« * 9 jíiað er allt góftra gjalda verftt hvaft vift getum í j)ví falli. Svo eg nú aptur komi til efnisins í ritinu, j)á er þaft aft segja um greinina um saung í kirkjum, að hún ekki getur annaft enn feingið óvirðulegt álit hjá allri alftýftu, því slíkur þvættingur, sem hún er, er ekki aft eins hæftn- isfullur og meiftandi alla siðsama söfnuði á íand- inu, heldur og orsakar ritsins höfundum óvild- ar og óþokka hjá öllum velinnrættum og siö- uðum mönnum, og jafnvel mörgum embættis- bræðrum höfundanna. Á þessu hlýtur þó mest aft bera lijá sóknarbörnum þeirra, því maftur getur ekki annaft enn haldift, aö þeir helzt miði slíkt vift þau og beini þaft aft þeim, þótt ljótt sé; en annaft enn ljótt og óverftugt kenni- manna stéttinni getur þaft ekki heitift, þegar prestarnir kveikja þar kulda, gremju og ó- þokka, sem þeir eiga aft glæfta mannelsku, sál- arfrið og þokka. iþegar maftur hugsar um, af hvaða rót fyrrnefnd grein sé sprottin, dettur manni strax í hug málshátturinn: Ziver veit. hvað ser er. Höfundur greinarinnar hefur vit- að, aft hverju hann vildi finna, en ekki hvað hann meft fullum sanni gæti aft fundift; og því hefur hann gripið til þessa og látift þaft gánga yfir alla og kirkjusaung þann, sem framfer í prýftilegasta máta, sem óneitanlega er víst sum- staftar. Jað hefur og farift, sem von var, aft

(1) Band
(2) Band
(3) Saurblað
(4) Saurblað
(5) Saurblað
(6) Saurblað
(7) Blaðsíða 1
(8) Blaðsíða 2
(9) Blaðsíða 3
(10) Blaðsíða 4
(11) Blaðsíða 5
(12) Blaðsíða 6
(13) Blaðsíða 7
(14) Blaðsíða 8
(15) Blaðsíða 9
(16) Blaðsíða 10
(17) Blaðsíða 11
(18) Blaðsíða 12
(19) Blaðsíða 13
(20) Blaðsíða 14
(21) Blaðsíða 15
(22) Blaðsíða 16
(23) Blaðsíða 17
(24) Blaðsíða 18
(25) Blaðsíða 19
(26) Blaðsíða 20
(27) Saurblað
(28) Saurblað
(29) Saurblað
(30) Saurblað
(31) Band
(32) Band
(33) Kjölur
(34) Framsnið
(35) Kvarði
(36) Litaspjald