r «>8 strækker sig saa vidt, som det gamle Danmark, og den danske Folkestamme naaede. Det samme Tungemaal, som tales i Siæ!land og paa Smaaoerne, er Almuens i en stor Deel af Skaane; ja det strækker sig vel over det meste af denne Provinds og af Bleking, med en almindelig Dia- lect-Brydning, der neppe er meget stdrre end den, der finder Sted imellem den sjællandske og den fyenske eller ostjydske. Almuen i Upland, de norske Svears rette, ældgamle Sæde, forstaaer vel endnu mindre af en Dal- karls end af en Sydskaanings Tungemaal; og baade Dal- karlen og Uplændingen, hore jo, ligesaa vel som Tron- deren og Guldbrandsdolen, til den ægte ublandede Nor- ræna Stamme! — Jylland derimod, skiondt Sproget nu er dansk fra Skagen indtil ned mod Slien, er den ene- ste Deel af Danmark, hvor vi tydeligt finde Blandingen af et dobbelt Sprog-Element, det danske og det saxisk- tydske; hvilket her ikke, saaledes som i det (ivrige Dan- mark, kun i den dannede Tale og i Skriftsproget, der er fælles for vort Fædreland og Norge, har i nyere Tid indbragt en stor Mængde tydsk Sprogstof; men et saa- dant Sprog-Element, der bærer det tydelige Præg af en virkelig ældgammel Blandning af yermaniske og nordiske Stammer; og det samme Præg maatte den norske hi- storiske Skole kunne paavise over hele det ovrige Dan- mark og hele Sydsverrige, eller Gotharige — dersom den «norræna» Hypothese skulde, hvad Sproget angaaer, blive til rrieer end et Foster af Inbildningskraften. Men ligesaa vist som Saxer, Angler og Jyder vare de lydske Stammer, der frarev de celtiske Britter Fmgland, og lige- saa vist, som hine saxiske Folkefærds Efterkommere endnu spores i Sonder-Jylland og en stor Deel af Ndrre-Jylland — ligesaavist kan det ovrige Danmark og hele Sverrige aldrig have været befolket af en Nation, som talte et tydsk Tungemaal, og som kunde opsluges, tilligemed dens Sprog, af Normænd. Det har altid været en Yndlingslyst hos en vis Gasse af Historieforskere, at sysselsætte Inbildningskraften og Combinationsevnen meer end Forstanden og Kritiken; el- England. lifter den Normanniske Erobring blev Sproget lier efterbaanden Jigesaa meget romanisk, som germauisk; dog blev dets (myclsaxiske Grundbygning tilbage, ligesom den nordiske i Danmark og Sverrige.

(1) Blaðsíða 1
(2) Blaðsíða 2
(3) Blaðsíða 3
(4) Blaðsíða 4
(5) Blaðsíða 5
(6) Blaðsíða 6
(7) Blaðsíða 7
(8) Blaðsíða 8
(9) Blaðsíða 9
(10) Blaðsíða 10
(11) Blaðsíða 11
(12) Blaðsíða 12
(13) Blaðsíða 13
(14) Blaðsíða 14
(15) Blaðsíða 15
(16) Blaðsíða 16
(17) Blaðsíða 17
(18) Blaðsíða 18
(19) Blaðsíða 19
(20) Blaðsíða 20
(21) Blaðsíða 21
(22) Blaðsíða 22
(23) Blaðsíða 23
(24) Blaðsíða 24
(25) Blaðsíða 25
(26) Blaðsíða 26
(27) Blaðsíða 27
(28) Blaðsíða 28
(29) Blaðsíða 29
(30) Blaðsíða 30
(31) Blaðsíða 31
(32) Blaðsíða 32
(33) Blaðsíða 33
(34) Blaðsíða 34
(35) Blaðsíða 35
(36) Blaðsíða 36
(37) Blaðsíða 37
(38) Blaðsíða 38
(39) Blaðsíða 39
(40) Blaðsíða 40
(41) Blaðsíða 41
(42) Blaðsíða 42
(43) Blaðsíða 43
(44) Blaðsíða 44
(45) Blaðsíða 45
(46) Blaðsíða 46
(47) Blaðsíða 47
(48) Blaðsíða 48
(49) Blaðsíða 49
(50) Blaðsíða 50
(51) Blaðsíða 51
(52) Blaðsíða 52
(53) Blaðsíða 53
(54) Blaðsíða 54
(55) Blaðsíða 55
(56) Blaðsíða 56
(57) Blaðsíða 57
(58) Blaðsíða 58
(59) Blaðsíða 59
(60) Blaðsíða 60
(61) Blaðsíða 61
(62) Blaðsíða 62
(63) Blaðsíða 63
(64) Blaðsíða 64
(65) Blaðsíða 65
(66) Blaðsíða 66
(67) Blaðsíða 67
(68) Blaðsíða 68
(69) Blaðsíða 69
(70) Blaðsíða 70
(71) Blaðsíða 71
(72) Blaðsíða 72
(73) Blaðsíða 73
(74) Blaðsíða 74
(75) Blaðsíða 75
(76) Blaðsíða 76
(77) Blaðsíða 77
(78) Blaðsíða 78
(79) Blaðsíða 79
(80) Blaðsíða 80
(81) Blaðsíða 81
(82) Blaðsíða 82