9 Sammanlikne vi nu — efter denna inledandc ofversigt — den Tyska Dikten med den Nordiska framstållningen — sadan den gestaltar sig i de bithorande Eddiska Sångerna — roja sig dervid flera mårkbara, så val likheter, som skilj- aktigbeter. Båda bebandla de i bufvudsaken samma bdga, vidtbekanta åmne, en af forntidens mest' ryk tb ara hjelte- slågters oden och undergang. Bada bafva de flutit ur samma kålla, bada bafva de uppspirat ur P o 1 k e t s innersta lif. De aro ingendera i sin urs pr ungligh e l, foster af någon en- skild skaldeformåga, oeh kiinna ej beller delta vara; utan iiro skapelser af — om man så får ullrycka sig — en na- tional-fantasie, hvadan de också varit folken så kåra, ocb ej heller veta att namngifva sina forfattare. Att de båda utgått från samma hemhvgd, fastån fostrade i olika nejder, derom vittna de båst sjelfva. — Men med dessa gemensam- lieter, hvartill ytterligare kommer, att bufvudpersonerna i dem båda, upptråda under nåstan samma narnn, bafva de dock ånnu flera våsendtliga skiljaktigheter. De Eddiska Sångerna båra, såvål till form, sominnehåll, en mera ålderdomlig prågel, ocb bafva under gangen genom tiderna, varit mindre ulsatta for fråmmande inflytelse och nyare tillågg; bvadan de också trognare bevarat sagoåmnets ursprungliga skaplynne. De lefva ocb rora sig uteslutande inom den beroiska lidsåldern, med dess forestållningssått, seder ocb bruk, oeh gifva ej den ringaste bånlydning på någon bekantskap med Romantikcns forbållanden. Uti Der Nibelunge Not dcremot, åro de ursprungliga idiomerna, genom sednare tillsatser, knapt igenkånneliga. Sagoåmnet, som bar under andra forbållanden blifvit fort- planladt, bar i sig up|>tagit egenhelerna bos de olika lider och generationer det genomlefvatj ocb derigenom ofvergålt till en brokig sammansåttning, som bar foga gemenskap med hvad det från borjan varit. Så upptråder bar den moderne Riddaren på Fornsagans grund, ocb medforer dit Romantikens begrepp om kårlek, lånsvåsende, vasallskap, torneringar, lyx m.m., bvilka illa stå tillsamman med elt åldre forestållningssått. Genom denna sammanblandning af nytt ocb gammalt, eller, om man så vill, modernisering, uppkommer ett svåfvande mellan tvånne tendenser, och man vet ej rigligt bvar man år hemma; så myeket mera, som de hår upptrådande per- sonerna ofta bafva qvar den gamla vildheten, på samma mosæ fraudis exemplo similiara ei mctain ingenerare tentabat. Saxo Lib. 15, p. 259.

(1) Band
(2) Band
(3) Saurblað
(4) Saurblað
(5) Blaðsíða [1]
(6) Blaðsíða [2]
(7) Blaðsíða [3]
(8) Blaðsíða [4]
(9) Blaðsíða 1
(10) Blaðsíða 2
(11) Blaðsíða 3
(12) Blaðsíða 4
(13) Blaðsíða 5
(14) Blaðsíða 6
(15) Blaðsíða 7
(16) Blaðsíða 8
(17) Blaðsíða 9
(18) Blaðsíða 10
(19) Blaðsíða 11
(20) Blaðsíða 12
(21) Blaðsíða 13
(22) Blaðsíða 14
(23) Blaðsíða 15
(24) Blaðsíða 16
(25) Blaðsíða [1]
(26) Blaðsíða [2]
(27) Blaðsíða [3]
(28) Blaðsíða [4]
(29) Blaðsíða 17
(30) Blaðsíða 18
(31) Blaðsíða 19
(32) Blaðsíða 20
(33) Blaðsíða 21
(34) Blaðsíða 22
(35) Blaðsíða 23
(36) Blaðsíða 24
(37) Blaðsíða 25
(38) Blaðsíða 26
(39) Blaðsíða 27
(40) Blaðsíða 28
(41) Blaðsíða 29
(42) Blaðsíða 30
(43) Blaðsíða 31
(44) Blaðsíða 32
(45) Blaðsíða 33
(46) Blaðsíða 34
(47) Blaðsíða 35
(48) Blaðsíða 36
(49) Saurblað
(50) Saurblað
(51) Band
(52) Band
(53) Kjölur
(54) Framsnið
(55) Kvarði
(56) Litaspjald