15 tus ettim iii sermoue est illud occultum vivificatts, quod literali suLcst serttioui, qui illius est phæuomeiiott. Sed in hoc vitali omuis latet sermouis jucuuditas , uon auri tautum hlaudiens, verum & auimi facultates, attentiouem, memo- riain, imagiuatiouem excitaus Sc arripiens, sine qua tædio- suiu &c vere molestum omne foret colloquiuin. Et deuique acceutus est illud principium, ex quo proficiscitur omuis sermouis orgauisinus, imo & hoc principium in ipso rudi- mento iiuguæ jam coutiuet semiua onmium facultatum ser- monis, quæ postea sese explicaut. Iii accentu rudis liugvæ jacet futura versus harmouia &c svavitas solutæ orationis &c scuteutiarum rotuuditas; hoc paullatim per acceutus rectum usum prodit &: formatur. S- 18. Secuudum toni varietatem & variara protractionem, in quihus sane accentus se monstrat, qui maxime ah iuitio conferre ceusendus est ad formatiouein liugvæ, proximum sa- ne adjumeutuin est rhy thmus, qui certe nil aliud est quant motionis contiiiuatio, iuterjectis quihusdam regularibus in- tervallis sive thesihus. Momenta vero, iu qaibus motio contiuuatur &i iuteuditur, arsis vocatur. Rhythinus autem est in omni fere motioue ohservabilis, sed iupriinis iu sonis & motiouibus, quas coucomitatur sonus. Vivens omne rhytlimicum omnino est. Iu maris fluctihus, in veuti stre- pitu, iu decurrenti ilumine, iu magni iucendii fragorihus ohvius est, quamvis magis vel miuus regularis, vcrum in omnibus, quæ iu liomiuis organismo fiunt, motionibus etiam magis est manifestus. iipparet in pulsu arteriarum, in iu- cessu auiinalis, in respiratioue ix. omuiuo iu omui humanx vocis usu, nam respiratioiie præfiuitur vocis contiuuatio. Respiratio tamen, nou negamus, eatenus spoutauea est, ut honio possit eandem iuhihere aliquantum, atque protrahere vocem; tamen & hujus protractionis arcti suut limites. Sed solita quædam est íc media respirationis duratio, quæ natu- ralem format rhythmum sermouis. Rhythmi autem eadem est atque accentus differentia pro differentia geiitium & ho- mittjira & deuique pro affectuum gradu et intensitate &: qualitate. Sic rhythmus in impetuosi hominis sermone ce- lerior est &: magis irregularis, tumque maxime, quando vio- lento aliquo affectu movetur animus, &c omniuo cuicunque affectui sua est in rhythmo peculiaritas, &c siquæ gens aut homo tali vel tali affectu frequentius moveri soiet, formatur inde rhythmi character in omui serinoue. Britanuorum qui- dem accentus pleruinque asper est &c acutus & ahruptus, sed summa plerumque est in corum sermone rliythmi regulari- tas, quod populi fert gravitas & moderatio &c severitas in affectihus castigandis & iuhibendis. Gallorum vero accen- tus luellifluus magis est Sc velut æquo Íí placido sermonis flumiue contiuuus; rhythmus autem latentior &c magis di- versus. Rhythraus vero est singularum vocum & sententiarum, quemadiuodum &c circa aceeutum eadem recte ohservatur di-

(1) Band
(2) Band
(3) Saurblað
(4) Saurblað
(5) Blaðsíða [1]
(6) Blaðsíða [2]
(7) Blaðsíða [3]
(8) Blaðsíða [4]
(9) Blaðsíða [5]
(10) Blaðsíða [6]
(11) Blaðsíða 1
(12) Blaðsíða 2
(13) Blaðsíða 3
(14) Blaðsíða 4
(15) Blaðsíða 5
(16) Blaðsíða 6
(17) Blaðsíða 7
(18) Blaðsíða 8
(19) Blaðsíða 9
(20) Blaðsíða 10
(21) Blaðsíða 11
(22) Blaðsíða 12
(23) Blaðsíða 13
(24) Blaðsíða 14
(25) Blaðsíða 15
(26) Blaðsíða 16
(27) Blaðsíða 17
(28) Blaðsíða 18
(29) Blaðsíða 19
(30) Blaðsíða 20
(31) Blaðsíða 21
(32) Blaðsíða 22
(33) Blaðsíða 23
(34) Blaðsíða 24
(35) Blaðsíða 25
(36) Blaðsíða 26
(37) Blaðsíða 27
(38) Blaðsíða 28
(39) Blaðsíða 29
(40) Blaðsíða 30
(41) Blaðsíða 31
(42) Blaðsíða 32
(43) Blaðsíða 33
(44) Blaðsíða 34
(45) Blaðsíða 35
(46) Blaðsíða 36
(47) Blaðsíða 37
(48) Blaðsíða 38
(49) Blaðsíða 39
(50) Blaðsíða 40
(51) Blaðsíða 41
(52) Blaðsíða 42
(53) Saurblað
(54) Saurblað
(55) Band
(56) Band
(57) Kjölur
(58) Framsnið
(59) Kvarði
(60) Litaspjald