(5) Blaðsíða 3
í fyrstu skal því slegið föstu, að kapital-
istiska fyrirkornulagið á framleiðslunni full-
nægir sjer ekki sjálft, þ. e. a. s. afleiðingar
samkepninnar nevða valdhafana til að grípa
til úrræða, sem oft liggja fyrir utan tak-
mörk þau, sem andi hinnar frjálsu sam-
kepni ræður yfir, svo sem ýmissa undan-
tekningarráðstafana, þar sem tekið er fram
fyrir hendurnar á frumkvæði (initiativ) ein-
staklingsins og vissar lífsverkanir þess eru
færðar til og reynt að samhæfa þær öðrum.
Stundum og það alloftast standa valdhaf-
arnir magnþrota og sjá engin ráð til að
komast út úr vandræðum þeim, sem eru
beinar afleiðingar kapitalismans. Þá er alt
látið leika lausum hala, eða jafnvel gripið
til úrræða, sem að eins auka glundroðann.
Þetta siðara á einkum við í þeim löndum,
sem skamt eru komin i hinni kapítalistisku
þróun, m. a. í ýmsum landbúnaðarlöndum.*
*) Sbr. Rússland fyrir nóvemberbyltinguna. Valdhafarnir
stóðu aðgerðalausir og iiorfðu á.
PDF í einni heild
Textaskrár sem ZIP-skrá
