10 — Itorfa öll augu úr liöfdi okkar eptirhenni? J>ad mundi henni Jtykja bernskulegt, sem Kristo sjálfum af foreldrum sinum: Hvi leitid \iid ad mdr? vitid jiid ekki, ad eg er hjd födur minum ? Kæmumstver i' tal vid vaktarana, Iiiua Iiimnesku anda, sem lilotid liafa ad bera sál Iiennar í skaut Abrabams, efast eg ekki, ad jieir gætu sagt oss til bennar; en ve'r jmrf- um ekki þeirra tilsagnar vid. Vid Iiöfum gudsord, og jiad getur sagt okkur, betur enn nokkur engill, livar önd Oiinusign'dar sællrar er. J>ad segir oss: ad liver sá, sem Iiegdar ser af fremsta megni flekk- Iaust i heimi þessum; sá sem elskiGud og náúng- hiiii og gjöri Iioniim gott; sá sein setji alla von sína og traust til Kristi fridþægíngar, og lagi lifnad sinn eptir hans lærdómi ”shtli lifa \>ótt hann deyi, ”aUra lians synda shuli ad eylifu alldrei minntz verdaj' og ad sá sem liafi vardveitt triina og góda samvizku allt til æfiloka, ”shuli hólpinn verda, og ödlast réttlœtisins hórónu." Já! vor sálada og sárt- harmada stríddí jafnan gódu strídi trúarinnar, því lnin var jafnan trúrækin kona. I banalegu henuar heirdi cinginu ójiolinmædisord né örvæntingar af raunni hennar. Hún var ekki fjölord á sóttarsæng- inni. Önnur ord heyrdust varla af munni lieniiar enn jiessi: Hjartad mittl hagrœddu mér! Jesus tntnn! hjálpadu mér! og jiacl hid sídara, j)á hiiiu

(1) Band
(2) Band
(3) Saurblað
(4) Saurblað
(5) Blaðsíða [1]
(6) Blaðsíða [2]
(7) Blaðsíða 1
(8) Blaðsíða 2
(9) Blaðsíða 3
(10) Blaðsíða 4
(11) Blaðsíða 5
(12) Blaðsíða 6
(13) Blaðsíða 7
(14) Blaðsíða 8
(15) Blaðsíða 9
(16) Blaðsíða 10
(17) Blaðsíða 11
(18) Blaðsíða 12
(19) Blaðsíða 13
(20) Blaðsíða 14
(21) Blaðsíða 15
(22) Blaðsíða 16
(23) Saurblað
(24) Saurblað
(25) Band
(26) Band
(27) Kjölur
(28) Framsnið
(29) Kvarði
(30) Litaspjald