(12) Litaspjald
GretagMacbeth™ ColorChecker Color Rendition Chart
Heiðrsmönnum í Repp enum Ytra ok Eystra, á Skeiðum ok í Flóa ok Ölyesi. í Bisk-
UPSTUNGUM, GrÍMSNESI , GrAFNINGI, J)INGVALLASVEIT OK SeLVAGI OK ()I,LuÁrNESSÍ>ÍnGI
SENDIR J)ORLEIFR GuÐMUNPSSON ÚR RePP ENUM YtRA KVEÐJU GuÐS OK SINA MEÐ 3?EIM
TILMÆLUM, ER HER FYLGJA.
Frelsi þat, erForfeðr vorir tyndu á þrettándu öld, hefir nú guðlig forsjón eptir 600 ára fært oss aptr,
sér til dýrðar, en oss til hamíngju. Vart þvckir mér at kalla megi, at mannligr kraptr eigi lut i endr-
burði Frelsis á íslandi; þat hefir komit óknllat, svo sem dagr fylgir heimboðslaust gaungu sólar; en
væri þó vel, at vér veittim viðtökur sem beztar svo göl'gum ok ágætum höfðíngjo sem Frelsit er; ok nu
fýsir mik mjök, góðir Bræðr, eptir þrjátigi ok sex ára útivist, at fylla Yðvarn flokk, er þér fagnit höfð-
ingja þessum, ok sjá yfirbragð íslands ens aldnn við alkomu hans, ok berr mér svo fyri sálarskjáinn,
þótt ek sé í fjarska staddr, sem heldr birti yfir íngólfsfell ok Hestfjall, en niðr sé raddfegii ok glnð-
værri í Jjjórsá ok Ölfusá, enn verit hefir um sex aldirnar seinni. Nú þótt ek vænta þess al Iðvarri
mannúð ok bróðurdygð, at þér vildit láta þat eptir mér at vera í Yðrum flocki a siíkum hamingju degi,
þá kemr mér eigi á óvart, at margir spyrji: „Hvat selr þú fram i sumblit, er Frelsi skal fagnn? ’ ok er
einsætt at svara þeirri spurníngu með athygli ok einurð.
En til þess at ek mega vera með í sumblinu, vilda ek beiðaz þess af Yðr, Arnessþingsmonn-
um, at þér vísit mér t il Sætis, ok erú þat aðal-tilgaung þessa bréfs, at beiðaz Yðvarra atkvæða ti!
þess at ek mega fá Sæti á þjóðfundi enum næsla fyrir Yðra hönd.
Eigi berr til beiðni minnar þessarar ein saman einþyckni mín, með því nockrir landar vorir
hér í Höfn hafa farit því á flot, at ek skylda beiðaz fulltrúa sætis, er þeir vænta þess al' mér, at. ek
muna í nockrum greinum efia rétt mál ok sönn.
Ok bið ek Yðr nú fyrst hugleiða þat með mér, at meira þarf, ef vel skal lyða, til endrhfgunar
Frelsisins, þar sem því hefir verit niðrdrepit um rið, enn at skrásetja ok leiða í lög, at nú sé menri,
eða skuli vera, frjálsir. þ)ess er at gæta, at Frelsit er sú íþrólt eða kunnátta, at lundslýðr sjálfr styri
sjálfum sér, ok mundi þá frelsit þyckja litlu nýtt ok verða til lítils frama, eí af engu mætti sjá, at su
væri stjórn betri enn bin var, er illþýði þat, sem á vora tungu heitir konungsþrælar, styrði an i ser 1
hag ok sér til ávinníngs. En nú er landsstjórn, hvort sem er á meira landi eða minna, iþrolt allmikil
ok mjök vandhæf. þ)ví marga krapta ok margbrevtta skol leiða at einu takmarki; en þat er arsæ
ok bíómgun lýðs ok lands. Flest allt þat, er' fyrr var gjört at boði útlendra manna, hvort sem var at
samna fé i lands sjóð, bæta vegu, eða hafnir, eða grasrækt eða kvikfjár, eða hegna illþy i olv sol,ia °feni
gjörvöll, skal nú gjöra af sjáífdáðum, með ráði ok framkvæmd enna beztu Islendíngá, ok skal nu
. engan leyfis biðja til at efia gott ok hafna illu, nema sjálfa sik. En er íhugat er, at vér hölurn verit
slíkum ráðagjörðum óvanir um ríð, ok at iila mæltiz lyrir þeim, ok at þær voiu með spe uryjum
taldar — þvi sú fylgir náttúra ofbeldis stjórn ok hermar þrælum, at þau vilja, at allir menn trm
því, at þau ein viti allt — þá er mjök hætt við, at oss skjopliz í mörgu um enar fyrstu tilraumr, ok má
þat eigi kalla undarligt. Ef vér rennum augum á dæmi annarra þjóða, þó er þat auðsætt, at þær eru