— 28 — hatrið, sem bar reginkrafta keim, kærleik þinn, sem bar sinn guðdóms eim. Fyr á öldum eldar þessir tveir ódauðlegan gerðu mannsins leir: Hildigunnar, Buðladóttur bál bygði grunninn undir þinni sál. Heift og Elska mótar markaskil, myndar alt, sem er og verður til, skapar sögu, skapar lífsins stríð, sköpum veldur heimsins löngu tíð. Efist eigi: lítið láð vort á: Logi og Kári skapavef þess kljá; Ást og Hatur elda tímans seið, ekki goðin — þau eru aldrei »reið«. Þeir, sem höfðu þeirra krafta mest, þeir hafa’ unnið dáðarverkin flest, hærra, hærra metum lífsins lyft, lengra, lengra fram á veg því kipt. Dýpstu rökin þó eru’ ósögð enn: Ást og Heift þó skapi stóra menn, rétta stefnu siglir að eins sá, sem hlð góða mestu ræður hjá. — Þessi rökin — þessi mynd er þín, þú sem sem kveðja ljóðaversin mín! Einstæðing að einurð, rögg og dáð, annan meiri sá ei þetta láð.

(1) Band
(2) Band
(3) Saurblað
(4) Saurblað
(5) Mynd
(6) Mynd
(7) Blaðsíða 1
(8) Blaðsíða 2
(9) Blaðsíða 3
(10) Blaðsíða 4
(11) Blaðsíða 5
(12) Blaðsíða 6
(13) Blaðsíða 7
(14) Blaðsíða 8
(15) Blaðsíða 9
(16) Blaðsíða 10
(17) Blaðsíða 11
(18) Blaðsíða 12
(19) Blaðsíða 13
(20) Blaðsíða 14
(21) Blaðsíða 15
(22) Blaðsíða 16
(23) Blaðsíða 17
(24) Blaðsíða 18
(25) Blaðsíða 19
(26) Blaðsíða 20
(27) Blaðsíða 21
(28) Blaðsíða 22
(29) Blaðsíða 23
(30) Blaðsíða 24
(31) Blaðsíða 25
(32) Blaðsíða 26
(33) Blaðsíða 27
(34) Blaðsíða 28
(35) Blaðsíða 29
(36) Blaðsíða 30
(37) Blaðsíða 31
(38) Blaðsíða 32
(39) Saurblað
(40) Saurblað
(41) Band
(42) Band
(43) Kjölur
(44) Framsnið
(45) Kvarði
(46) Litaspjald