8 strákmonnum; cnn pó má peir dragi sik eptir pessu, fyrst pú hefír ecki peimpver- liga syniat, ok mælir purfi siálf gánga í snöruna; parf ek ecki ac leggia ord í munn módufminnar, pvf marga'vega má hun med pat fara, sva peirrádiecki í um petta. Leifr verdr pessu sampyckr, ok qvadst allann hug skyldi áleggia at peir fengi paug laun sempeir væri makliger. pær qváduá hag med sér nær peir skyldu koma pessara mála at Ieita. pá mælti Leifr: Iángt hefir Prándr pá framsét er hann baud ockr póru barnfóstr, ok pyki mér pú pví hafa ollat Póra; ok er pat daudi Sigmundar sonar ockar, ef hann er pá med prándi ef nockut skérst úr med oss frændum hans; eckiætla ek qvad Póra at hann skuli par leingr vera hédann af, ok er rád at vid förum tilAustr- eyar, ok finner pú pránd fóstra pinn; öl- lum kémr petta samann. Cap. IV. Nu farapaug öll samann, ok eru siö menn á skipe ok koma vid Austrey, var væta mikel umlqvöldit, var Leifr vocr enn póra purr, pau géingu heim til bæarins í Götu. Prándr fagnar peim vel, ok $ætr kynda upp elda fyrir Leife ok mönnum hanns, enn Póru var fylgt til stofu, ok var sveinnenn Sigmundr par hiá módur sinne, hann var pá níu vetra ok hinn skiótligaste. Módir hans spurdi hann hvad prándr fóstri hans hefdi hanum kénnt í helgum frædum? Sigmundr qvadst hafa numit Pater noster ok Credó ; hún qvadst heyra villde, hanti giörde sva, ok pókti henni hann sýngia Pater noster til nockurrar hlýtar. enn Cre- dó prándar var á pessa leid: '’Gángandi ek einn úefór, mérfylgia firnm einglar guds, ber ek bæn fyrir mér, bæn fyrir Kriste, sýng ek sálma siÖ, siáe gud hluta minn.” I pessu leit Prándr í stofuna ok spurdi hvad P^u ultionem fumere; forte'tamen eorum infi* diis te expones, cum conditionem non di- ferte repudiaveris, cumquedicas teneceífe duxifie tiltroin tendiculamincurrere. Haud opus est ut matrem dicendisinftrnam; nam multifariis ambagibus ea rcm fíc convertere poteft, ut illi fuo confilio excidant. Suffra- gatur Leifus, promittitque,fe omnem ope- ram daturum, ut illi dcbitam reporcarenc mercedem. Monebanc illæ rem lubricam fibi fore, quando illi ad rem conficiendam venirent. Tum Leifus: fane longe,inquit, futuri providus erac Thrandus, cum mihi Thoræquefilii noftri educationemofferebat, quod factum effe penes Thoram culpa videtur. ín periculo certe eft vita Sigmun- di filii noftri, fi ille apud Thrandum eft, quando inter nos ejusque cognatos fiinulta» teserumpúnt. Reíþondet Thora: noloquo- que uc dehinc amplius ibi fit; fvadeo, uc Austreyam petamus luique nutritorem Thrandum adeatnus. Hac de re inter om- nes conveniu Cap. IV. Tum profecti omnesfunt, feptem om* nino in cymba viri, et ad Austreyam vene- runt. Pluvius erac aer; madebat Leifus, Thora tamen fhtis íiccam fe fervaverat, at* que ita manfioném Götenfem intranr. Thrandus eos amice excipitþgnemqueLei- fo et ejusviris jubet accendi. Thorain con- clave ducta eft, et Sigmundus cum matre erat, puer jam novennisidemque alacerri- mus. Quærebat ab eo mater, quid exfacra difciplina Thrandus ipfum dpcuiííet* Rc- fpondit Sigmundus, fe precem dominicam formúlamque ”Crcdo” didiciffe. Cum ma- ter eas fibi recitari poftularet, ”Pater nofier” fatis bene pronunciareipfi videbatur; veruin ”Crcdo” ex Trandii formula ica ha- bebat: ”Quando pedes foras profero, fe- quuntur me quinque dci angeli; preccm fundo pro me, precem coram Chrifto, feptem canto pfalrnos; benigne mihi pro- fpiciat deus!” IntereaThrandus in conclave introíþicit, quæritque quid illi coúfabulando musfi-

(1) Front Board
(2) Front Board
(3) Front Flyleaf
(4) Front Flyleaf
(5) Front Flyleaf
(6) Front Flyleaf
(7) Page [1]
(8) Page [2]
(9) Page [3]
(10) Page [4]
(11) Page 1
(12) Page 2
(13) Page 3
(14) Page 4
(15) Page 5
(16) Page 6
(17) Page 7
(18) Page 8
(19) Page 9
(20) Page 10
(21) Page 11
(22) Page 12
(23) Page 13
(24) Page 14
(25) Rear Flyleaf
(26) Rear Flyleaf
(27) Rear Board
(28) Rear Board
(29) Spine
(30) Fore Edge
(31) Scale
(32) Color Palette