(9) Blaðsíða 5
5
Láttu lijarta Jiitt vera læst, en ásýnd opna.
Sá er enginn rjettlátur, scm eigi vill gjöra
hvað rjctt er, neina sjer til hróss.
Sá, sem ekki fcrbatnandi, er vissineðað
fara vesnandi.
Aðalkostur ungbarnsins er sakleysi, æsku-
mannsins kurteysi, fullorðna mannsins at-
gjörfi, og gamahnennisins hyggindi.
Drykkjurúturinn er eins og líkneski, sem
staðið hefur úti í óveðri, öll mannsmynd
er ináð í burt.
Skrifuð Iög ættu að vera undir stjórn
skynseminnar, en skynscmin ætti ekki að
vera fjötruð af bókstaf orðanna.
Væntu aldrei mikils af stærilátum raupara.
Enginn er rjettilega hygginn og óhultur,
nema dánumaðurinn.
Dygðugt líf er varanlegasti minnisvarðinn.
ltoiddu þig ekki á þann mann, sem lol'ar
þjer með særi.
j)að er hægt fyrir þann, sem sjálfur er
sloppinn úr torfærunni, að ráðleggja þeim,
sem staddir eru í henni.
það er maður ósvifinn, sem lætur fjeskort
og fávizku reisa sjer hurðarás um öxl.
Hatur gegn vildarmönnum sprettur af
löngun eptir hylli höfðingjanna, og er öf-
und í dularbúningi.
Ef þú ert í efa um, hvort áform þitt er
gott, eður illt, þá slcpptu því.
þar sem fjársjóður vor er, þar er hjarta
vort einnig.
Sæll er sá, sem á engu á von, því hon-
um getur ekki vonin brugðizt.
Án samkomulags ercngin ánægja í sambúð.
það er hið fyrsta stig til framfara, að
vera sannfærður um, að vjer þurfum þeirra
með.
þær hugsanir vorar cru optast ágætastar,
sem koma óbeðnar, og eins og þær drjúpi
inn í sálina.
Fórnaðu á altari náttúrunnar, og forðastu
útúrdúra vanans.
þeir, sem hafa lcngi lifað og hrærzt I hje-
gómanum, losna varla nokkurn tíma við hann.
Sá, sem erhygginn í smámunum, reynist
elski heimskur í meiri efnum.
Tortrygg alla þá, sem láta mjög dátt að
þjer fyrir Iauslegan kunningsskap, og án
nokkurrar vitanlegrar orsakar.
Sannfærðu bcttlarann og flækinginn um
það, hver maðiir hann sjc, og skaltu sanna,
að liann óðar skiptir háttum sínuin.
Af öllu því andstyggilega illgresi, sem
kviknað getur í hjarta æskuinannsins, cr
hræsnin banvænust.
Ekkert illverk getur verið vel gjört, en
góðverk getur verið illa gjört.
Kauptu fyrir peninga út í hönd, ef þú
vilt lifa í friði.
þar sem hugvit cr á rciðum hönduni,
ætti góð greind að vcra nærri.
Áður en vjer óskum þess með ákefð,
sem annar hefur, ættum vjer að ransaka,
hversn sá er sæll, sem þess nýtur að.
þó að hygginn maður hafi hnefann fullan
af sannleika, þá lætur hann sjer opt nægja,
að opna einungis litla fingurinn.
Hvort sem þú hefur fyrir stafni mikið
eða lítið, þá Iáttu hverja stund hafa sitt
vissa verk, hvort sem eru vinnustörf, bók-
iðnir, samræður eða skemtanir.
það er vegur til sannarlegs heiðurs, að
vera afbragðsgóður.
Heimili lagamannanna cru bygð á höfðuin
heimskingjanna.
Lærdómur er prýði æskunnar, og hug-
svölun ellinnar.
Frjálsræði undir góðri stjórn er skynsam-
legasta frelsið.
Engir þola síður ójöfnuð, en ójafnaðar-
mennirnir.
GuII ætti aldrei að vera guð vorrar til-
beiðslu, hcldur þjón góðgjörðasemi vorrar.
Ekkert gjörir fávísan mann eins hlægi-
Iegan, cins og að vilja hafa við mikilfeng
orð.
Náttúran cr ánægð með Iítið, cn Iuöfur
óhófsins eru óseðjandi.
Enginn hlutur er svo fólginn, að tíma-
lengd og sannleiki ekki leiði hann í ljós.
þaö er sannur friður, að hafa frið við
dygðina, en ciga í ófriði við ódygðina.
Ekkcrt rírir ágæti lærdómsins meir, held-
ur cn að tildra honum frain af gorti.
þeir, sem hælast mjög um góð kaup,
þurfa sjaldan að hrósa sjcr af of mikilli
ráðvendni.
Sem þú ætíð við manninn fyrir frain, og
líð lionum aldrei að láta þig ráða kaupi
hans.
Gjörðu þjer aldrci far af því, að sýnast
vitrari eða Iærðari, en hinir fjelagar þínir;