Meí sína lagi. Vér Garðarshólma göfug börn J»að gjörum kunnugt öllum, og vitnum undir einn og hvörn á undirlendi’ og ljöllum: að Kristián heitinn halur er er hyggst til Fróns að sigla, °g seggi hvörjum sveyum vér er sig við honum vill ygla. Dökkur er á brún og brá bláeygur og hvatur; mikill veksti’ er valla sá til vika sjaldan latur* hann mælir vel á túngur tvær — og tölur liðugt jiylur ■— og ennþá fleiri eru þær er hann kann og skilur. Greiðvikinn og góður er glaður á fundum manna; hann drekkur puns og vin sem vér j>að vitum gjör að sanna; hann tóbakspípu títt í munn tekur og vindla reykir, og vel þau eru’ honum kumlin kunn þar krásir þórir steikir.

(1) Blaðsíða [1]
(2) Blaðsíða [2]
(3) Kvarði
(4) Litaspjald