10 en ekki sízt fyrir þá syndina, sem svo gálauslega er drýgb upp aptur og aptur, og lætur kenna á því, hvernig hún er töpun mannsins. Hver sem því vill lifa og sjá glafea daga, hann gæti sín í Drottins nafni og forbist þenna eybileggjandi löst. Anægja og margháttub farsæld þessa lífs fylgir þeim hinum húfsama á hans vegum, og þaS er mjög mikilsverö lífsregla, sem Lúnn vitri hefir geíiíi: „prófa sálþína í þínu lífi og sjá hvab henni er skablegt, og leyf henni þa& ekki“. „Af óhófi hafa margir dáife, en sá, sem gætir sín, lengir sitt líf“. Ofdrykkjan spillir mannsins tímanlegri velferb. Hún gjörir þab einnig þar sem litib er til þess, er hann skal lifa meb öbrum í heiminum og umgang- ast þá. í>ab er ekki lítill liluti vorrar sönnu lífs glebi og ánægju, sem Gub hefir til búib oss í inn- byröis frifei, ást og hjálpsemi, þar sem þab ræbur samlífi manna eptir hans vilja. En fátt er þá einn- ig vissara til ab tortýna þessum miklu gæbum, en ofdrykkjan. „Hvar eru deilur, hvarklögun?" segir ritningin. En liún svarar sér sjálf: „hjáþeim, sem tefja lengi yfir víninu". Já, þab gengur gjarnast svo, ab sá sem gjörir þab, hannanar áfram í blindni, og slítur þau fribarins bönd, sem eiga ab gjöra hann farsælan. Hann hefir hrifib sig sjálfan undan gæzlu skynseminnar, en þar meb er þá sleppt allri þeirri varúb í orbi, vibmóti og hegbun, sem hér gjörir veginn sléttan. Sá sem annars er svo gjörb- ur, ab hann fram gengur sibprúbur og hógvær vib

(1) Band
(2) Band
(3) Saurblað
(4) Saurblað
(5) Blaðsíða 1
(6) Blaðsíða 2
(7) Blaðsíða 3
(8) Blaðsíða 4
(9) Blaðsíða 5
(10) Blaðsíða 6
(11) Blaðsíða 7
(12) Blaðsíða 8
(13) Blaðsíða 9
(14) Blaðsíða 10
(15) Blaðsíða 11
(16) Blaðsíða 12
(17) Blaðsíða 13
(18) Blaðsíða 14
(19) Blaðsíða 15
(20) Blaðsíða 16
(21) Saurblað
(22) Saurblað
(23) Band
(24) Band
(25) Kjölur
(26) Framsnið
(27) Kvarði
(28) Litaspjald