8 fundar vid konúng finn ok færdu honum heftinn* þackadi hann þeim fem verdft var. Haraldr konúngr mælti þá til Ásmund- ar Grankélsfonar: Kvediu mína íkaltu bera Magnúfi konúngi frænda mínum, ok fær hanom heft þenna fem ek fendi hanom at vingiöf, íeig hanutn líka þau ord mín at ek máeiat finni koma til fundar vid hann, medan hvern tíma er vís von ófridarins, þar Sveinn konúngsefni er á Skáni vid fct- ur fiölmennar, mun ek ei þá ferd undir liöfut leggia fem konúngr heidift af mér, þegar betra færi géfft, ok eingi falskonúngr er meir í landinu, munda ek fva helft ákiófa at vid frændurnir mættim í gódu tómi ræd- aft vid, ok auka hver annars fóma; feig okMagnúfi konúngi at rnedan hann er uppi vil ek med einlægni fýna hanum þá lotn- íngu, er hæfir ofs bádum, en ei mun ek lútá bændafonum þó þegit haf lends manns rétt, edr adrar nafnbætr í Noregi. Lauk konúngr fva ráedu fínni. Cap. VIII. Ásmundr var fluttr til lands, fór hann þegar á fund Magnúfttr konúngs, ok færdi hanum heftinn Háfeta med kvediu Haralds konúngs; hann innti líka af vidrædumHar- dds manna, einna meft Eigils af Vandils- flcaga, okgodgiörnum tilIögumFinnsÁrna- fonar. Magnús konúngr mælti: at vífu var mér fyrir laungu kunnigr dreingíkapur ok gódvili Finns Arnafonar, færi betr ef fleiri íiíkir væri med Haraldi, er banum cinginn íkapbætir at ílíkum mönnum fem Egill er ; en lítid kann ek giöfþeirri erHar- aldr fendi mér, því Sveins var en Haralds ecki, man ek fyrr þá tvo vini mér til lítils frama, er þat plagfidr víkínga at fara fram medráni, ok taka gamalménni af lífi, en höfdíngia háttr er at vægia til hvervetna í landi því er þeir ætla fér, mun Haraldi ei au- raldi cquum et omnes alicnjus pretii opes inde abftulerunt, fícque ad Regem fuuin redeuntes equum illi tradiderunt, juftasque ab eo grates acceperunt. Dixit ergo Ha* raldus Asmundo Grankelidæ: Feres íalu- tein meam Regi Magno meo cognato, ad- ducesque ei hunc equum, quem aniico dono ei mitto. Dic ei fimul ineo nomine> quod hac vice euin convenire nequeam> quia quovis momento hoftiles turbæ mi- nentur, dum Sveno regni affectator in Sca- nia numerofum agmen coégit. Itineri, ad quod Rex me invitat, haud me fubducam, ubi melior rerum conditio fuerit, nullusque regni æmulus terras obfidet. Mallein equi- dem, ut nos cognati otium haberemus ad mutuos conventus, quo mutuum honorem augcremus. Dic denique Regi Magno'- quod, dum ille Rcgium tenet folium, lu- benter ego ipfi obfequens tantum honoris tribuam, quantum noftrum utrumque dc- cet; verum colonorum filiis obnoxiuin me præbere nolo, licet illi feuda , vel alias dig- nitates in Norvegia obtinuerint. Sic ReX orationem finívit. Cap. VIII. Asmundus ad terram devectus mox ad Regem Magnum tetendit equumque Haafete adduxit, falutem fírnul ferens Ha- raldi; mentionem quoque fecit eorum,qu£ viri Haraldi fati fuerant, imprimis quæfva- ferat Egillus de Vendilíkaga, et quæ pla- cide monuerat Finnus Arnæ filius. Subje- cit Rex Magnus: Certe jam pridem mihi nota erat Finni Arnidæ generofitas et bona voluntas; melius ageretur, fi plures tales cumHaraldo esfent; vcrum ille parum pro- ficit virorum confuetudine, qualis eft Eg'h Ius. Non mihi placet donum, quod Ha- raldus mittit, nam equusSvenonis erat, noO Haraldi; novi ex prioris teinporis experic11' tia, non quidem cum meo connnodo, duO' rum iftorum amicorum ingenium; verun1 turpis piratarum mos eft rapinis et hon11' nuu1

(1) Band
(2) Band
(3) Saurblað
(4) Saurblað
(5) Saurblað
(6) Saurblað
(7) Blaðsíða [1]
(8) Blaðsíða [2]
(9) Blaðsíða [3]
(10) Blaðsíða [4]
(11) Blaðsíða 1
(12) Blaðsíða 2
(13) Blaðsíða 3
(14) Blaðsíða 4
(15) Blaðsíða 5
(16) Blaðsíða 6
(17) Blaðsíða 7
(18) Blaðsíða 8
(19) Blaðsíða 9
(20) Blaðsíða 10
(21) Blaðsíða 11
(22) Blaðsíða 12
(23) Blaðsíða 13
(24) Blaðsíða 14
(25) Saurblað
(26) Saurblað
(27) Band
(28) Band
(29) Kjölur
(30) Framsnið
(31) Kvarði
(32) Litaspjald