Meö því menn nú á dögum eru aí> upp fylla land vort meb alls háttar lygasögum um homöopathana og þeirra frægbarverk, þá er ntí mál til komib, afe Iandar mínir fái ab heyra sannleikann í þessum málefnum, og eins og hin sanna reynsla og vísindin jafnan eru liin bezta leibarstjarna, þá ætla eg nú í fám or&um ab skýra þeim frá þeim helztu grundvallarástcebum, er menn í öllum Iöndum hafa sett á móti hinni homöopathisku hjátrú, er alstabar, eins og hver önnur hjátrú, hefir viljab rybja sér til rúms meb ýmsum brögbum, en sem skynseniinni og hinni sönnu re^-slu allra landa og þjófca smátt og smátt tekst ab sigia. Sannanir þær, sem hin nýja læknisfrœbi sctur á moti homöopöthunum,og sem þeir eigi hafa getab hrakib, eru þessar: 1) Smáskamtafrœbin eba ,,homöopathían“ er byggb á því, ab mebul þau, er orsaki einhverja sjúkdóma í líkaman- um, og svo lækni þessa sjúkdóma, er menn fá þá af öbr- um tilefnum. Taki menn „china" í smáskömtum (sagbi Ilahnemann), þá er menn eru heilbrigbir, þá ollir þetta mebal kölduveiki, og því er „chinan" kölduveikismebal, en þab vissu menn hún var löngu fyrir lians daga. 1 ’Vs.'A, 'A*

(1) Band
(2) Band
(3) Saurblað
(4) Saurblað
(5) Blaðsíða 1
(6) Blaðsíða 2
(7) Blaðsíða 3
(8) Blaðsíða 4
(9) Blaðsíða 5
(10) Blaðsíða 6
(11) Blaðsíða 7
(12) Blaðsíða 8
(13) Blaðsíða 9
(14) Blaðsíða 10
(15) Blaðsíða 11
(16) Blaðsíða 12
(17) Blaðsíða 13
(18) Blaðsíða 14
(19) Blaðsíða 15
(20) Blaðsíða 16
(21) Saurblað
(22) Saurblað
(23) Band
(24) Band
(25) Kjölur
(26) Framsnið
(27) Kvarði
(28) Litaspjald