29 allena kunna vi forklara de siillsamma blandningarna af så fullkomligt heterogena åskådningssått, af vildhet och fin- het; ja vi kunna ej neka, att, då christendoraen mer el- ler mindre grumlade uppfattningen af mythologien, de yilda oformliga forestållningarna togo ofverhand, så att vi i den s. k. Snorra-eddan mer ega qvarlefvorna af en Jo- tuns- ån en Odens-Iåra. Val var Island sjelf — denna o, som framstod såsom den sista utbildarinnan och tillika vårderskan af den nor- diska mytben — skådespelet for många råa strider; men det der forsamlade folkets hela stråfvan gick ut på att att grunda ett fridsamt tillstånd genom religion och ord- nade råttsfdrhållanden och dymedelst familjernas sjelfstån- dighet. På den ensliga on fornummos de magtiga stri- der, som satte hela det dåvarande historiska Europa i våldsam rdrelse. De fruktade hjeltarne voro deras an- fdrvandter; och om åfven Islandarne sjelfva togo foga del i vikingatågen, så fanns dock knappt en slagt, som ej lemnade medkåmpar till den fruktansvårda striden. Ofver det vida stormande hafvet dånade ryktet om vilda stri- der, som spridde sig nåstan ofver alla Europeiska lander. På Island forenades alla gothiskt-germaniska stammars ge- mensamma sagor; diktkonsten forenade nyare håndeiser med aldre, och en underbar fantastisk våfnad, ej mera fjettrad vid det nordiska fosterlandets råa inskrånkta for- hållanden, kringspann en stor historisk verklighet. Christendoraen herrskade från Constantinopel till Ir- land. Mest afgdrande framtrådde dess fortplantning mot Norden genom Angelsachserne. Erkebiskop Winfrid fram- stod 677 bland Friserna. En skandinavisk Christen från denna tid, Sivald (Sebaldus), kanoniserad i Niirnberg, år allmant bekant genom den efter honom uppkallade kyr- kan och genom Peter Fischers monument. Sachserkriget stod 772—804. Wilibald intrångde i Nordalbingen 780, i Ditmarschen 804; Ebbo foljde honom; Ansgarii missio- når-verksamhet egde rum 820—863; Rembert dog 8oi{> Under denna långa tid bildade sig val christliga fbrsam- lingar, omvexlande i till- och aftagande, tålda och åter forfoljda; men folket forblef i det hela hedniskt. Ofver- gångar från hedendom till christendom hade många gra- der, primsigning o. d. Vågningen mellan begge lårorna

(1) Band
(2) Band
(3) Saurblað
(4) Saurblað
(5) Blaðsíða [1]
(6) Blaðsíða [2]
(7) Blaðsíða [3]
(8) Blaðsíða [4]
(9) Blaðsíða 1
(10) Blaðsíða 2
(11) Blaðsíða 3
(12) Blaðsíða 4
(13) Blaðsíða 5
(14) Blaðsíða 6
(15) Blaðsíða 7
(16) Blaðsíða 8
(17) Blaðsíða 9
(18) Blaðsíða 10
(19) Blaðsíða 11
(20) Blaðsíða 12
(21) Blaðsíða 13
(22) Blaðsíða 14
(23) Blaðsíða 15
(24) Blaðsíða 16
(25) Blaðsíða 17
(26) Blaðsíða 18
(27) Blaðsíða 19
(28) Blaðsíða 20
(29) Blaðsíða 21
(30) Blaðsíða 22
(31) Blaðsíða 23
(32) Blaðsíða 24
(33) Blaðsíða 25
(34) Blaðsíða 26
(35) Blaðsíða 27
(36) Blaðsíða 28
(37) Blaðsíða 29
(38) Blaðsíða 30
(39) Blaðsíða 31
(40) Blaðsíða 32
(41) Blaðsíða 33
(42) Blaðsíða 34
(43) Blaðsíða 35
(44) Blaðsíða 36
(45) Blaðsíða 37
(46) Blaðsíða 38
(47) Blaðsíða 39
(48) Blaðsíða 40
(49) Blaðsíða 41
(50) Blaðsíða 42
(51) Blaðsíða 43
(52) Blaðsíða 44
(53) Blaðsíða 45
(54) Blaðsíða 46
(55) Blaðsíða 47
(56) Blaðsíða 48
(57) Blaðsíða 49
(58) Blaðsíða 50
(59) Blaðsíða 51
(60) Blaðsíða 52
(61) Blaðsíða 53
(62) Blaðsíða 54
(63) Blaðsíða 55
(64) Blaðsíða 56
(65) Blaðsíða 57
(66) Blaðsíða 58
(67) Blaðsíða 59
(68) Blaðsíða 60
(69) Blaðsíða 61
(70) Blaðsíða 62
(71) Blaðsíða 63
(72) Blaðsíða 64
(73) Blaðsíða 65
(74) Blaðsíða 66
(75) Blaðsíða 67
(76) Blaðsíða 68
(77) Blaðsíða 69
(78) Blaðsíða 70
(79) Blaðsíða 71
(80) Blaðsíða 72
(81) Blaðsíða 73
(82) Blaðsíða 74
(83) Blaðsíða 75
(84) Blaðsíða 76
(85) Blaðsíða 77
(86) Blaðsíða 78
(87) Blaðsíða 79
(88) Blaðsíða 80
(89) Blaðsíða 81
(90) Blaðsíða 82