38 jniiius solita & uouuiliil iutorta tlictioue utens, posset diccre: uilexander Ilelena loved. Plures certe |transpositiones hujus seutentiæ nou patitur idioina anglicum; nam si sic inverti- inus; Ilelena loved Alexandcr, sensus qvoque oninino inver- titur, cura ohjectivi 8c suhjectivi casus uulla sit distiuctio, Qvodque in hoc rcspectu anglico senuoui accidit, ceteris qvoque accidit plurimis lingvis gothicis ex. ' gr. danicæ. llecte enirn modo dicere possumus: Alexander elsíede Ilele- i na, nant Ilelena elskede Alexander sensuiu iiivertit; qvæ vero I ’ gothicæ lingvæ casus liahent distinctos suhjectivos & ohjec- tivos, uti islaudica, phirihus certe possunt hanc propositio- nein enuntiare rationibus. Alexander elskadi Ilelenu etiam recte sic dicitur Ilelenu elskadi Alexander, et tum oiuniuo illæsus 8c immutatus servatur sensus, §• 41. Transpouendi autem facultas, qvanqvam in liiigvæ per- fectionibus numerari nieretnr, modo relativa qvædarn est perfectio, &: niagis ad soui elegantiam 8c periodorum rotun- ditatem coufert qvam ad pcrspicuitatem aut viin aut cner- giam sermonis, imo illi qvandoque obest, ni cum sollicita cautione adhibetur 8c liis certe nocet perspicuitatem læden- do. Sed cum in liiigvis, quæ trauspositionein patiuntur, vocis significatio non pendeat a loco, qvein occupat in pe- riodo, potest is, qvi tali sermone utitur, soni harmoniæ ma- gis consulcve; liarmonia autem eflicitur per soni incremen- tum & hinc facttun est, qvod Latini verba tam freqventer ponaut iu fine periodorum, non qvia verba sint, hoc eniin foret absurdum cum prædicati naturalis locus sit statim post subjectuin, sed qvia verba apud Latinos, per accideus, lon- giores plerumque voces eíficiunt, qvam rem certe non repu- tarunt illi, qvi in lingvas, qvæ omnino coutraria rationc sunt formatæ, latinorum consuetudiuem inducere studuere, qvasi iu lioc ulla lateret elegautia: verbo in periodo ulli- muin locum assiguare, etiam tum, qvando verbum non esset souo plenum 8c poiiderosum. Illa autem idiomata, qvæ analoga nuncupavimus, per- spicuitatis seinper pahnam ferunt, 8c ea de caussa erunt non qvidem ad qvemcunque vitæ usuin, sed ad plerosque usus aptiora. Hoc euim: qvamlibet vocem in illo loco depreheu- dere, ubi eam exspectaveris legens sive audieus, orationem reddit mire facilem 8c jucuudam. Ex antecedentibus autem patet accentus esse in his lingvis niulto eíficaciorem vim 8c f discriiniuationem, cum iu sejunctis vocibus multo íacilius ex- primatur Sc percipiatur. (cfr. J. 3g.) §• 42. Hæc qvoque vere materialis est perfectio: ut lingvcc tjvidam sit character, i. e. talis peculiaritas in forma, struc- tura, toto habitu, quæ illain distingvat a qvocunque alio idiomate. Sed peculiaritatum, qvæ orationem coercent 8c jnemis facultates limitant, uulla laus est. Liugvarum uti homiuum boui itaqtte charactcres suut atque ntali, atnabiles 8c exosi. Liugvæ autcm character giguitur e physico 8c po-

(1) Front Board
(2) Front Board
(3) Front Flyleaf
(4) Front Flyleaf
(5) Page [1]
(6) Page [2]
(7) Page [3]
(8) Page [4]
(9) Page [5]
(10) Page [6]
(11) Page 1
(12) Page 2
(13) Page 3
(14) Page 4
(15) Page 5
(16) Page 6
(17) Page 7
(18) Page 8
(19) Page 9
(20) Page 10
(21) Page 11
(22) Page 12
(23) Page 13
(24) Page 14
(25) Page 15
(26) Page 16
(27) Page 17
(28) Page 18
(29) Page 19
(30) Page 20
(31) Page 21
(32) Page 22
(33) Page 23
(34) Page 24
(35) Page 25
(36) Page 26
(37) Page 27
(38) Page 28
(39) Page 29
(40) Page 30
(41) Page 31
(42) Page 32
(43) Page 33
(44) Page 34
(45) Page 35
(46) Page 36
(47) Page 37
(48) Page 38
(49) Page 39
(50) Page 40
(51) Page 41
(52) Page 42
(53) Rear Flyleaf
(54) Rear Flyleaf
(55) Rear Board
(56) Rear Board
(57) Spine
(58) Fore Edge
(59) Scale
(60) Color Palette