38 Harald Hårfager tvingade Norrrnånnen, som dittilis lefvat frie, att lemna sig en afgift af deras besittningar: i hvarje provins anstållde han en Jarl (angels. Eorl, ståt- hållare), som skipade lag och uppbar konungens inkom- ster: hvarje hade fyra lagre embetsmån, Hersar, under sig: en jarl måste i krig stålla 60 man, en herse 20. Så- lunda utbildades ett slags lånvåsen, visserligen blott i sina forstå grunddrag. I sin lifvakt upptog Harald blott tappra och dugliga mån, som utvaldes l'rån alla landskap. Det fanns en egen sorts krigare, berserkarne, hvilka, som det synes, tjente for sold, och i likhet med Condottieri och andra legotrupper forofvade våid och ofog. De skydde ingen fara; utan harnesk stbrtade i striden; de tyckas ha eldat sig genom något exa'terande medel liksom osterns Assassiner. Harald hade åfven ett stort antal skepp, med hvilka han drog ut i sjdtåg t. ex. till Scotland. Ett folk, som ålskar och drifver sjorofveri, som bakslugt ofverfal- ler fredliga kuster, kan man omojligen tillskrifva hdgre och forådlade tånkesått; den åkta riddaren såtter sin karakter i den vårnidses forsvarande. På sedernas råhet forekomma ofverallt de mest slående bevis: den vildaste grymhet, mera upprorande an hos Irokeserne, var de for- stå hjeltarnes gamman; det var vanligt att på en fangen ilendes rygg rista orn *). Ett annat bevis på folkets rå- het eller armod lemnar den allmånna seden att utsåtta el- ler åt doden inviga barn af bråcklig natur eller som be- svårade foråldrarne: en sed, som ej en gang kristendo- men kunde utrota och som ånnu i borjan af 12:te seklet måste tillåtas i en kyrklig landskapslag. Månggifte egde rum; qvinnorna voro månnernas slafvinnor: till och med kunga-gemåler måste forråtta de svåraste hussyslor: kung Alfrec hade tvenne hustrur, som oupphorligt voro i kif; kungen gaf åndtligen foretråde åt den, som kunde brygga det basta diet**). Hertig Rollo af Normandie hade befallt att all åkerredskap skulle ligga på faltet, helst in- gen tjufnad var mojlig under hans strånga polis. En bonde horde denna befallning, men ofverfolls af sin hustru vid *) Utom exemplen Los Snorre se Saxo IX. 177 och Ste- phani anra; Fragin. Isl. hos I.angebch II. 279. **j BjGrners lsainpadater, hap. 7.

(1) Blaðsíða 1
(2) Blaðsíða 2
(3) Blaðsíða 3
(4) Blaðsíða 4
(5) Blaðsíða 5
(6) Blaðsíða 6
(7) Blaðsíða 7
(8) Blaðsíða 8
(9) Blaðsíða 9
(10) Blaðsíða 10
(11) Blaðsíða 11
(12) Blaðsíða 12
(13) Blaðsíða 13
(14) Blaðsíða 14
(15) Blaðsíða 15
(16) Blaðsíða 16
(17) Blaðsíða 17
(18) Blaðsíða 18
(19) Blaðsíða 19
(20) Blaðsíða 20
(21) Blaðsíða 21
(22) Blaðsíða 22
(23) Blaðsíða 23
(24) Blaðsíða 24
(25) Blaðsíða 25
(26) Blaðsíða 26
(27) Blaðsíða 27
(28) Blaðsíða 28
(29) Blaðsíða 29
(30) Blaðsíða 30
(31) Blaðsíða 31
(32) Blaðsíða 32
(33) Blaðsíða 33
(34) Blaðsíða 34
(35) Blaðsíða 35
(36) Blaðsíða 36
(37) Blaðsíða 37
(38) Blaðsíða 38
(39) Blaðsíða 39
(40) Blaðsíða 40
(41) Blaðsíða 41
(42) Blaðsíða 42
(43) Blaðsíða 43
(44) Blaðsíða 44
(45) Blaðsíða 45
(46) Blaðsíða 46
(47) Blaðsíða 47
(48) Blaðsíða 48
(49) Blaðsíða 49
(50) Blaðsíða 50
(51) Blaðsíða 51
(52) Blaðsíða 52
(53) Blaðsíða 53
(54) Blaðsíða 54
(55) Blaðsíða 55
(56) Blaðsíða 56
(57) Blaðsíða 57
(58) Blaðsíða 58
(59) Blaðsíða 59
(60) Blaðsíða 60
(61) Blaðsíða 61
(62) Blaðsíða 62
(63) Blaðsíða 63
(64) Blaðsíða 64
(65) Blaðsíða 65
(66) Blaðsíða 66
(67) Blaðsíða 67
(68) Blaðsíða 68
(69) Blaðsíða 69
(70) Blaðsíða 70
(71) Blaðsíða 71
(72) Blaðsíða 72
(73) Blaðsíða 73
(74) Blaðsíða 74
(75) Blaðsíða 75
(76) Blaðsíða 76
(77) Blaðsíða 77
(78) Blaðsíða 78
(79) Blaðsíða 79
(80) Blaðsíða 80
(81) Blaðsíða 81
(82) Blaðsíða 82