27 Viðkvfir Joans son. SE. II 442: Nú fyrír pví at maðrinn sé skynsamlegum anda skrýddr ok prýddr, ftá skilr hann okgreinir alla luti gjörr ok glöggra en önnur kykvendi. hátt, hœra (eða hœrra). SE I 100i3: hann heyrir ok pat er gras vex á jöröu eða ull á sauðum, ok allt f>at er hœra lætr. Sýn. 179i: peir váro því lœgra niðr settir sem peir klifu hœra upp en fiestir aðrir. Víga-Gl. 9. k.: ísl. s. II 345n: Vig- fúss, móðurfaðir minn, mun nú vera andaðr, ok mundi kona sjá hans liam- ingja vera, er fjöllum hœrra gekk. Fms. VI 2502„: Iiaraldr konungr sagði, at eigi skyldi hans virðing verit hafa meiri, ok eingan mann skyldi hann hcnrra setja í Noregi útiginn, ef hann vildi petta boð pekkjast. livatt, livatara. Ólafs. s. helga 1853, 25031: hann hafði oc heyrt mart sagt fra hans dyrðar- vercom. oc trupi fvi ollo hvatara a hann til allrar hialpar i sinom nauöum. langt, lengra. SE. I 204,4: Nú ef pú kant lengra fram at spyrja, þá veit ek eigi, hvaðan pér kemr þat. Grág. Iíb. I 14824: pa ero þeir scilpir ef peir ero aðrirtveuio lengra a brott famir eN ordrag or peim stað er peir hliopuz siðarst til. Sýn. 1323: Hallfreðr sér eptirreiðina ok mælti p-ennum eigi leingra undan’. ótt, óðara. Nj. 137. k.: 220,6: Flósi fór at engu óðara, en hann væri heima. rétt, réttara. Ilkr. 76222: er sú ván bezt í váru máli, at guð veit, at vér mælum rétlara. Thom. 30436: hann geingr optliga til þess skola, er heilagrar kirkiu log lesaz ok utskyraz, at pui riettara megi hann ollum lutum skipa, sem hann skil- ur framar, huerssu til geingr ok efni vikr málunum. seint, seinna. SE. I 16225: sá er Logi hét, pat var villieldr, ok brenndi hann eigi seinna slátrit en trogit. Iíonungs slcuggsjá, 1848, 1720: pví vex hon (o: sólin) hér slcjótara, at hon skínn hér jafnbjart um nætr sem um daga; en hizug því smœrra vex hon ok seinna, at nótt hefir þar tíma sinn allan bæði at myrkri ok at lengd, jafnvel um sumar sem um vetr. Víga-Gl. 22. k.: ísl. s. II 379,9: Ok er pórarinn sá ferð hans, biðr hann, at f>eir ríði leið sína, ok hvárki shjótara né seinna. skamt, skemra. Nj. 19. k.: 2923: hann hlióp meirr enn hæð sína með ollvm herklæðvm. ok eigi skemra aptr enn fram fyrir sik. skjótt, skjótara. I orðbók Sveinbjarnar Egilssonar segir, að miöstig af pessu atviksorði sé skjótar, enn pá orðmynd hefi eg eigi fundið í fornum bókum. Fms. VII 1252: eigi var mér v&n, at skjótara myndi ádynja en svá. VIII 493: en er

(1) Band
(2) Band
(3) Saurblað
(4) Saurblað
(5) Blaðsíða 1
(6) Blaðsíða 2
(7) Blaðsíða 3
(8) Blaðsíða 4
(9) Blaðsíða 5
(10) Blaðsíða 6
(11) Blaðsíða 7
(12) Blaðsíða 8
(13) Blaðsíða 9
(14) Blaðsíða 10
(15) Blaðsíða 11
(16) Blaðsíða 12
(17) Blaðsíða 13
(18) Blaðsíða 14
(19) Blaðsíða 15
(20) Blaðsíða 16
(21) Blaðsíða 17
(22) Blaðsíða 18
(23) Blaðsíða 19
(24) Blaðsíða 20
(25) Blaðsíða 21
(26) Blaðsíða 22
(27) Blaðsíða 23
(28) Blaðsíða 24
(29) Blaðsíða 25
(30) Blaðsíða 26
(31) Blaðsíða 27
(32) Blaðsíða 28
(33) Saurblað
(34) Saurblað
(35) Band
(36) Band
(37) Kjölur
(38) Framsnið
(39) Kvarði
(40) Litaspjald