17 lingvam inultifarie ditaverit novas idearum expressioue* lit- terales formando. At in formanda & coucinnauda lingva vel multo magis eifecisse credenda est. Si i'almla finxit Orpheum saxa iV arbores suis incantationihus coinmovissc, si Amphionem vel mariua moustra mansueta reddidisse, si vel seriori & vix refragahili experieutia coufirmatum est, delphiuos cantu inoveri & delectari, & feros aniinos mollio- res reddi & placidiores, uos majore adhuc jure rudem &: iucouditam lingvam musica esse politam & formatam asseri- mus. Quicquid itaque in literarum compositione durum, quicquid iu pronuutiaudo asperum, quicquid in vocali notio- nuni & sensationum pictura injucundum compertum, per musicen est emollitum, facilius & accuratius redditum. Iiudein quandam onomatopoesin homo quidem permature, & oniuino jam infans iuvcnisse recte censetur, Sc quosdain vagitus passiones indicantes ille quidem nou iuveuit, sed tales natura, ut ita dicam, illi expressit; tales autem vagi- tus procul abfuit, quin sermo aut veri nomiuis iingua recte possent vocari, sed accedente musica, quæ onomatopoesi ademit illud nimis rude imitativum, quod illi infuit, quæ elfecit, ut in l'ormata onomatopoetica voce comperiretur humauitatis & humauæ artis sphragis, quæ violentiorcs & duriores sonos, qvibus aifectus exprimehantur, molliores reddidit k svaviores, perfectior V omnino huinanus deni— que serrno formatus est. Imo per hauc accentus vera vis primum recte comperta est A' stabilior reddita. Musice de- nique hominum corda aperuit, & ad suhlimiores multas no- tiones concipieudas apta reddidit & sic viarn stravit poesi, quæ ut statim videhimus omuium maximum eífecit ad lin- guæ formationein. §• 20. In poesi primum apparent cunctæ humanæ uaturæ fa- cultates meutales conjuuctim agentes. Ah initio euim hu- mauitas, forma quidein manifesta, voce vix distingui potuit a natura hestiarum. Brevi tamen ív iu hac apparuerunt hu- manitatis quædam semina, ab initio autein lateutiora, cuin vocis omnis usus potissimuin physicam & animalem vitam hominis respiceret, ejusque neccssaria , pericula , jucundita- tes, exprimere A significare pro scopo haberet. Major au- tem erat & perfectior in homine quam ceteris animalibus aptitudo organoruni ad varios souos exprimendos, & ipsius physicæ vitæ desideria & aíTectiones plures atque magis va- riæ. Ilinc factum, ut permature etiam in voce apparuerit quoddam propullulans humanitatis germen. Talis jam rudis, sed humana vox, uti præcedentibus monstravimus , ac- centu primuin variata est, rliythmo distincta, musica polita atque emollita. Et jam certe notionum V sensationuin mul- tum dilatatus campus est, nec amplius mentalis omnis aeti- vitas, modo auimalis vitæ desideria spectavit, sed excitata jain imaginatio totain naturam curioso, sed vago oculo per- íustrabatur, & quainvis ca maxime, quæ seusibus sunt ob- jecta, coutemplabatur, tamen ik assurgit aliquaudo & icarios quosdam teutavit volatus iu sphœra insensibilium. Sic nova (2)

(1) Band
(2) Band
(3) Saurblað
(4) Saurblað
(5) Blaðsíða [1]
(6) Blaðsíða [2]
(7) Blaðsíða [3]
(8) Blaðsíða [4]
(9) Blaðsíða [5]
(10) Blaðsíða [6]
(11) Blaðsíða 1
(12) Blaðsíða 2
(13) Blaðsíða 3
(14) Blaðsíða 4
(15) Blaðsíða 5
(16) Blaðsíða 6
(17) Blaðsíða 7
(18) Blaðsíða 8
(19) Blaðsíða 9
(20) Blaðsíða 10
(21) Blaðsíða 11
(22) Blaðsíða 12
(23) Blaðsíða 13
(24) Blaðsíða 14
(25) Blaðsíða 15
(26) Blaðsíða 16
(27) Blaðsíða 17
(28) Blaðsíða 18
(29) Blaðsíða 19
(30) Blaðsíða 20
(31) Blaðsíða 21
(32) Blaðsíða 22
(33) Blaðsíða 23
(34) Blaðsíða 24
(35) Blaðsíða 25
(36) Blaðsíða 26
(37) Blaðsíða 27
(38) Blaðsíða 28
(39) Blaðsíða 29
(40) Blaðsíða 30
(41) Blaðsíða 31
(42) Blaðsíða 32
(43) Blaðsíða 33
(44) Blaðsíða 34
(45) Blaðsíða 35
(46) Blaðsíða 36
(47) Blaðsíða 37
(48) Blaðsíða 38
(49) Blaðsíða 39
(50) Blaðsíða 40
(51) Blaðsíða 41
(52) Blaðsíða 42
(53) Saurblað
(54) Saurblað
(55) Band
(56) Band
(57) Kjölur
(58) Framsnið
(59) Kvarði
(60) Litaspjald