60 dit sig med hvarandra. Ett krig med Tlieudebert skal! derpå foljt; omkring år 540 berommer han sig, att hans rike efter Sachsarnes och Jutarnes (Eutii) besegrande, stråckte sig anda till oceanen, Bouquet IV. 59; de skul- le hafva frivilligt gifvit sig under honom. For att prun- ka med sitt herravåide afven ofver Anglerne, medskickade han några af dem till Constantinopel. Procop. a. st. De besegrade Sachsarne måste således hafva varit Angler och Warner (afven Jutar). Vid denna tid omkring 556 in- faller val forfattandet af, såsom ofverskriften lyder, lex Angliorum et Werinorum hoc est Thuringorum. Denna beståmning gifver Muller a. st. sid. 122. En sednare red- aktion af denna lagbok måste hafva skett vid Carl den stores tid, ehuruvål man då icke mer synes hafva kant några Angler och Warner vid Rhenstranden. Som be- kant år, innehåller lagen mycket af det frankiska ele- mentet. Mårkvårdigt år det, att Canutus i sin Consti- tutio de forestå hån visar på denna gamla Warnernes ”h. e. Thuringorum” lag. Detta dess fortlefvande i England forahleder Muller till den formodan, att Anglerne och Warnerne hade dit dragit sig tillbaka. Det sista omfor- målandét af detta folk vid nedra Rhen finnes hos Fred- egar c. 15 (Aimoin III. 85): Childebert II slog i andra året af sin regering 595 Warnerne, ”hvilka åter vågade uppresa sig”, i en blodig trådning, så att blott få af dem blefvo ofriga. Ar 580 slog Chilperich Jutarne och Sach- sarne enl. Venant. Fortunat. ad Chilp. IX. 1; men detta var vål blott landsstrykare och plundrare. Således från midten af det 4:de, noga råknadt från slutet af det 5:te, tilis mot midten af det 6:te årh. hade Warnerne der tillika med Anglerne en fast boningsplats och en icke ovanlig makt, i det de, såsom det synes, ståndigt bekommo tillopp af nya folkskaror. Mången blodig strid måste de hafva kåmpat med Frankerne; detta bevisar Chlodachars tal vid år 528 hos Gregor. Turon. III. 7, hvilket år uppfyldt med sagolika fålttåg och hån- ones primo circa Rbenura sedes babebant et vocati sunt Angli, quorum pars inde veniens in Itrittanniam Romanos ab illa de- pulit insula; altera pars Tburingiam oppugnans tenuit eain re- gionem. Ett vigtigt stalle, icl>e bemtadt från Rudolf, bvilbet Sybel iifversåg i sin uppsats: die Thiiringer in Hadeln, i Scbmidts Zeitscbrift f. Gescbichte 1844, sid. IC4 IT.

(1) Blaðsíða 1
(2) Blaðsíða 2
(3) Blaðsíða 3
(4) Blaðsíða 4
(5) Blaðsíða 5
(6) Blaðsíða 6
(7) Blaðsíða 7
(8) Blaðsíða 8
(9) Blaðsíða 9
(10) Blaðsíða 10
(11) Blaðsíða 11
(12) Blaðsíða 12
(13) Blaðsíða 13
(14) Blaðsíða 14
(15) Blaðsíða 15
(16) Blaðsíða 16
(17) Blaðsíða 17
(18) Blaðsíða 18
(19) Blaðsíða 19
(20) Blaðsíða 20
(21) Blaðsíða 21
(22) Blaðsíða 22
(23) Blaðsíða 23
(24) Blaðsíða 24
(25) Blaðsíða 25
(26) Blaðsíða 26
(27) Blaðsíða 27
(28) Blaðsíða 28
(29) Blaðsíða 29
(30) Blaðsíða 30
(31) Blaðsíða 31
(32) Blaðsíða 32
(33) Blaðsíða 33
(34) Blaðsíða 34
(35) Blaðsíða 35
(36) Blaðsíða 36
(37) Blaðsíða 37
(38) Blaðsíða 38
(39) Blaðsíða 39
(40) Blaðsíða 40
(41) Blaðsíða 41
(42) Blaðsíða 42
(43) Blaðsíða 43
(44) Blaðsíða 44
(45) Blaðsíða 45
(46) Blaðsíða 46
(47) Blaðsíða 47
(48) Blaðsíða 48
(49) Blaðsíða 49
(50) Blaðsíða 50
(51) Blaðsíða 51
(52) Blaðsíða 52
(53) Blaðsíða 53
(54) Blaðsíða 54
(55) Blaðsíða 55
(56) Blaðsíða 56
(57) Blaðsíða 57
(58) Blaðsíða 58
(59) Blaðsíða 59
(60) Blaðsíða 60
(61) Blaðsíða 61
(62) Blaðsíða 62
(63) Blaðsíða 63
(64) Blaðsíða 64
(65) Blaðsíða 65
(66) Blaðsíða 66
(67) Blaðsíða 67
(68) Blaðsíða 68
(69) Blaðsíða 69
(70) Blaðsíða 70
(71) Blaðsíða 71
(72) Blaðsíða 72
(73) Blaðsíða 73
(74) Blaðsíða 74
(75) Blaðsíða 75
(76) Blaðsíða 76
(77) Blaðsíða 77
(78) Blaðsíða 78
(79) Blaðsíða 79
(80) Blaðsíða 80
(81) Blaðsíða 81
(82) Blaðsíða 82
(83) Blaðsíða 83
(84) Blaðsíða 84
(85) Blaðsíða 85
(86) Blaðsíða 86
(87) Blaðsíða 87
(88) Blaðsíða 88
(89) Blaðsíða 89
(90) Blaðsíða 90
(91) Blaðsíða 91
(92) Blaðsíða 92
(93) Blaðsíða 93
(94) Blaðsíða 94
(95) Blaðsíða 95
(96) Blaðsíða 96
(97) Blaðsíða 97
(98) Blaðsíða 98
(99) Blaðsíða 99
(100) Blaðsíða 100