var fjárskortur og að íslendingar voru ekki faniir að átta sig á því að þeir gætu sjálfir liaft áhrif á ffamkvæmdir í menntamálum. Lengi vel var enginn skóli fvrir unglinga nema Latínuskólinn. Flensborgarskóli bætti gagnfræðakennslu ofan á bamaskólann árið 1882. Möðruvallaskóli hafði þó orðið aðeins fyrri til en hann brann og var endurbyggður á Akureyri árið 1904. Unnur lauk gagnffæðaprófi ffá honum. Frumvörp um gagnffæðaskóla á Norður- og Suðurlandi, seni lögð vom ffam á Alþingi árið 1875, urðu til þess að flýta fyrir stofnun þeirra. Umræður og fmmvörp báru ekki árangur á Alþingi árm 1874 til 1880 um unglingafræðslu og stofnim alþýðu- og béraðsskóla. Arið 1897 var fyrsti heimavistarskólinn fyrir böm og unglinga stofnaður að Heydalsá í Strandasýslu og starfaði lengi. Um aldamótin mtm vísir að unglingakennslu hafa farið ffam á nokkmm stöðum á landinu, þá í tengslum við bamaskólana (Helgi Elíasson, 1946). Þetta vom einmitt uppvaxtar- og námsár Unnar. Guðmundur Finnbogason og Sigurður P. Sívertsen skiluðu áliti árið 1922 með tillögum aó breytingum á lögunum um bamaffæðslu sem vom svo samþykktar árið 1926 (Helgi Elíasson, 1946). Þetta var sama ár og grein Unnar um menntamál kveima kom út. Þar var þess nteðal annars getið að kennarar mættu verja nokkrum tíma í að kenna unglingum á aldrinum fjórtán til sautján ára. Það var ekki fyrr en árið 1930 að samþykkt voru lög um gagnffæðaskóla á Islandi í fyrsta sinn. Unnur lagði áherslu á mikilvægi menntunar ungra kvenna eftir að bamaffæðslunni lyki. Þar kemur augljóslega fram gremja hennar í garð þeirra seni eiga að láta sig málaflokkinn varða, þó á mjög kurteislegan hátt. Hún leggur álierslu á að konur verði sjálfar að standa vörð um rétt sinn ef ekki eigi að verða afturför í skólamálum þeirra. Hún segir þögnina um skólamál kvenna í nýgengnum kosningum vera óskiljanlega. Henni fiimst málaflokkurhm vanræktur og þörf á endurbótum. Efni greinarinnar er yfirlit yfir þann undirbúning sem konur, sérstaklega til sveita, áttu kost á til að undirbúa sig undir hið mikilvæga húsmóðurstarf og þá stöðu sem ríkti í menntamálum kvemia að mati Unnar (Umiur Jakobsdóttir, 1922, bls.44). Kvemiaskólar voru stofiiaðir á Laugalandi í Eyjafjarðarsýslu og Ási í Hegranesi í Skagafirði haustið 1877. Kvenfélög og merkisfólk, menn og konur, beittu sér fyrir 57

(1) Front Cover
(2) Front Cover
(3) Page 1
(4) Page 2
(5) Page 3
(6) Page 4
(7) Page 5
(8) Page 6
(9) Page 7
(10) Page 8
(11) Page 9
(12) Page 10
(13) Page 11
(14) Page 12
(15) Page 13
(16) Page 14
(17) Page 15
(18) Page 16
(19) Page 17
(20) Page 18
(21) Page 19
(22) Page 20
(23) Page 21
(24) Page 22
(25) Page 23
(26) Page 24
(27) Page 25
(28) Page 26
(29) Page 27
(30) Page 28
(31) Page 29
(32) Page 30
(33) Page 31
(34) Page 32
(35) Page 33
(36) Page 34
(37) Page 35
(38) Page 36
(39) Page 37
(40) Page 38
(41) Page 39
(42) Page 40
(43) Page 41
(44) Page 42
(45) Page 43
(46) Page 44
(47) Page 45
(48) Page 46
(49) Page 47
(50) Page 48
(51) Page 49
(52) Page 50
(53) Page 51
(54) Page 52
(55) Page 53
(56) Page 54
(57) Page 55
(58) Page 56
(59) Page 57
(60) Page 58
(61) Page 59
(62) Page 60
(63) Page 61
(64) Page 62
(65) Page 63
(66) Page 64
(67) Page 65
(68) Page 66
(69) Page 67
(70) Page 68
(71) Page 69
(72) Page 70
(73) Page 71
(74) Page 72
(75) Page 73
(76) Page 74
(77) Page 75
(78) Page 76
(79) Page 77
(80) Page 78
(81) Page 79
(82) Page 80
(83) Page 81
(84) Page 82
(85) Page 83
(86) Page 84
(87) Page 85
(88) Page 86
(89) Page 87
(90) Page 88
(91) Page 89
(92) Page 90
(93) Page 91
(94) Page 92
(95) Back Cover
(96) Back Cover
(97) Scale
(98) Color Palette