í 35. árgangi Hlinar frá árinu 1951, er grein eftir Halldóru þar sem hun lagði mikla áherslu á mikilvægi þess að vemda öll þjóðleg verömæti sem best; halda tryggö við allt sem íslenskt er, hingumálið, matargerð, heimilishætti og venjur. Islenskri handavinnu varð að hemiar mati að halda í heiðri og ekki síst íslenska þjóðbúningniun. Halldóra var mjög framsýn að þessu leyti og sá fyrir sér mikilvægi þess að íslendingar haldi fast í menningu sína „í staó þess aó elta allar útlendar tískiu-.” Hún talaði ehmig um mikilvægi þess að styrkja og styðja stúlkur til náms (Halldóra Bjamadóttir, 1951). I 40. árgangi Hh'nar frá árinu 1956, er grein eftir Halldóm sem fjallar meðal annars um kristmfræðikeimslu í Kvennaskólanum. Hún gagnrýndi ákvörðun forráðamaima Kvennaskólans um að leggja of litla áherslu á kennslu í kristinfræði og talaói um lélega kemislu í kristinfræðum í grunnskólum landsins. Að mati Halldóru er það hlutverk skólanna að kynna fyrir nemendmn sínum Nýja testamentió, Passíusálmana og sálmabækumar því þar er aö hennar mati að finna bæði fagurt mál og mikla andlega fæðu. Hún talaði um reynslu sína frá Noregi þar sem mikil áhersla var lögð á kristmffæði og hvað það hafi haft góð áhrif á hana. Hún er í þessari grein að hvetja til þess að þegar fræðslulögin frá 1946 verði endurskoðuð verði allir þeir sem aðhyllast kristinfræðikennslu að taka höndum saman og hafa áhrif og hvetja til þess að kristinfræði verði kennd eina stund á viku. Það sé ekki til mikils ætlast ámóts við öll hin fogin sem eni kennd (Halldóra Bjamadóttir, 1956). Halldóra skrifaði fonnála og síðasta kafla ævisögu sinnar sem Vilhjálmur S. Vilhjálmsson tók saman árið 1960 í samvinnu við hana. Einnig tók hún saman bókina Vefnaður á íslenskum heimilum á 19. öld ogfyrri hluta 20. aldar sem gefin var út árið 1966 þegar Halldóra var komin yfír nírætt. I þeirri bók gerir hún meóal annars grein fyrir áhöldum og efiium sem notuð em vió handavinnu og eru þar frásagnir fjölda fólks um hvemig verkin skuli unnin. Þá segir hún ffá handavinnu úr hverjiun landsfjórðungi fyrir sig sem hún kynntist á ferðmn sínmn um landió. Einnig prýðir bókina fjöldi ljósmynda af handverki og vélum sem notaðar hafa verið lil handverks. Hún tileinkar foreldmm sínum bókina og í fonnála hennar ritar hún að hún hafi heyrt talað mn ullina frá því að hún man fyrst eftir sér. Einnig ritar hún þar að við fööur- og móðurhné hafi hún kynnst ullinni og lært að virða 18

(1) Front Cover
(2) Front Cover
(3) Page 1
(4) Page 2
(5) Page 3
(6) Page 4
(7) Page 5
(8) Page 6
(9) Page 7
(10) Page 8
(11) Page 9
(12) Page 10
(13) Page 11
(14) Page 12
(15) Page 13
(16) Page 14
(17) Page 15
(18) Page 16
(19) Page 17
(20) Page 18
(21) Page 19
(22) Page 20
(23) Page 21
(24) Page 22
(25) Page 23
(26) Page 24
(27) Page 25
(28) Page 26
(29) Page 27
(30) Page 28
(31) Page 29
(32) Page 30
(33) Page 31
(34) Page 32
(35) Page 33
(36) Page 34
(37) Page 35
(38) Page 36
(39) Page 37
(40) Page 38
(41) Page 39
(42) Page 40
(43) Page 41
(44) Page 42
(45) Page 43
(46) Page 44
(47) Page 45
(48) Page 46
(49) Page 47
(50) Page 48
(51) Page 49
(52) Page 50
(53) Page 51
(54) Page 52
(55) Page 53
(56) Page 54
(57) Page 55
(58) Page 56
(59) Page 57
(60) Page 58
(61) Page 59
(62) Page 60
(63) Page 61
(64) Page 62
(65) Page 63
(66) Page 64
(67) Page 65
(68) Page 66
(69) Page 67
(70) Page 68
(71) Page 69
(72) Page 70
(73) Page 71
(74) Page 72
(75) Page 73
(76) Page 74
(77) Page 75
(78) Page 76
(79) Page 77
(80) Page 78
(81) Page 79
(82) Page 80
(83) Page 81
(84) Page 82
(85) Page 83
(86) Page 84
(87) Page 85
(88) Page 86
(89) Page 87
(90) Page 88
(91) Page 89
(92) Page 90
(93) Page 91
(94) Page 92
(95) Back Cover
(96) Back Cover
(97) Scale
(98) Color Palette