loading/hleð
(12) Blaðsíða 6 (12) Blaðsíða 6
é KATILLI HÆNGIl HISTORIA.' for Brane heim. En Ketill mæltift vid cin faman, t>ui man eg eig fara skemre leid, og hrædaft ci Gryme brana. Svdan Tnere Ketill a skogin, og ta ítrax fa Ketill mi- klar ftrokur, og at madur rende akaflega epter honuifi , Ketii íagde, feig tu mier huad þu heiter. Sa fagde; Vyfa Guía kalla mig Gofugepfinnar, og em Odduite aiiar tuoiiir hut er f eir me mier 1 mote fcr, fer- skritte íem Vargr af urde, ædru skaltu mæla, ef Þu undau kiemft, HÍuar i I»rana fa f>ir telldu ^a oihiallan þa ku?d Ketill Wyfu. Hængur heite eg halfu nafni,komin ur Hraf- mftu arfe Hailbiarnar, þui skiJlder puhcþa, man eg helldur vid ragan finbogan benda, J>an fem mier gaf Brane. Guíe Þattiíf vi- ta huoriu Hængur munde vera, þvi lian var frægur miog. Gufe kuad adra Wy- fu. Huor er fa • oþro aunvarÞan dag, giarn til guma i grimum hug, skolortuit- ta flein ad rioda, huo at aþer mier hugur bila. ' Ketill kuad Vyfu, Hæng kalla ■ mig halfú nafni, man eig ueita Þier vidnam, hiedan, skalltu vyft vita adur vid skilium bukollum byta vel oruar. Guíe kuad v: Þa tok Gufe fleinin og lyndift honum hal- lor, og ftie æ, Ketil mælir feigur er nufi- nurin Kæge, ad han fottredur flein fin ra- gan; Sydan skutuft feir a og mættuft eng á fluginu, En broddur KetiJs flo i brioft Gufa, og vard honum atbana. \ Brane liet Gufa íynaft hæJan fleinin, |»ui han var næ- ltor kogdainor, t-a Gufe var daudur, en fjottift vanhalldin af skiptum þeirra. Gufe hafde fuerd Þad er Draguendill hiet, allra fuerda beft, Ketill tok bad af Gula dau- dum, og oruarnarfeug, KetiJl for [aptúr til Brana, og fagde honum hut giordilt, Bra- ne kuad fíer nærrc hoguid, er Broder hans varfelldur, Ketil fagdiít hafa unid undir han kongdomin. Brane backade honum fydan og skildu med kiærleik. Og er nu cige getid um Ketil fcrdir, firr én han kom 1 Harfniftu, þahitte han ein buanda, og fpir liuad Skip þad skillde fem fœr ad Eyune. Bonde quad þa Bodmen vera og ættu ad drecka erfe epter Ketil. H: tui eingen fpurdift til haris. Ketil fœr æ Bon- du Skipe til landz, urdu mcn honum fe- gner, var Þa ínuid veiflune i fognud, var Ketil Hængur heima >an ultur- Þa kom Skip vid Eyuna, og var þar æ Hrafnhill- dur Brana Dotter og Sonurþeirra Grymur Lodinkina, Ketil baud lienne Þar atl vera. Hallbiorn mælir, þui Bydurþu >rolleþef- fu hier ad vera, var HalJbiorn miog rei- dur konui henna, Hiatnhilldur kuad huo- rugum þeirra xyunde mein ad verda ko- mu Jiham defíeQeret, deinde KetiUumfagiitií multis atque jþiculis dunatum dimittity jufum iijdem qutndo opus cjjct uti. Jamque folus reliSus erat Ketillus, (quoniam ea qu<e comþendwjtor ejfet \ia f/rofcifci, Jþretu quæ ibi a Gu/one obiici potuerant terricuUmcntií, tnagis [>r<tclarum atque\jro Jlrerno dignwn ejje jecum cvnclujerat) \nJyham defeítcns \idct exbalationes in aera ajcendentes, [bominem paulo pojiea tergo infcqucntem, qui fuper nomine d Ketillo rogi- tatios, carmine ( NorVagico) rtjþondet, cujws Jenfus bic ef: Gufottem me Vocant nobiliores Finnotífs, quorutn Genti pr'ajum, tu Vcro quis es qui ferarum infiar praccps ruist méas manus fi cjfugies, borrendd aliu eturrabu, proinde ignavua tnerito reputandus. Cui K. alio carmine, Hango mibi cognomen ejl, llafnifia Patria, Pater Hallbiornus, cur me d te in Jugam Verti patiir i Potius certé arcum, quem mibi dedit Erano, tenjum in tua dirigumofa. Gufo utique certus famatn bujus iU-ngii, utpote praclari ad juas pervcnife aures, denuo talem fententiam ligata oratione regerit. Quis eft qui die non dum inclinante ,ita fbi timet, nibilominus feroci animo cmn viris dccernere cupicns, gladii igitur continuo cruore fingendi ámborum, fecl auimus ad tales res audendus defciet: reponit Ketillus carmine hujus modi fenjus. Hangum fe cogtiominat, qui te jant jam conjutnpturus ef; innotejcet tibi tela colonorum Xalde efie acutd, Ad bœc Gufo alio carminc cum rcfþondijfet. Spiculum qUod jawjam in ora adverfarii direúurus erat, obliqVum ejjc animadvertit, quod abjeÚum igitur pedibtts conculcat, Id obfervmns Ketillus nfitondet, certe jam mor« ti vicinus efl Pitmo, quippe qui fpiculunt Juuty conculcat; Non din uterque emiftrant Jagittas qu<e tamen inter Volan~ dum tion collidebantur, curn Jpiculo Ketilli nibil impedito rettaque quafots tulit Volantc confofius Gufo Jecidit. Perbibent magicá arte Branonts effetlum, ut Gufoni effa- fcinato Jþiculum obliqVum, (quod tamen reý’era, nibil mi- nus fuit quam uiquodfiidebatur) vifum fit, quo mattc- rius regia dignitas (qu<c mortuo Gufonc inprirnis jurc ad eum pertineliat) ipfi dejerretur, nam injurid fe femper á G«- Jone ajfeíitm fuijfe cvnquerebaturj Gladiu cinftus erat Gujo cui Dragvendal nomcn,eoqde acutiffimo omniquecx parte incomparabiliquern ut exapimi ademeral KetiLhos <id Branonem reverfus c<edem Gufonis refert. qua cognitá Brano conqueri fe de propinqui morte ejufque interitum dolere fimulabut, cui Ketillus fe authore faftum, ut quam primum regia ad eum deVohatur polefas rejþondet. Cujus beneficii ut.grati.ts babmrat Brano, Ketillum quo ire ftatuerat, proféfiurientcm dimiftt, qui nave eaqtte in- Valida confcenfa, celeri curju ad oram inful<e Rafnif<« Vebitur, ubi in litus egreffus, naVem inful<e adnavigan- tem animadvertit, qu<e quid ftbi Velit ab uno colonorum percontatus reffotifwn fcrt, bnfþites hac naVe vehi, H<en- gii, (quern mortuum ejfe diuturna ejus abfentia tefiari videbatur) parentalia celebratum invitatos, quibus audi- tis Ketillus <edes patrias invifit á fuis ibidem perbenigné exceptús. Quamobretn futura in obitum eyis parcntalia mutata in convivium gratulatwms erant. Troxima autem bjteme dum domi maneret Ketillus, Rafnhillda Branonis filia eum wvifit, navi ad orattt injul<e Rafnfi<e VeQas comitante eamfilio quartt Ketsllopepcrerat, hanc perbenigne exce-r


Ketilli hængii et Grimonis hirsutigenæ patris

KETILLI HÆNGII ET GRIMONIS HIRSUTIGENÆ PATRIS ET FILII HISTORIA SEU RES GESTÆ
Ár
1697
Tungumál
Latína
Blaðsíður
28


Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þessa bók, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þessa bók: Ketilli hængii et Grimonis hirsutigenæ patris
http://baekur.is/bok/efef390b-a035-4ce3-99b4-d20915691756

Tengja á þessa síðu: (12) Blaðsíða 6
http://baekur.is/bok/efef390b-a035-4ce3-99b4-d20915691756/0/12

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Bækur.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.