elfvor, hamadryader, sæelfvor, najader, danelfvor, castali- der; imedlertid ha val dessa namn aldrig brukats bland folket, utan blott uppfunnits af de liirde for att ofver- satta de grekiska namnen, ty redan de åldsta bearbetarne af det angelsachsiska språket hade en marklig karlek for detsammas renhet och sokte återgifva de fremmande ut- trycken uti inhemska ord *). Den andra klassen undervåsenden bilda i Norge tlver- garne, som ansetts fagre fin alferne; de gdra folket intet ondt, men skalkas gerna: så borttaga de t. ex. verktyg och andra ting och återstalla dem med ett hånloje ofver ogarne, som lange sokte det forlorade och sedan ha det midt for nåsan. Deremot tror man, att de skadat boska- pen, om den år lam eller svag i benen: deraf uttrycket dvergslagne. Dem tillskrifvas åfven kanterna på berg- kristall, som allmogen kallar dvergasmide. Med dvergarne synes koboldar eller husandar beslågtade; i Norge kalias de Nissan man forestålier sig dem såsom små gossar, som i synnerhet vistas i stallet, och man ser dem gerna, eme- dan de bidraga till djurens vålstånd; larm och buller kunna de ej uthårda; man kallar dem åfven Nisse god drång; samma namn ha de i Sverige, der de dock åro allmån- nare bekanta under benåmningen tomtegubbar; man tror att de forråtta hvarjehanda husliga tjenster och framsåt- ter derfore for dem mjdlk och annan mat. På Fåroarne kallas de Niagrujsar, små varelser med en rod mbssa på hufvudet, som bringa lycka med sig der de vistas. Åf- ven for Selandsbonden åro Nissar bekanta: de åro klådda som han, och båra fore Michaelis liksom han en hatt, sedan en mbssa; de uppehålla sig i ladan ellerstallet, der de vårda djuren och vål fodra dem på grannarnes bekost- nad; vid hbgtider framsåttes åt dem mat. 1 Scotland bo de under troskeln och stå i vånskapligt forhållande till varden. De kallas Browney, kanske af deras klåders el- ^ Dessa namn finnas i Æ1 fries gamla glossar i fbljd med hans grammatik, som Somner I0S9 utgaf med sin diktionar, sid. 79. — Forf. erinrar karvid, att lian blott U|iptager den skandinavisk-germanska stammens fo 11; tro, men afven anforer Seotlands, emedan afven han liyser den mening, att i Lovrlaruls redan tidigt en germansk stain var inhemsk.

(1) Blaðsíða 1
(2) Blaðsíða 2
(3) Blaðsíða 3
(4) Blaðsíða 4
(5) Blaðsíða 5
(6) Blaðsíða 6
(7) Blaðsíða 7
(8) Blaðsíða 8
(9) Blaðsíða 9
(10) Blaðsíða 10
(11) Blaðsíða 11
(12) Blaðsíða 12
(13) Blaðsíða 13
(14) Blaðsíða 14
(15) Blaðsíða 15
(16) Blaðsíða 16
(17) Blaðsíða 17
(18) Blaðsíða 18
(19) Blaðsíða 19
(20) Blaðsíða 20
(21) Blaðsíða 21
(22) Blaðsíða 22
(23) Blaðsíða 23
(24) Blaðsíða 24
(25) Blaðsíða 25
(26) Blaðsíða 26
(27) Blaðsíða 27
(28) Blaðsíða 28
(29) Blaðsíða 29
(30) Blaðsíða 30
(31) Blaðsíða 31
(32) Blaðsíða 32
(33) Blaðsíða 33
(34) Blaðsíða 34
(35) Blaðsíða 35
(36) Blaðsíða 36
(37) Blaðsíða 37
(38) Blaðsíða 38
(39) Blaðsíða 39
(40) Blaðsíða 40
(41) Blaðsíða 41
(42) Blaðsíða 42
(43) Blaðsíða 43
(44) Blaðsíða 44
(45) Blaðsíða 45
(46) Blaðsíða 46
(47) Blaðsíða 47
(48) Blaðsíða 48
(49) Blaðsíða 49
(50) Blaðsíða 50
(51) Blaðsíða 51
(52) Blaðsíða 52
(53) Blaðsíða 53
(54) Blaðsíða 54
(55) Blaðsíða 55
(56) Blaðsíða 56
(57) Blaðsíða 57
(58) Blaðsíða 58
(59) Blaðsíða 59
(60) Blaðsíða 60
(61) Blaðsíða 61
(62) Blaðsíða 62
(63) Blaðsíða 63
(64) Blaðsíða 64
(65) Blaðsíða 65
(66) Blaðsíða 66
(67) Blaðsíða 67
(68) Blaðsíða 68
(69) Blaðsíða 69
(70) Blaðsíða 70
(71) Blaðsíða 71
(72) Blaðsíða 72
(73) Blaðsíða 73
(74) Blaðsíða 74
(75) Blaðsíða 75
(76) Blaðsíða 76
(77) Blaðsíða 77
(78) Blaðsíða 78
(79) Blaðsíða 79
(80) Blaðsíða 80
(81) Blaðsíða 81
(82) Blaðsíða 82