heimilið væri best að hún hefði hlotið gott uppeldi og hefði fengið einliverja menntun. Þótti henni bóklegt nám nauðsyn ásamt því að ljúka í það minnsta einum vetri í húsmæðraskóla en helst þó meira (Ingibjörg Jóhannsdóttir, 1990b). I mörgum blaðagreiniun, sem Ingibjörg skrifaöi um uppeldismál, var henni hætt að lítast á blikuna hvað varðaði imglingana. Hún sagði að allir peningar sem þeir öfluðu færu í skemmtanalíf og vitleysu. Aður fyrr hafði unga fólkið lagt peninga til hliðar til þess að safiia svo það gæti stofiiað ijölskyldu. Hún vildi að foreldrar hugsuðu út í þetta. Hún tók sem dæmi að foreldrar ættu að hjálpa bömunum að reikna út hvað einn sígarettupakki á dag myndi kosta í eitt ár eða svo. Með því vildi hún meina að þá sæju bömin að þau ættu að passa sig og fara þar af leiðandi að leggja fyrir (Ingibjörg Jóhannsdóttir, 1990b). Vildi hún með þessu reyna að breyta þeiiri átt sem unga fólkið var að stefna í. Þó sagði Ingibjörg eitt sinn: „Eitt tel ég víst, að margt af því sem æskimni er hallmælt fyrir, er þeim eldri að kenna, - sjálfri fyrinnyndinni, - þangað má rekja rætur ýmissa óhappa æskumannsins." (Sigiu-ður Gunnarsson, 1990:101). Ingibjörg talaði mikið um hve húsmæðrahlutverkið væri mikilvægt. Hún taldi að það væri eitt það ábyrgðamesta hlutverk sem kona gæti fengið; húsmæðiunar þyrftu að hugsa um heimilið á meðan heimilisfaðirinn væri að vinna fyrir heimilinu og það væm helst þær sem sæju um uppeldið. Hún vildi breyta því að það væri aðeins konan sem ætti að sjá um uppeldið, hún vildi að karhnaðiu-inn tæki meiri þátt í uppeldinu. Eins og Ingibjörg sagði: „Hamingja bemskuheimila veltur m.a. á því, að foreldrar séu samtaka vökumenn í uppeldismálum, er geti á rólegan og skilningsríkan hátt sett sig í spor amiarra aðila, fullir af þrá eftir að veita andlegum gróðri bamamia birtu og yl, svo það besta fái að þroskast í sáhun þeirra.“ (Ingibjörg Jóhannsdóttir, e.d.l.:81). Ingibjörg var mjög trúuð kona enda eftirlét hún kirkjunni Löngiunýri. Hún skrifaði í nokkur skipti í Kirkjutíðindi, þar á meðal um kristinfræðikennslu, sem heimi þótti mjög mikilvæg, og vildi fyrir alla muni að hún færi rétt ffam svo böm fengju áhuga fyrir trúnni (Ingibjörg Jóhannsdóttir, 1966). Að lokum Þessar gremar og ávörp, sem eru talin hér að framan, eru aðems brot af því sein Ingibjörg hefur skrifað. Einnig orti hún ljóð og vísur og samdi sögur. Uppeldi og 83

(1) Kápa
(2) Kápa
(3) Blaðsíða 1
(4) Blaðsíða 2
(5) Blaðsíða 3
(6) Blaðsíða 4
(7) Blaðsíða 5
(8) Blaðsíða 6
(9) Blaðsíða 7
(10) Blaðsíða 8
(11) Blaðsíða 9
(12) Blaðsíða 10
(13) Blaðsíða 11
(14) Blaðsíða 12
(15) Blaðsíða 13
(16) Blaðsíða 14
(17) Blaðsíða 15
(18) Blaðsíða 16
(19) Blaðsíða 17
(20) Blaðsíða 18
(21) Blaðsíða 19
(22) Blaðsíða 20
(23) Blaðsíða 21
(24) Blaðsíða 22
(25) Blaðsíða 23
(26) Blaðsíða 24
(27) Blaðsíða 25
(28) Blaðsíða 26
(29) Blaðsíða 27
(30) Blaðsíða 28
(31) Blaðsíða 29
(32) Blaðsíða 30
(33) Blaðsíða 31
(34) Blaðsíða 32
(35) Blaðsíða 33
(36) Blaðsíða 34
(37) Blaðsíða 35
(38) Blaðsíða 36
(39) Blaðsíða 37
(40) Blaðsíða 38
(41) Blaðsíða 39
(42) Blaðsíða 40
(43) Blaðsíða 41
(44) Blaðsíða 42
(45) Blaðsíða 43
(46) Blaðsíða 44
(47) Blaðsíða 45
(48) Blaðsíða 46
(49) Blaðsíða 47
(50) Blaðsíða 48
(51) Blaðsíða 49
(52) Blaðsíða 50
(53) Blaðsíða 51
(54) Blaðsíða 52
(55) Blaðsíða 53
(56) Blaðsíða 54
(57) Blaðsíða 55
(58) Blaðsíða 56
(59) Blaðsíða 57
(60) Blaðsíða 58
(61) Blaðsíða 59
(62) Blaðsíða 60
(63) Blaðsíða 61
(64) Blaðsíða 62
(65) Blaðsíða 63
(66) Blaðsíða 64
(67) Blaðsíða 65
(68) Blaðsíða 66
(69) Blaðsíða 67
(70) Blaðsíða 68
(71) Blaðsíða 69
(72) Blaðsíða 70
(73) Blaðsíða 71
(74) Blaðsíða 72
(75) Blaðsíða 73
(76) Blaðsíða 74
(77) Blaðsíða 75
(78) Blaðsíða 76
(79) Blaðsíða 77
(80) Blaðsíða 78
(81) Blaðsíða 79
(82) Blaðsíða 80
(83) Blaðsíða 81
(84) Blaðsíða 82
(85) Blaðsíða 83
(86) Blaðsíða 84
(87) Blaðsíða 85
(88) Blaðsíða 86
(89) Blaðsíða 87
(90) Blaðsíða 88
(91) Blaðsíða 89
(92) Blaðsíða 90
(93) Blaðsíða 91
(94) Blaðsíða 92
(95) Kápa
(96) Kápa
(97) Kvarði
(98) Litaspjald