6 que uatuvæ coramotio animautHms &: cuique audienti ?c percipienti siguificari solet. Hi quoque soni vario modo hominum raeutes afficiuut; uonnullis enim homiues lætau- tur — uti rivuli sujurru — aliis contristautur — uti cam- panæ per regularia, sed lougiora intervalla repetita pulsa- tione — aliis alio modo afficiuntur, quidam eniin terro- rem, alii iram excitant. Adeo his souitibus, quadam ex parte, fit commercium uotionum & sensatiouum, naturam inter atque homines. Quanquam enim soliti sumus in quo- tidiano sermoue naturam considerare uti magnam qvaudam massam materiæ, mechanicis legibus, ex creationis necessi- tate, non sua spoute, obedientem, non est ea philosophica illius coutemplatio. Philosophus enim naturam contem- platur totam uti maguum quoddam vivens, agens &• pa- tiens, cui omnia coutingunt, quæ viventibus solent cou- tingere, cui vitales iusuut spiritus 8c motiones, quod vio- lentis quibusdam aííectionibus morbosis est obnoxium. Et talimodo souos iu universum observans uti potens quod- dam medium communicationis ili tota uatura, statuit, gene- rice loquens, omnem sonum esse quendam serniouem, quo magui naturæ organismi affectiones declarantur, mortali- busque & ceteris aniinalibus coramunicantur: There is a lesson in the rolling wave, And mighty waruing iu tlie thuuders roar. §• 2. Quidam volunt vel latius sumere siguificatlonem vocis lingva, animadverteutes etiam commerciutn idearum quando- que signis & gestibus iieri, quani nonnulii mutam lingvam, sive loquelam, sive sermonem vocavere; hic autein vocis sensus maxirne improprius est, nam ipsius notionis negatio- nem in se continet. Neque liugva recte vocantur illa sigua, quibus muti & surdi utuutur, liugvæ vice, quamvis vel arti- culatam Sc literalem lingvam iisdein expriment; hæc autem signa taiitum sunt lingvæ, illius loco substituta ad notiones exprimendas. Lingva autem omuiuo intra soni sive vocis limites qværauda est. S- 3. Lingva humana etiam sermo sæpe vocatur. Sermo au- tem est vel in certa membra divisus, distinctisque literis enunciatus: articulatus, vel non sic divisus: inarticulatus. Excultior hominum lingva articulata est maxima ex parte; rudior, uti infantum, non est (videl. articulata); & bestialis omnis lingva est inarticulata. Annot. Articulatæ lingvæ imitatio, qvam nounullas aves, uti corvos íc coruices Sc alias docere solent, sermo quidem non est, sed tautummodo est imitatio sermonis, nam idearum communicatiouem nou habet pro scopo, nec ipsa quidem vocis articulatio recte avi tribuitur, cum haud sine multa dilficultate adipiscatur imperfectam quandam ar- ticulationis iraitationem, quæ tamen semper ab ipsius na- tura maxime videtur alieua.

(1) Band
(2) Band
(3) Saurblað
(4) Saurblað
(5) Blaðsíða [1]
(6) Blaðsíða [2]
(7) Blaðsíða [3]
(8) Blaðsíða [4]
(9) Blaðsíða [5]
(10) Blaðsíða [6]
(11) Blaðsíða 1
(12) Blaðsíða 2
(13) Blaðsíða 3
(14) Blaðsíða 4
(15) Blaðsíða 5
(16) Blaðsíða 6
(17) Blaðsíða 7
(18) Blaðsíða 8
(19) Blaðsíða 9
(20) Blaðsíða 10
(21) Blaðsíða 11
(22) Blaðsíða 12
(23) Blaðsíða 13
(24) Blaðsíða 14
(25) Blaðsíða 15
(26) Blaðsíða 16
(27) Blaðsíða 17
(28) Blaðsíða 18
(29) Blaðsíða 19
(30) Blaðsíða 20
(31) Blaðsíða 21
(32) Blaðsíða 22
(33) Blaðsíða 23
(34) Blaðsíða 24
(35) Blaðsíða 25
(36) Blaðsíða 26
(37) Blaðsíða 27
(38) Blaðsíða 28
(39) Blaðsíða 29
(40) Blaðsíða 30
(41) Blaðsíða 31
(42) Blaðsíða 32
(43) Blaðsíða 33
(44) Blaðsíða 34
(45) Blaðsíða 35
(46) Blaðsíða 36
(47) Blaðsíða 37
(48) Blaðsíða 38
(49) Blaðsíða 39
(50) Blaðsíða 40
(51) Blaðsíða 41
(52) Blaðsíða 42
(53) Saurblað
(54) Saurblað
(55) Band
(56) Band
(57) Kjölur
(58) Framsnið
(59) Kvarði
(60) Litaspjald