(12) Blaðsíða 12
Trúarskrefið sem þjóðkirkjustofnunin hefur nú
ekki næga trú til að taka, tók Fríkirkjan í Reykjavík
fyrir meira en hundrað árum. Það á ekki að refsa
henni fyrir það eins og nú er gert. Það á ekki að úti-
loka frjáls kristin trúfélög, mismuna þeim og láta sem
þau séu ekki til. Slíkt er ókristilegt og stríðir gegn
lýðræðis og jafnræðis vitund almennings.
Tugir þúsunda íslendinga hafa lifað og starfað und-
ir formerkjum Fríkirkjunnar og oft hafa miklar fórn-
ir verið færðar. Fríkirkjan hefur á hundrað ára veg-
ferð vissulega gengið í gegnum erfiða tíma og þolað
ágjafir, nokkuð sem hefur síðan gefið dýrmæta
reynslu. En slíkt er hlutskipti frumkvöðla og braut-
ryðjenda og þeirra sem sætta sig ekki við að standa
í stað heldur vilja ryðja brautina, þá braut sem aðrir
eiga síðan eftir að feta við minni áreynslu.
Framtíðar fyrirkomulag trúmála
— nýir tímar!
Hætt er við að ef Fríkirkjunni í Reykjavík verða
ekki í framtíðinni tryggð eðlileg vaxtarskilyrði á jafn-
ræðisgrundvelli að þá sé til lítils yfir höfuð að tala um
frjálsa kirkju hér á landi. Þetta er ekki sagt vegna þess
að Fríkirkjufólk sé eitthvað betra eða réttlátara en
annað fólk. Þetta er sagt vegna þess að fríkirkja end-
urspeglar best starfsemi heilags anda í heiminum í
dag. Fríkirkja er einnig það lýðræðisfyrirkomulag sem
endurspeglar best þær trúarlegu hræringar sem eiga
sér stað í íslensku samfélagi.
Flest allt í veröldinni er breytingum háð, heims-
veldi og stofnanir líða undir lok, form og umgjörðir
breytast. Aðeins orð Guðs stendur stöðugt að eilífu.
Heilög ritning kennir okkur að leita fram á við í
djörfung! Ekki aftur á bak, í óöryggi og ótta. Jesús
Kristur gefur okkur framtíðar sýn, lifandi von um þá
hluti sem ekki er auðið að sjá! Kristur segir: Sjá ég
geri alla hluti nýja!
Heilagar ritningar vitna ekki um ládeyðu og form-
festu eða viðhald ríkjandi stofnanna og hið óbreytan-
lega. Þær vitna einmitt um hið gagnstæða; orku, upp-
götvun nýrra sanninda, hreyfanleika, skapandi spen-
nu, og líf sem felur í sér vöxt, þroska og spennandi
nýsköpun.
Það er trú mín að nú við upphaf nýrrar aldar geti
Fríkirkjusöfnuðurinn horft björtum augum fram á
við. Sem kristið fólk megum við vænta þess að Guð
hafi fýrirætlanir í hyggju, fyrirætlanir til góðs á veg-
ferð okkar til móts við nýja og spennandi tíma.
Leiklistin og Fríkirkjan r
Kvenfrelsiskonan Olafía
Guðrún Ásmundsdóttir leikkona lætur ekki
deigan síga þegar hún ætlar sér eitthvað.
Hún heillaðist af kjarnakonunni Ólafíu Jó-
hannsdóttur sem Norðmenn kölluðu MóðurTeresu
norðursins og ákvað að setja upp óvanalegt leikrit
þar sem sögð væri saga hennar. Leikritið var ekki
sýnt á hefðbundinn hátt í leikhúsi, heldur var um-
hverfi Ólafíu, miðbærinn, Fríkirkjan og Iðnó leik-
myndin.
Ólafía Jóhannsdóttir fæddist á Mosfelli í Mosfells-
sveit í októbermánuði árið 1863. Hún var dóttir
þeirra Ragnheiðar Sveinsdóttur.sem var systir Bene-
dikts Sveinssonar alþingismanns og séra Jóhanns
Knúts Benediktssonar. Ólafía ólst þó mestmegnis
upp hjá móðursystur sinni, Þorbjörgu Sveinsdóttur,
en einnig hjá Ólafi Stephensen, dómsmálaritara íVið-
ey og Sigríði Þórðardóttur konu hans.
„Ég hef alltaf haft mikinn áhuga á sögulegum leik-
ritum og ekki síst þegar um er að ræða konur eins
og eldhugann Ólafíu,“ segir Guðrún þar sem við sitj-
um í vinalegu húsi hennar vestast íVesturbænum og
spjöllum um heima og geima á milli þess sem Guð-
rún svarar í símann og skipuleggur ýmis konar upp-
ákomur með viðmælendum sínum.
„Þessi kona vann svo stórkostlegt starf en þó svo
hljóðlega að unun er um að hugsa og ég gat ekki lát-
ið vera að gera minningu hennar skil,“ heldur Guð-
rún áfram. „Ég skrifaði leikritið og velti því svo lengi
fýrir mér hvar ætti að setja það upp. Svo einhverju
sinni kom þessi frábæra hugmynd, að setja leikritið
upp í Fríkirkjunni og Iðnó, þar sem þessir staðir
voru orðnir til á dögum Ólafíu og hluti af hennar
umhverfi. Ég bað um leyfi til þess að nota Fríkirkjuna
og það var auðfengið og við sýndum þar fýrir fullu
húsi nokkrum sinnum en urðum að hætta sýningum
þá vegna fjárskorts."
Stórvirki í krafti trúar
Ólafía lét sér fátt fyrir brjósti brenna og vann öt-
ullega hér á Islandi, á sviðum menntamála, heilbrigð-
ismála, jafnréttismála og stjórnmála. Hún varð fyrst
íslenskra stúlkna til að Ijúka 4. bekkjarprófi frá Lat-
ínuskólanum, þó svo að henni hafi verið neitað um
að sitja kennslustundir sökum kynferðis. Hugur
hennar stefndi til frekara náms en vegna hindrana
ákvað hún að feta aðra leið og berjast fyrir þeim
sem minna máttu sín og gilti einu hvort það voru
námsmöguleikar stúlkna, réttindi kvenna eða líf og
heilsa drykkjumanna og fátækra. Hún barðist alla ævi
fyrir bindindismálum hér á landi og erlendis og sótti
þau fast.
Á árunum milli 1903 og 1920 dvaldist Ólafía í
Noregi þar sem hún vann stórvirki í krafti trúar
sinnar meðal hinna aumustu í fátækrahverfi Ósló-
borgar. Norðmenn hafa heiðrað hana með því að
reisa minnisvarða sem stendur í miðri Ósló, nánar
tiltekið við Brugatan. Þar gefur að líta brjóstmynd af
Ólafíu í íslenskum peysufötum og með skotthúfu, en
undir myndinni er letrað: „Ólafía Jóhannsdóttir.
Fædd á íslandi 1863 (f. 1863 - d. 1924.) De ulykkelig-
es ven (Vinur hinna ógæfusömu)"
Amma Ólaflu og Einars Benediktssonar, Kristín Jónsdóttir frá Skrauthólum var unglingnum mikið skjól: „Hún amma
var svo fróðleiksfús, og fékk loks að læra að lesa og skrifa á eldri árum við hjálp barnabarnanna.“
„Ég er komin með vatnið." Ólafia útskýrði fýrir vinnu-
konunum að þær ættu að koma á fundi. „Við skulum
lækna í köllunum brennivínsþorstann!"
Hún var orðin mjög trúuð þegar hér var komið
sögu og varð fljótt þekkt í Osló fyrir umönnunar-
störf sín gagnvart götustúlkum og öðrum. Heimili
hennar var öllum opið og ef ekki vildi betur til, bauð
hún fram eigið rúm.
Edda Björgvinsdóttir fór með aðalhlutverkið í
leikritinu í Fríkirkjunni og Þröstur Leo Gunnarsson
fór með hlutverk Einars Benediktssonar.
ÓlafJa með vini sínum lögreglumanninum Helge. „Það er
þetta með vonina Helge. Það er ekkert sem jafnast á við
að sjá örmagna sál teygja hendur sínar mót skínandi
voninni."
Nú hefur Guðrún hafið söguferðir á slóðir Ólafíu
og fleiri og allar upplýsingar um þær er að finna á
www.storytrips.com.
Þarna er frábært tækifæri til að skoða sögu okk-
ar í öðru samhengi og á annan máta en hefðbundið
er og víst er að áhrifamikill leikur verður enn betri í
umhverfi þeirra sem sagt er frá.
Vigdís Stefánsdóttir.
12
Fríkirkjan í Reykjavík
(1) Blaðsíða 1
(2) Blaðsíða 2
(3) Blaðsíða 3
(4) Blaðsíða 4
(5) Blaðsíða 5
(6) Blaðsíða 6
(7) Blaðsíða 7
(8) Blaðsíða 8
(9) Blaðsíða 9
(10) Blaðsíða 10
(11) Blaðsíða 11
(12) Blaðsíða 12
(13) Blaðsíða 13
(14) Blaðsíða 14
(15) Blaðsíða 15
(16) Blaðsíða 16
(17) Blaðsíða 17
(18) Blaðsíða 18
(19) Blaðsíða 19
(20) Blaðsíða 20
(21) Blaðsíða 21
(22) Blaðsíða 22
(23) Blaðsíða 23
(24) Blaðsíða 24
(25) Blaðsíða 25
(26) Blaðsíða 26
(27) Blaðsíða 27
(28) Blaðsíða 28
(29) Blaðsíða 29
(30) Blaðsíða 30
(31) Blaðsíða 31
(32) Blaðsíða 32
(33) Kvarði
(34) Litaspjald
(2) Blaðsíða 2
(3) Blaðsíða 3
(4) Blaðsíða 4
(5) Blaðsíða 5
(6) Blaðsíða 6
(7) Blaðsíða 7
(8) Blaðsíða 8
(9) Blaðsíða 9
(10) Blaðsíða 10
(11) Blaðsíða 11
(12) Blaðsíða 12
(13) Blaðsíða 13
(14) Blaðsíða 14
(15) Blaðsíða 15
(16) Blaðsíða 16
(17) Blaðsíða 17
(18) Blaðsíða 18
(19) Blaðsíða 19
(20) Blaðsíða 20
(21) Blaðsíða 21
(22) Blaðsíða 22
(23) Blaðsíða 23
(24) Blaðsíða 24
(25) Blaðsíða 25
(26) Blaðsíða 26
(27) Blaðsíða 27
(28) Blaðsíða 28
(29) Blaðsíða 29
(30) Blaðsíða 30
(31) Blaðsíða 31
(32) Blaðsíða 32
(33) Kvarði
(34) Litaspjald