i» KATILLI HÆNGII HISTORIA. CAP. VI. Cap. VI. CfTter skamma hryd kom f>ar vid Eyonu D aulo pofi ad Infulam R jniflam appulit injíants tjuidam Hrafniítu Vykungur ÍX er Framar hiet, pyrata nom'me Vramarus, Rex Jinuum cognonmitus, og kalladur Vykur Kongur, han var blot- cui provincU alhjuot HungarU Gejtreclnar p iruere, madur mykill, han atte Rykc iHunavell- erat autem bomo 'valde JuperJlioni deditus ab onmibusque de og Geltreka lande. Allerbadu Frama' odio babitus; Perhibetur magica arte Odini ita compara- re ills t>ad hafde Odin ska'sad honum ad a tum fuijjeut acie ftrti non facile Ledi potuiJJ'et. Hic Rafn- han bite eingin Jarn: Framar bad Hrafnhdl- hilldam fibi in matrimomum dari pofiulaVit, cui Ketiilut dar Ketilhafde lornu fuor firer ífer ad hun concejjum ejfe virgini ipfi, arbitriwn eligendi qttemcunquc skiiide lialt kiofa fier man, en hun kuad \clit, quœ coonito pojlulato Pramari retulit,fi- Aloni nu- vi Framar nei, og íagde ío, firft eg vilde bere recujajjet, quitamen homo fuit,rmdto magis utique eingen eigi Atla Vppaala kappa, t>a cr hal- huic matrimonio )ungi recujaturam, utpote bominifero , fu lvdur, ad eg vilie eiga Þetta Troil. Ke- omniquc ex parte execrabili. Hoc \irginu rejpoufum Ke- til ieigicr Framar íuor henar aptur, han tillus Framaro retulit, quo ad iram pro\ocatus pyrata, reiddeft miog vid þefle fuor. Skorade Fra- Ketillum in certamen yocat, loco nimirum Arbaug mar Ketill a holmgongu, vid Arhaugjola- feria printa Solennis fejli (quod Norvagice Jol} dag firfta, og vera huors mans nydunger flatutcs: adjiciens, ni annueret, ab omnibus ludibrio et J?ar ei kiemur. Ketil kuad koma mun- habendum. Ketihus propofitam conditionem /ufcipere mini- d), þeir Rrædur buduft ad fara med ho- mé recufms hojfitibus Juam ipfi ad exhauriendos bos la- num. Ketil kuad ein fara munde. Litlu bores operam ojjércntibus, nullo fe ad boc arduttm opus firer Jol, liet Ketll flitia íig a meigin land cxequendum focio .ufurum rejfondet. Deinde paulo pojl fub fa naumu doluin, han var i Lodkapu og ipfa initia folennitatis Jol Ketillus dejlinatos fibi aditurut ftie a syd iyn, og for eptcr dalnum, og labores,ex infula Rafnijlain continentem egrejfus, ubi ifer um skogin, til Jamtiandz, og lo au- convallis Naumdal fe aperit, utebatur autem Ketillut ftur Eyskeriaíand, huor skiiur Geftreka- Vejic lannginoja calceisque fereis, qui vdle fuperato land og Helfingialand, og erX raftaiaung, perque fiíva-n JamtalanJiamque itinere contmuato och III rafta breid, og iii ifer ferdár. i o- defertum (qnod incolú Eyíchermarch) intrat, quod de- ren hiet madurer iar bio vid skogin, han ; cem ftadia in longitudinem, in latitudinem vero tria ex- baud Ketil filgd fyna, og lagde íliuirkia porrefium <sr propter ftlebras impervium Gejlrickjam ab liggia a skogenum, fa fem firer Þeim er Helfingia dividit, Ad confhiia bujus dejerti babitavit vir heitcr Sotc. Han er bæde fuikull og hard- nomine Tborerus qui fe Ketillum per Jilvam, qua adbuc feingur- Ketil kuad fier ei mein munde fuperanda rcjlabat, comitari Velle ultro promittit, latere ad teim verda, fydan for Ketil a skogin, numque inhac fylva pradonem & firenuum & imtnanem og kiemur ad slcala Sote , han var ecke nomine Sotonem. Cui Ketillui hunc fibi nullo modo imptdi- heima- Ketil kueikte upp elld fircr íier, mentofore reffondet: qui deindefylvam ingrcjjus addumum Sote kom heiin og heilladi ei Katle, og Sotoms pcrvenit, tum abfentú , ubi Jum igues acccndip íctte vift firer flg, en Kctil fa a ogmæl- fupervenit prado, qui deinde nullo Verbo Ketillum com- tc, bu crt mvkill matnydyngur Sote- So- pellans epulis accumbit, id animadvertens KHillus in hunc te kaftade f>a"nockrnm ítickium ad Katle, modum ad eum verba facit: non immerito ab omnibmfor- en íern Kctil var mettur lagdeft han' ni- didlis, inbumamcs vr ingratus dicendus es, quippe qui adtt dur hia elldenum , og hraut miog hart. cibi tenax fis, ut boffiti quicquam apponcre nolis ,auditic Pa ípratc Sote upp, Ketil ftock tauppog bnverbu soto, aliquot portiones carnis ad Ketiilum emifit, niælte. Fui lætur tu fo Sote. Sote mæl- quibus ut famem Jaturarat bojþes, Jomiturus apud focum te eg blæs ad ellde, er næfta var flokinj procumbit, & flerteie cupit, quod animaávertcns Soto quam Ketil fofnade þa aptur i orduíine, l>a ípratt celcrrimc furgens, ad dormientcm penurrit hoffitem , qui Sote a fætur og tuihendc oxena, Keti firepitu pedum accedcntis excitatus, quidnam agit quarit, ftock Þa upp ogmælte, ftort viltu nu bri- refpimdet soto, accendere fe ignem utpote pene extinQum. tia Sote, íydanTat Ketill vid elld alla not- Dcnito autcm abdormiVtffe Ketillum ratus prado accurrit tena. Um morgunen beide Kctil Sote fæ- ficuri enm penufurtis, quoJ fentiens hifies fiurgit Soto- re med honum'~’a skogin, oghan formed ncmque rnagna videri infliUurum Verbera ait, deinde autem honum, þeir nattudu under einre eyk. Ke- quodfuperat mfris, peryigil ad fo.um frdebat. Die autem til fofnade skiott, Sote hugde han fofa, illucefcente Soto rogitus áKetilío in Jylvam eum Jeduxit, Þui han hraut hatt, Sore fpratt l)pp Og hio Jonec tandem ad VcJferatnJub unam arborem perVenerunt til Ketils, fo ad af hraut kal-uhn Otturin, ubi pernottaturí ptocumbunt. Jamque Ketillus [oporatus en Ketil var ei a ka" une, KCtil vakte og rhnnchos emittere cupit, cum Soto eum adortus fecuri viilde reina han, hliop upp og mælte. Nu Vehementer percutit, interfecijfe eum cupiens -, fedjpes ho- skuiu vid reina fangbrogd mcd ockur, Ke- minem Jefellit, nam boc iítu nihil tffehum ejt, nifiglo- til 1 bulus.

(1) Band
(2) Band
(3) Saurblað
(4) Saurblað
(5) Blaðsíða [1]
(6) Blaðsíða [2]
(7) Blaðsíða 1
(8) Blaðsíða 2
(9) Blaðsíða 3
(10) Blaðsíða 4
(11) Blaðsíða 5
(12) Blaðsíða 6
(13) Blaðsíða 7
(14) Blaðsíða 8
(15) Blaðsíða 9
(16) Blaðsíða 10
(17) Blaðsíða 11
(18) Blaðsíða 12
(19) Blaðsíða 13
(20) Blaðsíða 14
(21) Blaðsíða 15
(22) Blaðsíða 16
(23) Blaðsíða 17
(24) Blaðsíða 18
(25) Saurblað
(26) Saurblað
(27) Band
(28) Band
(29) Kjölur
(30) Framsnið
(31) Toppsnið
(32) Undirsnið
(33) Kvarði
(34) Litaspjald