7 maximi, quoad historiam et totius Septentrionis chronologiam, pretii, quum Sæmundi Multiscii lucubrationum epitomen reddat, tempore Sverreris regis (nostra sententia, circa annum 1190) exaratum, quamvis celeberrimus Erichsenius id pro antiquiore habuerit. Fuit ab auctore dedicatum Jonæ Lopti, (Sæmundi Multiscii nepoti, ac Snorronis Sturlæi nutricio,) qui filiam regis Norvegiæ, Magni Nudi- pedis, (in Hibernia armis cæsi,) in matrimonio habuit, unde præstan- tiores Islandorum adhuc vigentes familiæ (ac multi simul doctissimi viri) ortæ sunt. Adscribitur, a librario hujus exemplaris, vel ejus protypi, Snorroni Sturlæo, sed verisimiliter perperam ; (nisi primæ ipsius juventutis opus sit;) est enim (ut videtur) ejus adulta ætate paullo antiquius. Exemplar hocce continet præstantissimi hujus carminis recensionem, mundo erudito adhuc omnino incognitam. Unica alia prius innotu- erat, celeberrimo Flateyensi Codici (in Bibliotheca regia Havniensi) inserta, cujus apographum doctissimus Erichsenius edidit Havniæ 1787 in 4to, sub sequente titulo; Jon Loptsontí Encomiast eller en ubenœvnt Forfatters Lyleönshiingsvers til ham, indelioldende en Fortegnelse og Tidsregning over de JSÍorshe Enevoldshonger, fra Harald Haarfager til Kong Sverrer, &c. Addidit insuper Danicam suam versionem, et annotationes quasdam &c. Codex Flateyensis carmini nostro hanc inscriptionem adhibet; Her hefir Noreghr Kónga tal, er Sæmunds Fródi ordti: i.e. Hic incipit enumera- tio (sive elenchus) Regum Norvegiœ, quam Sœmundus Multiscius composuerat. Hoc de priore poematis parte veritati congruit, quum ista ex ejus operibus sit excerpta; quamvis ipse non pro illius auctore sit habendus. Inscriptio illa nostri exemplaris prototypo defuit. Hinc suspicatus, quod nostrum alii matrici, ac Flateyensis Codex, suam de- buerit originem, atque amborum igitur collationem aggressus, statim illius conjecturæ indubiam veritatem sum compertus. Probant hocce permultæ, ac partim graves, variantes lectiones, et criticæ notæ, quas nostro codici nunc adjeci. Plura Flateyensis absurda menda nostro ita corriguntur e. g. avdlings de Lokio, ut de nobili principe dictum, nam is in hacce recensione, pro propria indole, Asa-dólgs (i. e. Folio.

(1) Band
(2) Band
(3) Saurblað
(4) Saurblað
(5) Blaðsíða [1]
(6) Blaðsíða [2]
(7) Blaðsíða [3]
(8) Blaðsíða [4]
(9) Blaðsíða 1
(10) Blaðsíða 2
(11) Blaðsíða 3
(12) Blaðsíða 4
(13) Blaðsíða 5
(14) Blaðsíða 6
(15) Blaðsíða 7
(16) Blaðsíða 8
(17) Blaðsíða 9
(18) Blaðsíða 10
(19) Blaðsíða 11
(20) Blaðsíða 12
(21) Blaðsíða 13
(22) Blaðsíða 14
(23) Blaðsíða 15
(24) Blaðsíða 16
(25) Blaðsíða 17
(26) Blaðsíða 18
(27) Blaðsíða 19
(28) Blaðsíða 20
(29) Blaðsíða 21
(30) Blaðsíða 22
(31) Blaðsíða 23
(32) Blaðsíða 24
(33) Blaðsíða 25
(34) Blaðsíða 26
(35) Blaðsíða 27
(36) Blaðsíða 28
(37) Blaðsíða 29
(38) Blaðsíða 30
(39) Blaðsíða 31
(40) Blaðsíða 32
(41) Blaðsíða 33
(42) Blaðsíða 34
(43) Blaðsíða 35
(44) Blaðsíða 36
(45) Blaðsíða 37
(46) Blaðsíða 38
(47) Blaðsíða 39
(48) Blaðsíða 40
(49) Blaðsíða 41
(50) Blaðsíða 42
(51) Blaðsíða 43
(52) Blaðsíða 44
(53) Blaðsíða 45
(54) Blaðsíða 46
(55) Blaðsíða 47
(56) Blaðsíða 48
(57) Blaðsíða 49
(58) Blaðsíða 50
(59) Blaðsíða 51
(60) Blaðsíða 52
(61) Blaðsíða 53
(62) Blaðsíða 54
(63) Blaðsíða 55
(64) Blaðsíða 56
(65) Saurblað
(66) Saurblað
(67) Band
(68) Band
(69) Kjölur
(70) Framsnið
(71) Kvarði
(72) Litaspjald