18 þeir tóku hana upp og sáu þegar, ab hún var mikils til ofstrengd um mittib. |)eir sprettu af henni klæbunum og skáru a mittishandib, og raknabi ])á Mjallhvít hrátt vib aptur. En ]>egar dvergarnir heyrbu hvernig á stób, sögbu peir: «Hin gamla sölukona hefur engin önnur verib en drottningin, stjúpa pin. Varabu ])ig, Mjallhvít, og lofabu engum lifandi manni inn til ])ín, pegar pú ert ein heima.» En ])egar hin vonda kona var heim komin, gekk hún ab speglinum, hróbug mjög í huga, og segir: „SpegiII, spegiil, herm þú: hver lijer á landi fríímst erl“ ])á svarabi spegillinn, og sagbi: „Frú rnín drottning, fríSust ert þú, fríbari öllum sem hjer eru nú; en Mjallhvít, sem fúr yflr fjöllin þau sjö, og fæbist nú upp hjá þeim dveígunum sjö, er þúsund-falt frí&ari’ en þú!“ ])egar drottningin heyrbi þetta, ]iá varb hún svo reib, ab ])á lá vib ab hún ljelli i ómegin; því hún sá, ab Mjallhvít var

(1) Kápa
(2) Kápa
(3) Blaðsíða 1
(4) Blaðsíða 2
(5) Blaðsíða 3
(6) Blaðsíða 4
(7) Blaðsíða 5
(8) Blaðsíða 6
(9) Blaðsíða 7
(10) Blaðsíða 8
(11) Blaðsíða 9
(12) Blaðsíða 10
(13) Blaðsíða 11
(14) Blaðsíða 12
(15) Blaðsíða 13
(16) Blaðsíða 14
(17) Blaðsíða 15
(18) Blaðsíða 16
(19) Blaðsíða 17
(20) Blaðsíða 18
(21) Blaðsíða 19
(22) Blaðsíða 20
(23) Blaðsíða 21
(24) Blaðsíða 22
(25) Blaðsíða 23
(26) Blaðsíða 24
(27) Blaðsíða 25
(28) Blaðsíða 26
(29) Blaðsíða 27
(30) Blaðsíða 28
(31) Blaðsíða 29
(32) Blaðsíða 30
(33) Blaðsíða 31
(34) Blaðsíða 32
(35) Kápa
(36) Kápa
(37) Kvarði
(38) Litaspjald