bragd, frænda minna ok fóftbrædra; vil ek med eingo móti vera hér í míno landi, ok því berzt ek þat fyrir at leynazt brott ein- mani rétt á þesfari nóttu, rádi gnd hvat ek tek vid; enn tveggia hluta bid ek þik, þat annat at þíí látir feint upp lokhvíluna á myrgin, þvíat því Iengr fæ ek ftundir at fríazt, þó mín fé leitat; fú er bæn önnur, at þú bídir mín afþeirri dygd fem þú kýs þér til handa. Vid þesfa rædo grætr hon ílórliga ok íárliga, ok eptir tárblandin koís íkilia þau nær at midri nórtu, gengr hann útlágligaaf bænum, okþegar fram í mörk- ina er nærri ftód , fer hann alt til dags, en felr fik íidan. Cap. II. Nú er til at taka í bænum, at þión- oftomenn ok margir af bóndum bída lángt á myrgin frarn fyrir lokhvílo Hákonar, því húsfreia lætr ei heyra til íín. I því hvíílazt þeir at Hákon mani fofa fakír lángrar nátt- fetu. ok erþeimþykkir orhófi gánga femtil bords vildo, ok rída brott fídan, Rlappa þeir á ftengina ok fpyria, hvat um er? Húsfreia fpyr hvat tídt er? þeir fegia bónda mál at klædaft. Hon fegir at bóndi væri þar ekki. Nú er gengit í keallara ok öll hús þau er hans var von. Enn er hann fanft ekki í bænurn, fnýft þesfi hátíd í fút ok grát, hlaup ok hark aptr ok fram í allar ættir frá bænum, alt fram til middags edr meir, ok fva mikin harm báru hér margir menn af, at þeim bættift feint. Nú er at víkia til Hák- 3 í roque viri cerevifia ebrii dormitum ivere. j Cubabat Hakon in claufo thalamo; ubi uxor ad eum venit, illam fic affatur: mereris uti* que, uxor dulcisfima, ut non gratias fo- lum, fed veram caritatem tibi rependam pro tanto obfequio, tantaque indulgentia, qua conjugii noftri tempore me profecuta es; ea vero multis, quas tibi importavi, offenfis, maximeque mea pertinacia fum remuneratus. Accedit, quod te quidem meosque cognatos et amicos contriftabit; nam prorfus nolo in hac terra amplius mo- rari, fed decrevi hac ipfa nocte fuga clan- deftina difcedere, quid deinceps eventurum fit, deo relinquens. Verum duo funt, quæ a teexpeto: unum, ut mane craftino tha* lamum fero aperias; alterum, ut pro ca- ftitate, quam a me poftulafti, me patien- ter exfpectes. Hoc alloquium illa acribus acerbisque Iacrymis excepit, et poft ofcula fletu mixta verfus mediam noctem a fe di- fcedunt. Nemine animadvertente ille præ- dium relinquens per campos proximos pro- cesfit, donec dies illucefceret; tum vero iter fuum occultius inftituit. Cap. II. Convertimus nos ad ea, quæ in prædio accidebanr; videlicetmulti etfamulietcoloni ante thalamum Hakonis præftolabantur, nam hera nullam fui copiam fecerat. Musfita- bant nonnulli, longiuscule dormitare Haco- nem, quianocte præcedente diutius vigilas- fet; cumque nimia videretur mora illis, qui- bus coena fumta equeftri itinere disceden- dum esfet, thalami pulfant januam quæren- tes, quomodo heri valerent. Refpondet herainterrogando, quid rei esfet. Monent illi tempus esfe ut herus fé veftiret; fed regerit illa, herum abesfe. Aditur cella, aditur quivis locus, ubi illum fore pro- babile esfet; fed cum ibi non inveniretur, converfa eft fefti folennitas in moerorem et lacrymas; inomni vicinia magno cum ftre- pitu onar

(1) Band
(2) Band
(3) Saurblað
(4) Saurblað
(5) Saurblað
(6) Saurblað
(7) Blaðsíða [1]
(8) Blaðsíða [2]
(9) Blaðsíða [3]
(10) Blaðsíða [4]
(11) Blaðsíða [5]
(12) Blaðsíða [6]
(13) Blaðsíða 1
(14) Blaðsíða 2
(15) Blaðsíða 3
(16) Blaðsíða 4
(17) Blaðsíða 5
(18) Blaðsíða 6
(19) Blaðsíða 7
(20) Blaðsíða 8
(21) Blaðsíða 9
(22) Blaðsíða 10
(23) Blaðsíða 11
(24) Blaðsíða 12
(25) Blaðsíða 13
(26) Blaðsíða 14
(27) Blaðsíða 15
(28) Blaðsíða 16
(29) Saurblað
(30) Saurblað
(31) Band
(32) Band
(33) Kjölur
(34) Framsnið
(35) Kvarði
(36) Litaspjald