20 þegar hún sezt nibur a& bor&a, ætti allt aö minna liana á Gu&, og endurnýja hjá lienni hans þekkíngu. Hann heíirj ætti hún a& segja, gefib mjer hönd- urnar til halda meö á matnum, tönnur til a& bíta hann í sundur, og maga til aí> melta hann meb mjer; og þa&, sem mest skuldbindur mig til a& vegsama Gu&, er aö hann lætur mig þékkja sig, sem gefur mjer allt þetta gott, og ab jeg á a& brúka þab eptir hans viija — hvab? þar e& a&rir eru í dauöadái og hugsa ekkert, um Gu&s forsjón, er þá ekki vi&urkvæmiiegt, aö hinir hefjist upp úr livers manns hljó&um, og byrji lofsaunginn? hvaö get jeg svo veikur og gamall ma&ur, sem jeg er, gjört anna& enn vegsamaö Gu& me& minni raust? jeg liefi skynsemi, því ber mjer a& lofsýngja Gu&i, j)a& er mitt embætti, mín vinna; jeg skal ekki hætta þeirri minni i&ju, me&an lífsandi er í mjer.“

(1) Front Board
(2) Front Board
(3) Front Flyleaf
(4) Front Flyleaf
(5) Front Flyleaf
(6) Front Flyleaf
(7) Page 1
(8) Page 2
(9) Page 3
(10) Page 4
(11) Page 5
(12) Page 6
(13) Page 7
(14) Page 8
(15) Page 9
(16) Page 10
(17) Page 11
(18) Page 12
(19) Page 13
(20) Page 14
(21) Page 15
(22) Page 16
(23) Page 17
(24) Page 18
(25) Page 19
(26) Page 20
(27) Rear Flyleaf
(28) Rear Flyleaf
(29) Rear Flyleaf
(30) Rear Flyleaf
(31) Rear Board
(32) Rear Board
(33) Spine
(34) Fore Edge
(35) Scale
(36) Color Palette