3 upplaga af Snorres Edda. Dessa sánger voro Völuspá och Hávainál. Vanligen ses de förenade med nyss námnda Edda och kunna med denna anses utgöra ett verk, sá mycket hállre, som báde företalet och den vidlyftiga tillegrian till Kon. Fredrik III, livaraf lion enligt tidens sed ár átföljd, rned den lárda framstállningen af de gamles olika sátt att behandla sedeláran, áfven afse Ethica Odini. och Völuspá. Texten, som af Resenius auföres i form af prosa, ár mycket opálitlig och átföijd af en lika be- skalfad latinsk öfversáttningl) saint af nágra anmárknin- gar till Runa Capitule ai' Islándaren Gudmundus Andreæ. Sásom sedesprákens författare uppgifver han Oden, námn- ligen Uppsala-Oden, dá han i likhet med Brynjúlfr Sveins- son, en annau af den tidens lárde, anser, att namnet Oden tillkommer minst tvá, kanske tre olika personer 2). Möbius i Catalogus libr. Isl., Lipsiæ 1856, s. 67 upp- gifver, att Göransson 1750 skall hafva utgifvit Ilávamal. Detta beror tydligen pá misskrifning. dá denna förmenta upplaga ej af honom vidare omnámnes. Göransson utgaf námnligen, sásom Möbius áfven pá annat stálle anmárker, samma ár Völuspá, tillkánnagifvande dock sin önskan att hafva kunnat utgifva alla de öfriga delarna af Sámunds Edda, men «máste för denna gángen láta bestá: viljandes endast bifoga hár med Titulblad af de Tvenne nármaste delar» (Hávamál och Vafþrúðnismál). Sásom betecknande för tiden och utgifvaren má det förra af dessa hár an- föras: «De Yfverborna Atlingars Eller Sviogölhars olc Nord- m&nners Patriarkalislca Sedolára, Eller sádan lion var före Odhin II:s tid; af Scimund hin Frode pá Island, Efter gamla Runoböcker afskrefven; Men nu efter Trenne Kongl. Aniiqui- tels-Archivet tillhöriga Gölliiska Handskrifter med Svensk öf- versátlning utgfven, af Johan Göransson.» Att företaget afstannade, torde icke böra anses sásom nágon stor för- lust, dá Prosten Göransson med all sin brinnande kár- lek och sitt nit visade sig ej vara arbetet vuxen. »Han hafver hvarken vid Lásningen eller Öfversáttningen bru- kat all den laggranliet som vid ett sádant arbete be- 1) — — — mendis certe scaturiens, heter det i A. M. Jfr Ihre, Bref till Hr CancellieRadet Sven Lagerbring etc. sidd. 3 ooh följ. 2) Resen. Præf. ad Lect. pag. XI. Addenda pag. III. Ehuru Re- senius s. X tillskrifver 0(len Hávamál (autor Haavanial putatur Odinus, vir eloquentissimus et formosissimus, qtti vates erat) har han förut s. II uppgifvit Siimund ss. författare till licla den aldre Eddan.

(1) Band
(2) Band
(3) Saurblað
(4) Saurblað
(5) Blaðsíða [1]
(6) Blaðsíða [2]
(7) Blaðsíða [3]
(8) Blaðsíða [4]
(9) Blaðsíða [5]
(10) Blaðsíða [6]
(11) Blaðsíða 1
(12) Blaðsíða 2
(13) Blaðsíða 3
(14) Blaðsíða 4
(15) Blaðsíða 5
(16) Blaðsíða 6
(17) Blaðsíða 7
(18) Blaðsíða 8
(19) Blaðsíða 9
(20) Blaðsíða 10
(21) Blaðsíða 11
(22) Blaðsíða 12
(23) Blaðsíða 13
(24) Blaðsíða 14
(25) Blaðsíða 15
(26) Blaðsíða 16
(27) Blaðsíða 17
(28) Blaðsíða 18
(29) Blaðsíða 19
(30) Blaðsíða 20
(31) Blaðsíða 21
(32) Blaðsíða 22
(33) Blaðsíða 23
(34) Blaðsíða 24
(35) Blaðsíða 25
(36) Blaðsíða 26
(37) Blaðsíða 27
(38) Blaðsíða 28
(39) Blaðsíða 29
(40) Blaðsíða 30
(41) Blaðsíða 31
(42) Blaðsíða 32
(43) Blaðsíða 33
(44) Blaðsíða 34
(45) Blaðsíða 35
(46) Blaðsíða 36
(47) Blaðsíða 37
(48) Blaðsíða 38
(49) Blaðsíða 39
(50) Blaðsíða 40
(51) Saurblað
(52) Saurblað
(53) Band
(54) Band
(55) Kjölur
(56) Framsnið
(57) Kvarði
(58) Litaspjald