20 uiti alicui soli inoineuto tribui recte nou potest, sed liovum ntiræ cuidam conjunctioni. §• 2i- Poeticam autem hanc periodum, monere ferc superJluum est, mc ad certain quaudam atatem itt universum non re- ferre. Apertum euiin cst apud hanc gentem A in hac re- giune terrarum illam eillttxisse, dum apud aliatn & in alia rogione adhuc duravit. Nec tamen itnquam aut alicuhi sic elíluxit, ut nil relictum sit poeticuin in mente homiuum, aut poeseos vis in liugva formanda oinuiuo exstiucta, sed hic de eo loquimur tautum, quod in qttacunque ætate præva- ]uit A eminuit maxitne. Poeticam autein periodum lianc pos ■ sumus magis se'cundum ceteras vitæ fonnas circumscribcro atque determiuare. Quo tein|tore igitur gentes maxiine in fantiliis victita- bant distinctis, patrisfamilias & seniorum auctoritati sub- ditæ; quando inter seniores paterfamilias ex antiquissima stirpc primúm tenuit dignitatis locum, ut inter juniores nta- xintus natu herilis iilius, (sed in oinnia familiæ membra apud patremfamilias sive archipatrem summum erat dominium, ita tamen, ut in gravioris momenti rebus sentper ceterorum se- niorum audiret íc quæreret consilium, nou ulia lege aut ne- cessitate coactus, sed prudenti quadatn & salutifera consve- tudiue, ad optimam rationem agendi detegendam), hoc in- qvam tempore poesis iinprimis iloruit, maxime euini cognata cst iis ideis A sensationibus, quæ in tali vita potissimum gignuntur. Aninti aft'ectus, ut ita dicam, domestici, aino- res tam*) sexils, quam paternus, ftlialis A fraternus, poeseos præstantissima nutrimenta sunt. E contrario ut formari respl. ut majores civitates condi coeperunt, ut ainpliores hoininuin coetus congregari in curiis, comitiis, exercitibus, dicendi ars primuin extulit caput, liæc enim altioribus civilibus affec- tibus alitur, ut ambitione, civilibus discordiis, vitæ pericu- lis tumultuariis, & ab altera parte patriæ antore, boni pub- iici studio, gloriæ antore, ccterisque civilibiis virtutibus. Poesis animos movet sæpe vehementius hominum subli- miores facultates excitat & delectationem sæpe habet pro scopo. Ars dicendi raentem movet & ducit ad persvasionem. l'oesis multo majorem fert inæqualitatem dictionis & quidem apte iu versu, imprituis in dramatibus, grandia interdum jux- ta hmuilia ponuutur, seriis miscentur jocosa, dura mollibus, quod longe aliter habet in dicendo, nam in oratione quæri- tur variata quædam æqvalitas. Ita diccndi ars omuino ad maturiorem ætatem humani generis pertinet, quam poesis, fc alia sequitur, &: aliis utitur mediis, & alia ratione liugvatn afficit fc format ad suum scopum. §■ 22. Igitur cum oratori semper corani multitudine sit diccn- dum, multitudo autcni omuis diversis gaudeat facultatibus *) Vix necessum cst moncre, me per sexils amorein intelligere illarn forrnam amoris, qme modo iu diversitate sexnum cogitari putest, nec tamen liunc esse aiuorein pbysicutu. Longe enim alia res est.

(1) Band
(2) Band
(3) Saurblað
(4) Saurblað
(5) Blaðsíða [1]
(6) Blaðsíða [2]
(7) Blaðsíða [3]
(8) Blaðsíða [4]
(9) Blaðsíða [5]
(10) Blaðsíða [6]
(11) Blaðsíða 1
(12) Blaðsíða 2
(13) Blaðsíða 3
(14) Blaðsíða 4
(15) Blaðsíða 5
(16) Blaðsíða 6
(17) Blaðsíða 7
(18) Blaðsíða 8
(19) Blaðsíða 9
(20) Blaðsíða 10
(21) Blaðsíða 11
(22) Blaðsíða 12
(23) Blaðsíða 13
(24) Blaðsíða 14
(25) Blaðsíða 15
(26) Blaðsíða 16
(27) Blaðsíða 17
(28) Blaðsíða 18
(29) Blaðsíða 19
(30) Blaðsíða 20
(31) Blaðsíða 21
(32) Blaðsíða 22
(33) Blaðsíða 23
(34) Blaðsíða 24
(35) Blaðsíða 25
(36) Blaðsíða 26
(37) Blaðsíða 27
(38) Blaðsíða 28
(39) Blaðsíða 29
(40) Blaðsíða 30
(41) Blaðsíða 31
(42) Blaðsíða 32
(43) Blaðsíða 33
(44) Blaðsíða 34
(45) Blaðsíða 35
(46) Blaðsíða 36
(47) Blaðsíða 37
(48) Blaðsíða 38
(49) Blaðsíða 39
(50) Blaðsíða 40
(51) Blaðsíða 41
(52) Blaðsíða 42
(53) Saurblað
(54) Saurblað
(55) Band
(56) Band
(57) Kjölur
(58) Framsnið
(59) Kvarði
(60) Litaspjald