(6) Blaðsíða 4
hinnar efnahagslega ósjálfstæðu. Því viljum við leggja jafna
áherslu á mikilvægi barnauppeldis og heimilisstarfa, samábyrgð
kvenna og karla hvað þau varðar og mikilvægi þess að konur geti
með góðu móti komist út á vinnumarkaðinn og orðið efnahags-
lega sjálfstæðar. Við viðurkennum ekki það verðmætamat sem nú
er lagt til grundvallar þegar laun fyrir störf kvenna eru ákveðin.
Við viljum einnig að starfsreynsla kvenna við húsmóðurstörf
verði metin jafngild annarri starfsreynslu til launa, hefji konur
launuð störf.
Staða og kjör kvenna ráðast að hluta til af lagasetningu á
ýmsum sviðum og því munum við á alþingi eiga frumkvæði að og
fylgja eftir lögum sem varða konur sérstaklega. Þar má nefna lög
um fæðingarorlof, almannatryggingar, lagasetningu um fullorð-
insfræðslu, löggjöf um fóstureyðingar og að komið verði á lífeyr-
issjóði fyrir alla landsmenn og svo mætti lengi telja.
VALDDREIFING
Við teljum nauðsynlegt að dregið verði stórlega úr miðstýr-
ingu íslensks samfélags. Síaukin miðstýring færir völd og ábyrgð á
æ færri hendur. Talandi dæmi um þetta eru viðamikill ráðuneyti
þar sem ákvarðanir eru teknar um jafnt hin stærstu mál sem varða
alla þjóðina og minni mál sem snerta eingöngu einstök sveitafé-
lög. Allir þekkja ráðuneytistilskipanir um hvemig skuli hagað
þjónustu t.d. við fatlaða og aldraða og hvemig fyrirkomulagi
skólastarfs skuli háttað án tillits til staðhátta eða þarfa neytenda.
Sambærilega miðstýringu er að finna í öllum ríkisstofnunum,
en þar ráða ríkjum flokkspólitísk ráð og nefndir, en starfsfólk og
neytendur em áhrifalitlir um allar meiriháttar ákvarðanir. Flestir
4