(5) Blaðsíða 3
Fór jeg eitt sinn á fiskum'YÍða,’
hafði ljettgöngu af harðri storms verju,
með stórviðrisfönnum og sterkum ölböndum,
sem hentuðu bezt á hörðum vatns klæðum.
Henti jeg lásakraptspor úr húsi melrakka,
því sízt vildi jeg mæta sauðarkroppnum,
lagði það mjer liðsemd drjúga
því nýbæru mjólkin var mjer nógu mikill
vindur.
Fór jeg með breiðri brimvallar síðu,
þá þrjózkunnar verðlaun þöktu víða.
Hjer næst kom jeg að hörmung svana
er föðurlands lofan flýtti mjer yfir.
Hitti jeg fyrir mjer hrúts móðir eina.
sem fram hjá mjer hljóp og ferðum aptraði;
um hræbarðs miðnættnhugði jeg engin
mundi svo nakin, sem mjer virtist þessi;
þá klæddi jeg beinin þorstadrykk góðum,
svo hefði ei skaða’ af hennar klæðleysi.