(2) Blaðsíða [2]
Til eru tvenns konar öfgar í mati á málaralist. Annars vegar er af-
staða þeirra manna, sem segja, er þeir sjá myndir eins og þær, sem hér
eru til sýnis: Þetta líkist ekki neinu og er þess vegna engin list. Full-
trúar hinna öfganna segja með lítilsvirðingu, hvert sinn er þeir horfa
á náttúrumálverk, sem ber svip af fyrirmyndinni: Þetta er aðeins
eftirlíking og þess vegna engin list. Hvorug skoðunin leiðir til nokk-
urra sanninda. Málara verður ekki fundið það til foráttu, að hann
velji sér fyrirmyndir úr heimi hins áþreifanlega veruleika, fremur en
hitt, að hann geri málverk, sem ekki eiga sér slíkar fyrirmyndir. Hins
vegar er það jafnlítil trygging fyrir listgildi myndar, að hún líkist
ákveðnum hlut, sem hið gagnstæða, að hún sé engu lík. Það sem úr
sker um þetta, er eingöngu það, hversu fullkomlega verkið samsvar-
ar þeim lögmálum, sem öll sönn list verður að hlíta.
Hjá því mun ekki fara, að mönnum þyki þessi myndasýning Svav-
ars 'Guðnasonar nokkuð nýstárleg. Þetta nýjabragð hlýtur að gera
ýmsum torveldara en ella mundi að átta sig á henni. En eitt er nauð-
synlegt hverjum þeim, sem vill átta sig á listaverki: Hann verður að
líta á það hlutlausum augum, án fyrir fram myndaðrar sannfæringar.
Sá, sem þetta ritar, getur ekki gefið skoðanda þessara mynda betra
heilræði en það að reyna að horfa á þær, líkt því sem hann væri að
hlýða á hljómlist. Um hljómlistina gildir það Iíka, að hún „líkist ekki
neinu“, lýsir engum áþreifanlegum hlut. Samt hlýðum vér á góða
hljómlist oss til yndis og unaðar. I hljómlistinni leita menn fegurðar.
Ýmsar þessara mynda Svavars Guðnasonar hafa tvímælalaust í sér
fólgið mikið af fegurð svipaðrar tegundar. Úr sumum tónverkum
þykjast menn geta lesið baráttu andstæðra afla, úr öðrum tign og
frið, úr sumum fögnuð, en öðrum óhugnað, úr sumum styr og streitu,
en öðrum samræmi og jafnvægi. Mundu ekki sumar þessara mynda
hafa þvíumlík áhrif á ímyndunarríkan áhorfanda? Annars eru slíkar
útleggingar ekkert aðalatriði, og hverjum og einum verður raunar
að vera í sjálfs vald sett, hvað hann kýs að lesa úr hverri mynd.
Um nöfnin á myndunum er það að segja, að í þau má ekki leggja
of bókstaflegan skilning. Þau eru aðeins til þess ætluð að vekja
ímyndunarafl áhorfandans og beina því í ákveðna átt og gegna að því