eignaðist marga vini og kunningja í skólaniun. Auk þeirra var hún í samskiptum við Islendinga sem dvöldu í Osló og var ein af stofiiendiun Islendingafélagsins þar (Vilhjálmur S. Vilhjálmsson, 1960). Aftur til Islands Halldóra lauk náminu árið 1899 og fór strax til íslands. Hóf hún þá kennslu við Bamaskólann í Reykjavík auk þess að kemia kristinfræði og landafiæði í Kvennaskólaniun (Vilhjálmur S. Vilhjáhnsson, 1960). Halldóra lagði mikiim mehiað í kennsluna og nýtti sér þær kennsluaðferðir sem hún hafði lært í Noregi en hún var ekki sátt við launin. Hún var ekki fastráðin og fékk því ekki sömu laun og aðrir keimarar sem höfðu kennarapróf. Sótti hún þá um fastráðningu og hærri laun en kröftun hemiar var hafhað. Þrátt fyrir mótmæli innan skólans sem utan ákvað hún að segja upp starfi sínu og leita á önnur mið. Þess má geta að Bríet Bjamhéðinsdóttir, sem meðal aimars stóð að stofhun Kvenréttindafélags Islands árið 1907 (Félagsmálaráðimeytið, 2004), skrifaói grein í Kvemiablaðið þar sem hún gagnrýnir ákvörðun bæjarstjómar um aó láta Halldóru fara og lofar kennsluaðferðir hemiar. Hún minnist meðal aimars á að Halldóra hafi nýtt sér hugmyndir Guðmundar Fiimbogasonar að haga náminu eftir þroska hvers bams og tengja námið umhverfi bamanna og keima þeim í gegnum leik. Bríet talaði einnig um að bömin sem hún keimdi hafi verið auðþekkt úr stórum hópi nemenda þar sem þau hefðu þekkingu á við mun eldri böm. Bömin heimar Halldóru hafi verið einstaklega siðprúð og kurteis (Vilhjálmur S. Vilhjáhnsson, 1960). Til Noregs á ný Halldóra tók fljótlega þá ákvörðun að fara aftur til Noregs og fékk strax keimarastarf í bænum Moss sem var mim betur launað en kennarastarfið í Reykjavík. Hún leigði sjálf efri hæð í húsi og leigði út tvö herbergi til þess að drýgja tekjumar. Móðir hennar fluttist út til hennar og var hjá henni þau sjö ár sem hún dvaldi í Noregi (Vilhjáhnur S. Vilhjálmsson, 1960). Kennsluimi var þannig háttað að sami keimari fylgdi bömunum frá fyrsta og upp í fjórða bekk. Halldóru faimst þetta góð aðferð því með þessu móti átti kennarinn auðveldara með að fylgjast með hverju bami og þekkja hæfileika þess og takmarkanir. Þess var vandlega gætt að ekkert bam drægist aftur úr og mikill 13

(1) Front Cover
(2) Front Cover
(3) Page 1
(4) Page 2
(5) Page 3
(6) Page 4
(7) Page 5
(8) Page 6
(9) Page 7
(10) Page 8
(11) Page 9
(12) Page 10
(13) Page 11
(14) Page 12
(15) Page 13
(16) Page 14
(17) Page 15
(18) Page 16
(19) Page 17
(20) Page 18
(21) Page 19
(22) Page 20
(23) Page 21
(24) Page 22
(25) Page 23
(26) Page 24
(27) Page 25
(28) Page 26
(29) Page 27
(30) Page 28
(31) Page 29
(32) Page 30
(33) Page 31
(34) Page 32
(35) Page 33
(36) Page 34
(37) Page 35
(38) Page 36
(39) Page 37
(40) Page 38
(41) Page 39
(42) Page 40
(43) Page 41
(44) Page 42
(45) Page 43
(46) Page 44
(47) Page 45
(48) Page 46
(49) Page 47
(50) Page 48
(51) Page 49
(52) Page 50
(53) Page 51
(54) Page 52
(55) Page 53
(56) Page 54
(57) Page 55
(58) Page 56
(59) Page 57
(60) Page 58
(61) Page 59
(62) Page 60
(63) Page 61
(64) Page 62
(65) Page 63
(66) Page 64
(67) Page 65
(68) Page 66
(69) Page 67
(70) Page 68
(71) Page 69
(72) Page 70
(73) Page 71
(74) Page 72
(75) Page 73
(76) Page 74
(77) Page 75
(78) Page 76
(79) Page 77
(80) Page 78
(81) Page 79
(82) Page 80
(83) Page 81
(84) Page 82
(85) Page 83
(86) Page 84
(87) Page 85
(88) Page 86
(89) Page 87
(90) Page 88
(91) Page 89
(92) Page 90
(93) Page 91
(94) Page 92
(95) Back Cover
(96) Back Cover
(97) Scale
(98) Color Palette