C. t-2. SAGA JATVARBAR KONUNOS HINS HRLGA. 15 og holdt deres Bryllup med den storste Pragt, hvorefter Hertugen drog hjem i Normandiet. 2. Nu er at fortælle om den hellige Kong Edvard, at hele Kristenheden i England glædede sig ved den Fri- hed de havde vundet efter Kong Knud : at vælge Edvard til Konge, som var af Englands gamle Kongeslægt; thi i hans Kroning fik den hellige Kirke Frihed og Hovdingerne Fremgang, men Almuen Fred og Lykke, Vikinger og Ransrnænd Nederlag og Straf. Mange mærkelige Til- dragelser skete i hans Liv, med Hensyn til hans mange Mirakler og Spaadomme, sk jon t vi kunne kun lidet be- rette derom, paa Grund af vor ringe Kundskab og Fjern- hed. Det hændte engang en Pindsedag i Peterskirken i Vestminster, da den hellige Edvard horte der en hoitide- lig Messe, ifort fuldstændig Kroningsdragt, at da vor Herres Legeme blev oploftet, kom over Kongen en saa stærk Latter, at alle Nærværende undrede sig derover. Efter Messen spurgte man ham , hvad Aarsagen var til denne sjeldne Latter. Kongen svarede : Danekongen ru- stede sig med utallig Hær og Flaade til at hærge vort hiirøu pat frelsi. — T) hinn rika ok sonu hans, t. — 8) i Eng- landi, t. — 9) réttri ok, t. — 10) [Englakonunga ætt. — '*) siSan var hann kordnaSr, ok par af. — farsælu. — ,3) utlendir, t.— 14j vondir. — 15) peir. — 16j lifl. ■— ,r) [hans jarteinir.— 1B) rettet efter F; fråfræSi, .S'. — 1,y) [at sannfrodir menn hafa rita 1 at i ft i bokam, en fyrir fåfræSi vitum vér varia, hvat fyrr e8a siflar hefir verit i hans dOgum , ok pvi segjnm vér pat fyrst er oss pikkir mestrar frasagnar vert, som sandkyndige Mænd have ladet forfatte i Boger, men af Mangel paa Kundskab vide vi neppe hvad der i hans Dage har tildraget sig for eller senere, og derfor berette vi forst det som os forekommer mest værd at fortælle, F, som her har Capitelskifie med Overskrift: Fra synnm EBvarSar koniings. — 2") [var. — 2r) [a einum hvitasonnudegi, sem enn heilagi JathvarSr koniingr var staddr. — Vestmusteri. — 23) [u. F. — 24) [ok hlyddi messu, ok i pann tima er upp var haldit likam vors herra Jesu Christi. — 25) konunginum. — [menn hans. — 27) s.

(1) Band
(2) Band
(3) Saurblað
(4) Saurblað
(5) Blaðsíða 1
(6) Blaðsíða 2
(7) Blaðsíða 3
(8) Blaðsíða 4
(9) Blaðsíða 5
(10) Blaðsíða 6
(11) Blaðsíða 7
(12) Blaðsíða 8
(13) Blaðsíða 9
(14) Blaðsíða 10
(15) Blaðsíða 11
(16) Blaðsíða 12
(17) Blaðsíða 13
(18) Blaðsíða 14
(19) Blaðsíða 15
(20) Blaðsíða 16
(21) Blaðsíða 17
(22) Blaðsíða 18
(23) Blaðsíða 19
(24) Blaðsíða 20
(25) Blaðsíða 21
(26) Blaðsíða 22
(27) Blaðsíða 23
(28) Blaðsíða 24
(29) Blaðsíða 25
(30) Blaðsíða 26
(31) Blaðsíða 27
(32) Blaðsíða 28
(33) Blaðsíða 29
(34) Blaðsíða 30
(35) Blaðsíða 31
(36) Blaðsíða 32
(37) Blaðsíða 33
(38) Blaðsíða 34
(39) Blaðsíða 35
(40) Blaðsíða 36
(41) Blaðsíða 37
(42) Blaðsíða 38
(43) Blaðsíða 39
(44) Blaðsíða 40
(45) Blaðsíða 41
(46) Blaðsíða 42
(47) Blaðsíða 43
(48) Blaðsíða 44
(49) Mynd
(50) Mynd
(51) Saurblað
(52) Saurblað
(53) Band
(54) Band
(55) Kjölur
(56) Framsnið
(57) Kvarði
(58) Litaspjald