25 En i emlingum karlkendra orða, sem enda á n-liljóði, á að rita nn, nema í þolanda lýsingarorða t. a. m. maðurinn, enginn, góðan. Smáorðið „en“ á að vera alstaðar með einu ni, nema jþegar jjað þýðir sama sem heldnr enn, eða cjmpá; (jiað svarar [)á þýðingu danska orðsins „end“), t. a. m. farðu, en gættu fnn! Hann er betri e)in bróðir hans. Ilann lifir enn. 7. um burtvörpun, samandrátt 01/ ummyjid- an stafa. D eða ð, sem ætti að standa aptan við ýmsa samhljóðendur, en á undan t, fellur jafnan burtu í framburði og riti, t. a. m. gleymt fyrir gleymdt af gleymdur; gilt fyrir gildt af giklur; nefnt fyrir nefndt af nefndur; liart fyrir harðt af harður; bygt fyrir bygðt af bygður. Ddt í enda atkvæðis verður að tt (ekki að dt), t. a. m. ytt fyrir yddt af yddur; brytt fyrir bryddt af bryddur. f) verður að t á undan t í enda at- kvæðis, t. a. m. glatt fyrir glaðt af glað- ur; hratt fyrir hraðt af hraður. !R (nú' lesið ur), sem staðið hefur í enda atkvæðis á eptir I eða n, er orðið að 1 eða n, t. a. m. holl, fyrir hol’r, 2

(1) Band
(2) Band
(3) Saurblað
(4) Saurblað
(5) Saurblað
(6) Saurblað
(7) Blaðsíða 1
(8) Blaðsíða 2
(9) Blaðsíða 3
(10) Blaðsíða 4
(11) Blaðsíða 5
(12) Blaðsíða 6
(13) Blaðsíða 7
(14) Blaðsíða 8
(15) Blaðsíða 9
(16) Blaðsíða 10
(17) Blaðsíða 11
(18) Blaðsíða 12
(19) Blaðsíða 13
(20) Blaðsíða 14
(21) Blaðsíða 15
(22) Blaðsíða 16
(23) Blaðsíða 17
(24) Blaðsíða 18
(25) Blaðsíða 19
(26) Blaðsíða 20
(27) Blaðsíða 21
(28) Blaðsíða 22
(29) Blaðsíða 23
(30) Blaðsíða 24
(31) Blaðsíða 25
(32) Blaðsíða 26
(33) Blaðsíða 27
(34) Blaðsíða 28
(35) Blaðsíða 29
(36) Blaðsíða 30
(37) Blaðsíða 31
(38) Blaðsíða 32
(39) Blaðsíða 33
(40) Blaðsíða 34
(41) Saurblað
(42) Saurblað
(43) Band
(44) Band
(45) Kjölur
(46) Framsnið
(47) Kvarði
(48) Litaspjald