(3) Blaðsíða [3]
frv.) á a5 taka saubfönaö á gjöf og gjöra glugga
á fjárhúsum þeim megin sem vindur stendur
af, svo ab ætíb sé mátulega heitt. — Hinn
kaldasta hluta vetrarins á ab byrgja fé um
nætur, en gæta þess um daga, ab því sé eigi
beitt á votlendi heldur bala og harblendi.
3. þegar ber á sýki þessari um vetur, og menn
verba varir vib hósta, einkum hja úngu fé,
getur þaB opt orbib ab góbu gagni: a) ab taka
kindinni blób á blóbæbinni á hálsinum (og láta
blæba allt ab hálfri mörk) ellegar þá á eyr-
unum eba rófunni; ó) ab hánka kindina fram-
aní brjóstib eba setja þar baunir; e) látakind-
ina sleikja steinsalt, eba ef þab er ekki til, á
hverjum degi ab væta hev þab, sem 30 kindum
er gefib, í 2 mörkmn af sjávarsalti bræddu í
vatni; d') svo lengi sem á sýkinni ber, verbur
ab halda fénu inni, og verbur ab halda húsinu
bæbi hreinu og þurru; mabur verbur ab sjá
um ab mátulega heitt sé í fjárhúsinu og ab
þar sé enginn súgur; e) fénu verbur ab gefa
gott og óskemmt hey, og úr vatni því, er þab
fær ab drekka, verbur ab vera sárasti kuldinn,
og á ab blanda vatnib Iitlu af rúgméli.
Einnig verb jeg ab geta þess, ab þab eykur
lúngnasýki hjá ám ab mjólka þær of lengi fram