7 ins ættu rnenn, sem mest veríhir, að spara f)ær litlu leyfar skóga sinna, og að eins brúka ftær til þeirra hluta, er ei, eður varla, má án vera. 3. g r e i n. Ura nýrra skóga sáníng, plöntun og aðra meðferð. f>areð skógar vorir eru svo mjög til rírnun- ar geirignir er niesta nauðsyn til, og að líkind- um ekki ógjörlegt, að auka f>á með sáníng og plöntun. Við athöfn fiessa er einkum tvennt athug- andi: 1) Hentuffur stabur til sánínffar og pl'óntunar. 2) Sjálf sáninffar- off plöntunar-aóferdin, á- samt umhyffffju fyrir pehn sprettandi skóffi. Hvað hið fyrra snertir, f>á er ýinislegt fiar við aðgætandí, svo sem, að sá nýi skóffur hafi skjól; að liann verjist fyrir penímjs áiroðníngi; að jarðvegurinn sé moldar góður og nokkuð feit- ur; að hann liggi móti suðri eðurvestri; að hon- um ei sé hætt við vatnságángi eg fjallskriðum eður sandfoki. jivílík staða skógarins virðist líklegust: í skógarrjóðrum, gömlum hraurium, sunrian og vestan til í hallanda, ásum og holt- um, aílíðandi dölum er vita til fjalla og allstað- ar hvar góður jarðvegur er og eingin ofantaldra hindrana. Eitt Iiið mesta vandhæfi er, að verja fiann nýja skóg, fyrir peníngságángi, einkum sauðfjár, en er fió hæst nauðsýnlegt. fiað skeður einkum með tvennu rnóti, með uppápössun og rekstri

(1) Band
(2) Band
(3) Saurblað
(4) Saurblað
(5) Blaðsíða 1
(6) Blaðsíða 2
(7) Blaðsíða 3
(8) Blaðsíða 4
(9) Blaðsíða 5
(10) Blaðsíða 6
(11) Blaðsíða 7
(12) Blaðsíða 8
(13) Blaðsíða 9
(14) Blaðsíða 10
(15) Blaðsíða 11
(16) Blaðsíða 12
(17) Blaðsíða 13
(18) Blaðsíða 14
(19) Saurblað
(20) Saurblað
(21) Saurblað
(22) Saurblað
(23) Band
(24) Band
(25) Kjölur
(26) Framsnið
(27) Kvarði
(28) Litaspjald