10 4. Herders tyslca ö(Ver Runsángen, i hans vnn dentscher Art und Kunst 1773 och Volkdieder Th. II. 1779 under namn af die Zauberkraft der Lieder'). 5. Schimmelmanns tyska, Stettin 17771 2). Af denna kánna vi icke mera, án den vidlyftiga titeln, hvilken vi, sásoin máhánda i nágon inon upplysande, hár nedan anföra. 6. Sandoigs danska, Köpenhamn 1783 3). Resenius har han föga anvándt, öfvertygad om hans opálitlighet, men öfversáttningen máste dock vara oefterráttlig, dá detsamma gáller oin de papperscodices, han följt. Hon fick áfven det. ödet att sá kallsinnigt emottagas, att upp- lagan snart nog máste förvandlas till makulatur4). Re- dan 1779 hade Öaudvig gifvit en dansk öfversáttning af Itunotaloþatlur Oþins i sina Danske Sange af det ældste Tids- rum, utgit’na i Köpenhamn, hvilken öfversáttning han för den nya upplagan alldeles oinarbetade. 7. Grater har i sina nordische Blumen, Leipzig 1789, sidd. 305—321 öfversatt de tvenne mythiska episoderna om Odetis frieri till Billings dotter, den sköna Rind (str. 94 — 101), saint lians besök hos Guunlad (str. 105—110). Idan kallar dein zwey entdeckte Lieder, ságande sig vid lásningen af Hávainál hafva blifvit öfverraskad af att midt ibland sedespráken íinna dessa dikter sásotn hvar för sig ett sammanháúgande lie!t. — Han har emellertid endast haft Resenii upplaga act tillgá, tnen oaktadt dennes pro- saiserade text, har han kládt sin öfversáttning i versform. med oinllyttning af nágra strofer, hvarigenom han ansett 1) Herdeis samintliche Werke. Tk. 8. Tubingen 1807 sid. 438. 2) I)ie Islándische Edda. Das ist: Die gelieime Gotteslehre der áltesten Hyperbotáer, der Norder, der Veneten, Gethen, Gothen, Vandalen, der Gallier, der Britter, drr Skolen, der Suaven ete., kurz des ganzen alten Kaltiens oder des Europaischen Skythiens entlialtend. I. — — Voluspáh — — II. Des Odins SittenLehre, Hava oder Hars Mál, d. i. Odins Gotles Lehre. Wohey verschiedene alte Oden aus dem X und XI Sáe. angehánget sind. III. Drey und dreyssig Dánio- Sagen etc. —----Im Jahr 1070 bis 1075 aus alten runischen Schrif- ten mit lateinisehen Buehstaben zuerst edirt von Sáinund Kroden; hiernáchst iin Jahr 1664 von — — — Resen aus den áltest. Hand- schriften in die Danisc.he und Lateinische Sprache iibersetzt besorget; ttnd nun in die Hoch-leutsrhe Spraehe mit einein Versuch zur rechten Erkiárung iibersetzt und edirt vou J. Schimmelmann, Stettin 1777. 4:o. Möbius Catalog. libr. Isl. s. 69. 3) Forsog til en Oversættelse af Sæmunds Edda. Farste Hefte. Kiwbenhavn 1783. Odins lieie Sang med Rune-Capitelet sidd. 63—109- 4) Finn Magn. I. sid. XXVIII; III. sid. 97.

(1) Band
(2) Band
(3) Saurblað
(4) Saurblað
(5) Blaðsíða [1]
(6) Blaðsíða [2]
(7) Blaðsíða [3]
(8) Blaðsíða [4]
(9) Blaðsíða [5]
(10) Blaðsíða [6]
(11) Blaðsíða 1
(12) Blaðsíða 2
(13) Blaðsíða 3
(14) Blaðsíða 4
(15) Blaðsíða 5
(16) Blaðsíða 6
(17) Blaðsíða 7
(18) Blaðsíða 8
(19) Blaðsíða 9
(20) Blaðsíða 10
(21) Blaðsíða 11
(22) Blaðsíða 12
(23) Blaðsíða 13
(24) Blaðsíða 14
(25) Blaðsíða 15
(26) Blaðsíða 16
(27) Blaðsíða 17
(28) Blaðsíða 18
(29) Blaðsíða 19
(30) Blaðsíða 20
(31) Blaðsíða 21
(32) Blaðsíða 22
(33) Blaðsíða 23
(34) Blaðsíða 24
(35) Blaðsíða 25
(36) Blaðsíða 26
(37) Blaðsíða 27
(38) Blaðsíða 28
(39) Blaðsíða 29
(40) Blaðsíða 30
(41) Blaðsíða 31
(42) Blaðsíða 32
(43) Blaðsíða 33
(44) Blaðsíða 34
(45) Blaðsíða 35
(46) Blaðsíða 36
(47) Blaðsíða 37
(48) Blaðsíða 38
(49) Blaðsíða 39
(50) Blaðsíða 40
(51) Saurblað
(52) Saurblað
(53) Band
(54) Band
(55) Kjölur
(56) Framsnið
(57) Kvarði
(58) Litaspjald