78 begripas; blinder ock ofta, att de, som henne lasa, hålla henne misstånkt. H'arforutan kan man icke så till pricka lorklara konungars och andra namnkunniga måns lefverne och vandel, for dess vidlyftighet skuil. Och hvad som år svårast: om gamla bedrifter stråfva skribenterna som oftast emot hvarandra. For hvilka orsaker skuil berom- lige skribenter, som efterkomne åro, gått gamla handlin- gar forbi och (såsom Diodorus i bcirjan af femte boken skrifver) gripit till de saker, som nyligare sig tilldragit. Ty då Ephorus Cymæus, Sokrates’ lårjunge, foretog sin historia, utelemnade han alla gamla saker och borjade henne från Heraklidernas tid. Kallisthenes och Theopom- pus, som lefde på sarnma tid, omrorde ej heller gamla handlingar. Men mig har efter Diodori exempel synts godt vara att beskrilva icke allenast nya handlingar, utan ock det som från borjan tilldragit sig.» Joh. Magnus har utan tvifvel såsom svensk konung anfort en och annan furste, som aldrig Varit inom Skan- dinaviens landamåren eller hvars namn i hans historia kanske endast hårrort af missforstånd; men detta forhal- lande medgifver dock icke råttigheten att låttsinnigt ståm- pla Joh. Magnus såsom uppsåtlig bedragare. Hos v. Strah- lenberg, «Nord- und Ostlicher Theil von Europa« &c., forekommer i bihanget till inledningen sid. 113 ff. en jåm- forelse mellan Joh. Magnus och den tatariske håfdatecknaren Abulgasi, och ådagalågges huru dessa, så till nation som tid vidt skilda fo'rfattare, hvad de åldsta af dem anforda regenter vidkommer, noga med hvarandra ofverensståmma. Sarnma anmårkning gor Schonstrdm i sin «Anledriing till Sv. Hist:s forbattrande.» Begge, hvar for sig, upp- gifva, att de under fångenskapen i Siberien kommit olver denna historia. Schonstroms åsigt år i korthet foljande. Som svenskarne fordom råknats till scytherne så vål som flera folkslag, sårdeles parther (nuvarande tartarer) och finnar, af hvilka hunnerne, avarerne, bulgarerne, turkarne och ungrarne leda sitt ursprung, och dit åfven sarma- terne råknats, så hafva alla dessa folk några gemensamma eller råttare forblandade urminnen. Hårifrån hårleda sig flera uppgifter hos Joh. Magnus, Jornandes, Eddan m. 11., som ej åro uppdiktade, utan harflyta från missforstånd af aldre sågner. Om man icke vetat hvar Rom legat, så skulle Gallien, Germaniens, Britannien, Hispanien, ja till och med mindre Asien, som ån af perser och asiatiska

(1) Blaðsíða 1
(2) Blaðsíða 2
(3) Blaðsíða 3
(4) Blaðsíða 4
(5) Blaðsíða 5
(6) Blaðsíða 6
(7) Blaðsíða 7
(8) Blaðsíða 8
(9) Blaðsíða 9
(10) Blaðsíða 10
(11) Blaðsíða 11
(12) Blaðsíða 12
(13) Blaðsíða 13
(14) Blaðsíða 14
(15) Blaðsíða 15
(16) Blaðsíða 16
(17) Blaðsíða 17
(18) Blaðsíða 18
(19) Blaðsíða 19
(20) Blaðsíða 20
(21) Blaðsíða 21
(22) Blaðsíða 22
(23) Blaðsíða 23
(24) Blaðsíða 24
(25) Blaðsíða 25
(26) Blaðsíða 26
(27) Blaðsíða 27
(28) Blaðsíða 28
(29) Blaðsíða 29
(30) Blaðsíða 30
(31) Blaðsíða 31
(32) Blaðsíða 32
(33) Blaðsíða 33
(34) Blaðsíða 34
(35) Blaðsíða 35
(36) Blaðsíða 36
(37) Blaðsíða 37
(38) Blaðsíða 38
(39) Blaðsíða 39
(40) Blaðsíða 40
(41) Blaðsíða 41
(42) Blaðsíða 42
(43) Blaðsíða 43
(44) Blaðsíða 44
(45) Blaðsíða 45
(46) Blaðsíða 46
(47) Blaðsíða 47
(48) Blaðsíða 48
(49) Blaðsíða 49
(50) Blaðsíða 50
(51) Blaðsíða 51
(52) Blaðsíða 52
(53) Blaðsíða 53
(54) Blaðsíða 54
(55) Blaðsíða 55
(56) Blaðsíða 56
(57) Blaðsíða 57
(58) Blaðsíða 58
(59) Blaðsíða 59
(60) Blaðsíða 60
(61) Blaðsíða 61
(62) Blaðsíða 62
(63) Blaðsíða 63
(64) Blaðsíða 64
(65) Blaðsíða 65
(66) Blaðsíða 66
(67) Blaðsíða 67
(68) Blaðsíða 68
(69) Blaðsíða 69
(70) Blaðsíða 70
(71) Blaðsíða 71
(72) Blaðsíða 72
(73) Blaðsíða 73
(74) Blaðsíða 74
(75) Blaðsíða 75
(76) Blaðsíða 76
(77) Blaðsíða 77
(78) Blaðsíða 78
(79) Blaðsíða 79
(80) Blaðsíða 80
(81) Blaðsíða 81
(82) Blaðsíða 82