla afarmen- 111, ok vel líkar mér til þín, en annars þarf nú en fkémta mönnum med áheyriligum ^áfögnum, leitadi ek þinna ráda þar íkiót uaudfýn krefr. Egill fagdi: Varla mun ^ér tiá þér rádþau at ráda fem hrífi at fullu, þar þú ert kalladr vitraftr manna, en hlýda máttu á tal mitt. Hédan íkamt á land upp í íkógar riódri byr karl faerTóki heitir, hann er fóftri Sve'ins Ulfsfonar, ok hefir þann heff at vardveita, er hefla er rneftr ok beztr, hann kallaíf Háfeti. þenna hcíl gaf Kolr jarl hinn heidni Svía kon- úngi, en hann guf aptr Sveini framda fín-. Um til íigurs, mundi vel fæma med yckur frændúm, ef þú tækir heff gérfemi þesfa hardafángi, ok fendir Magnúfi konúngi frænda þínum, mun þánockut mýkiaft hug- arfar hans til þín, en ecki íkaltu á hans hurdirhætta at finni, fva hann eigi alls koít- ar vid þik, er bezt at eig'a allténd nockut undir íiálfum fér. Cap. VII. AHir Haralds menn, at Finni Arna- fyni undanteknum, giördu gódan róm at niáli Eigils. Lét Haraldr konúngr þá búa hleypiíkútu til lands, ok íkipadi þriátygi niönnum af hird finni. Egill af Vandils- flcaga var oddviti þeirra. þeir tóku land flærri höfnum, ok géingu afftig einn er Iá til íkógar. Egill kunni rétta leid ok fann Tóka karl at rnáli, vard þur fátt af kved- ■Um, því karl fyniadiþverliga at láta heftinn Háfeta Iaufan,nema ordfendíngSveins kon- Ungs kiæmi til. Eigill lét þá út leida karl nk höggva, vard hann vel vid dauda íínum. ! ^ídan höfdu menn Haralds lieítinn Háfeta, allc annat férnætt þadan, fóru fídun til fund- B Cap. VI. Orationem ejus Rex Haraldus hifce verbis excepit: Nimis Iongus fuiíti in vita tua exponenda; es fane vir incomparabilis et valde mihi places; verum nunc aliud re- quiritur, quam homines jucundís narratio- nibus delectare; confilium ego tuum quæ- rebam de eo, quod præfens necesfitas po- ítulet. Subjecic Egillus: non ego is fum, qui confília prorfus fufficientia me fuppedi- taturum credarn tibi, qui vir follertisfímus habearis: aít orationi meæ tantisper au- fculta: Non procul abhinc offertur ad ter- ræ interiora pcnetrantibus area arboribus nudata. Vir ibi habitat nomine Tokius Svenonis Ulfídæ educator. Servat ille equum uti maximum ita optimum Haafete dictum, quem Kollus Comes ethnicus Regi Sveco, hic item Svenoni fuo cognato tío- nabat victoriæ pignus. Bene inter vos pro- pinquos conveniet, fí tu iftud equi cime- lion vi rapueris, Regique Magno, neces- fario tuo, dono miferis. Id animum ejus tibi propenfiorem faciet; verum ne nunc illi te committe, dum plenam tui potefta* tem habet; præftat potius femper fui po- tentem esíe. Cap. VII. V j Omnes viri Haraldi, Finno Arnida excepto, orationi Egilli fuffragabatur. Jus- fít crgo Haraldus levem inftrui phafelum, triginta ex fuo fatellicio viros vehentem, et Egilli Vendilílcagenfís ductu ad terram ap- pulfuram. Efcenfíone procul a folitis por- tubus facta, perfemitam ad fylvam feren- tem, itineris compendium quærebant. Egil- lus viarum gnarus adTokium tetenditeum- que convenit. Brevis crat mutua allocu- tio; nam Tokius equum Haafete tradere obftmate negavit, nifí a Rege Svenone id | facere juberetur. Egillus ergo hominem educi jusfít capiteque truncari, isque mor- tem fuam æquo tulit animo. Dein viri Ha- raldi 2

(1) Band
(2) Band
(3) Saurblað
(4) Saurblað
(5) Saurblað
(6) Saurblað
(7) Blaðsíða [1]
(8) Blaðsíða [2]
(9) Blaðsíða [3]
(10) Blaðsíða [4]
(11) Blaðsíða 1
(12) Blaðsíða 2
(13) Blaðsíða 3
(14) Blaðsíða 4
(15) Blaðsíða 5
(16) Blaðsíða 6
(17) Blaðsíða 7
(18) Blaðsíða 8
(19) Blaðsíða 9
(20) Blaðsíða 10
(21) Blaðsíða 11
(22) Blaðsíða 12
(23) Blaðsíða 13
(24) Blaðsíða 14
(25) Saurblað
(26) Saurblað
(27) Band
(28) Band
(29) Kjölur
(30) Framsnið
(31) Kvarði
(32) Litaspjald