42 SAGA JÅTVARBAR KONUNGS HINS HRI.GA. C. .3. konringr jåtabe feim fvi *. [Her efter 4 foro ensker3 menn brott or 4 Miklagarde ok 5 norbr i bafit, en efter dvolduz [ i Miklagarbe 6 nockurir hbfbingjar T, ok getVtgu far å måla. 3>eir Sigurbr jaril komo til landz fessa, ok åtto margar orrostur far, ok feingu uunit landit, en råko å brott allt folk fat er [ åbr bygbe8. Siban bygbu feir [fat land9, ok gåfo nofn, ok kolIu<5u Einglanrf 10; borguni feim er 11 i landinu voro ok 12 feim er feir reistu13 gåfu feir nofn stabanna af14 Einglanefø*, 18kolbz3tt [bebi Lundunani 16 ok Jork ok annara hofubborga17 i Einglandi. jieir villdu ekki hafa Pålzbok, s em gengr18 i Miklagarbe, ok sottu19 \)isku\m i Ungaria 20 ok abra kennimeren; landit21 liggr sex degra haf22 i ætt austrs23 ok landnorfrs frå Micla garde, ok er [ fat hinn bezsti landkostr, ok24 hefer f etta folk [far jafnan siban byght25; explicz# 26. •j [visso enskir hiifSingjar, bå&u feir keisarann heimilldar å f essu landi, at fat skal vera eign peirra ok f eirra erlingja skatta laust ok skyllda t alla sta5i, ef feir fengi landit unnit undir sik af heibnum monnum; fessajåttar keisarinn f eim, engelske Hbvdinger fik dette at vide, udbade de sig af Keiseren Hjemmel for dette Land, at det skulde være deres og deres Arvingers Eie uden alle Skatter og Afgifter, hvis de kunde vinde Landet under sig af Hedningerne; dette tilstod Keiseren dem. — 2) [Efter fetta. —- 3) enir ensku. — 4) af. — 5) héldu , t. — 6) [ far. — 7) af lidi f eirra, t. — 8) [ far bygSi å8r. — 9) [ land fetta. — ,0) England. — “} far, t. — 12) svå, t. — 13) gerSu. — 14) or. — ,5) feir, t. — 16) [ far Lundun. — 1T) nofnuro, t. — 18} geck. — 12} feir, t. — 20} IJiigariam. — 21) fetta land. ■— 22) sigh'ng i hafit. — 23) beggja austr. — 24) [far hinir bezstu landzkostir. — 25) Hermed fortjener at jevnfores Order. Vital. Eccl. Hist. libr. IV. [Duchesne VI, 508, ed. Prevost II, 172—3}: „Amissa itaquc libertate Angli vehementer ingemiscunt, et vicissim qualiter intolerabile jugum sibique hactenos insolitum excutiant subtilitet' inquirunt. Igitur ad Svenum regem Danorurn dirigunt, atque ut regnum Angliæ, quod Svenus et Canutus avi ejus armis obtinuerunt, reposcat, expetunt. Ultro in exilium aliqui profugiunt, quo extorres

(1) Band
(2) Band
(3) Saurblað
(4) Saurblað
(5) Blaðsíða 1
(6) Blaðsíða 2
(7) Blaðsíða 3
(8) Blaðsíða 4
(9) Blaðsíða 5
(10) Blaðsíða 6
(11) Blaðsíða 7
(12) Blaðsíða 8
(13) Blaðsíða 9
(14) Blaðsíða 10
(15) Blaðsíða 11
(16) Blaðsíða 12
(17) Blaðsíða 13
(18) Blaðsíða 14
(19) Blaðsíða 15
(20) Blaðsíða 16
(21) Blaðsíða 17
(22) Blaðsíða 18
(23) Blaðsíða 19
(24) Blaðsíða 20
(25) Blaðsíða 21
(26) Blaðsíða 22
(27) Blaðsíða 23
(28) Blaðsíða 24
(29) Blaðsíða 25
(30) Blaðsíða 26
(31) Blaðsíða 27
(32) Blaðsíða 28
(33) Blaðsíða 29
(34) Blaðsíða 30
(35) Blaðsíða 31
(36) Blaðsíða 32
(37) Blaðsíða 33
(38) Blaðsíða 34
(39) Blaðsíða 35
(40) Blaðsíða 36
(41) Blaðsíða 37
(42) Blaðsíða 38
(43) Blaðsíða 39
(44) Blaðsíða 40
(45) Blaðsíða 41
(46) Blaðsíða 42
(47) Blaðsíða 43
(48) Blaðsíða 44
(49) Mynd
(50) Mynd
(51) Saurblað
(52) Saurblað
(53) Band
(54) Band
(55) Kjölur
(56) Framsnið
(57) Kvarði
(58) Litaspjald