31 dra djur, som formodligen tillegnade sig offertributerna. I'1 dr ofrigt var gudakretsen ej så ta tt sluten, att ju ieke iifven hvarje enskild kunde dyrka ett sårskildt gudomligt våsende; de otvetydigaste spår finnas, att, oaktadt man redan hade hufvudgudar och nationaltempe!, rnånga indi- vider dock dyrkade serskilda fetischer; så offrade t. ex. en norsk stamkonung Ragvald åt en ko, islåndaren Brandr åt sin hast Freyfur; andra dyrkade till och med stenar, måhi'nda såsom underjordiska skyddsgudars hemvist. Tron på vasen af detta slag, land vattur, fylgur, elfvor o. s. v. var allma'n och har ånda till våra dagar bibehållit sig hos alla nordiska folk. Norrmånnen forestålla sig Alferna så- som små nakna piltar med obråttade hattar på hufvudet; de tro att dessa med sin andedragt kunna skada menni- skorna och åstadkomma sjukdomen alvgust, ehuru enligt andra denna sjukdom uppstår, om man kommer till ett stalle, der alfen spottat eller kastat sitt vatten *). Man kaliar dem iifven underjordiska, de bo under vissa hogar, lius eller tråd; for ofrigt likna de fullkomligt vanliga men- niskor, men åro till fårgen blå; understundom bortfora de menniskor, som antingen alls ej återkomma eller ock såsom vansinniga. Vissa hoga tråd få enligt allmogeus tanka ej afhuggas for att icke reta de underjordiske till vre- de; flera kvrkor ha af dem blilvit flyttade till ett annat stalle, om deras grannskap var dem till last; vissa hus måste ock alltid blifva på samma plats, om man vill undgå olågenhet af de underjordiske. Islåndarne ha en vida mer utbildad forestilllning, som ej återfinnes hos någon annan stam. Alferna hilda en underjordisk stat af samma in- rattning med den islåndska på jorden. De stå under en ståthållare, som hvartannat år med någon af sina under- såter reser till Norge, der ofverkonungen har sitt såte: den forrå for att lemna upplysning om folkets tro och horsamhet, den sednare bfver myndigheternas forhållande; anklagas de sednare for någon forseelse, så afsåttas de. Framfor alla dygder ofvar alffolket råttvisa och billighet. Derfore, ehuru det år mågtigt i ord och onskningar, ska- dar det ej utan forolåmpning menniskan. Nyfddda och *) Strøm, beskriv, over Sondinor I. 837, bvarifrån øfvcn det øfriga om den norska fotktron ar bemtadt.

(1) Blaðsíða 1
(2) Blaðsíða 2
(3) Blaðsíða 3
(4) Blaðsíða 4
(5) Blaðsíða 5
(6) Blaðsíða 6
(7) Blaðsíða 7
(8) Blaðsíða 8
(9) Blaðsíða 9
(10) Blaðsíða 10
(11) Blaðsíða 11
(12) Blaðsíða 12
(13) Blaðsíða 13
(14) Blaðsíða 14
(15) Blaðsíða 15
(16) Blaðsíða 16
(17) Blaðsíða 17
(18) Blaðsíða 18
(19) Blaðsíða 19
(20) Blaðsíða 20
(21) Blaðsíða 21
(22) Blaðsíða 22
(23) Blaðsíða 23
(24) Blaðsíða 24
(25) Blaðsíða 25
(26) Blaðsíða 26
(27) Blaðsíða 27
(28) Blaðsíða 28
(29) Blaðsíða 29
(30) Blaðsíða 30
(31) Blaðsíða 31
(32) Blaðsíða 32
(33) Blaðsíða 33
(34) Blaðsíða 34
(35) Blaðsíða 35
(36) Blaðsíða 36
(37) Blaðsíða 37
(38) Blaðsíða 38
(39) Blaðsíða 39
(40) Blaðsíða 40
(41) Blaðsíða 41
(42) Blaðsíða 42
(43) Blaðsíða 43
(44) Blaðsíða 44
(45) Blaðsíða 45
(46) Blaðsíða 46
(47) Blaðsíða 47
(48) Blaðsíða 48
(49) Blaðsíða 49
(50) Blaðsíða 50
(51) Blaðsíða 51
(52) Blaðsíða 52
(53) Blaðsíða 53
(54) Blaðsíða 54
(55) Blaðsíða 55
(56) Blaðsíða 56
(57) Blaðsíða 57
(58) Blaðsíða 58
(59) Blaðsíða 59
(60) Blaðsíða 60
(61) Blaðsíða 61
(62) Blaðsíða 62
(63) Blaðsíða 63
(64) Blaðsíða 64
(65) Blaðsíða 65
(66) Blaðsíða 66
(67) Blaðsíða 67
(68) Blaðsíða 68
(69) Blaðsíða 69
(70) Blaðsíða 70
(71) Blaðsíða 71
(72) Blaðsíða 72
(73) Blaðsíða 73
(74) Blaðsíða 74
(75) Blaðsíða 75
(76) Blaðsíða 76
(77) Blaðsíða 77
(78) Blaðsíða 78
(79) Blaðsíða 79
(80) Blaðsíða 80
(81) Blaðsíða 81
(82) Blaðsíða 82